Ο Άγγελος Συρίγος πήρε την βαλίτσα από το Μέγαρο Μαξίμου και την πήγε μακρυά. Η αμφισβήτηση θεμελιωδών παραδοχών της μεταπολίτευσης στοχεύει στο να θωπεύσει την πλάτη του ακροδεξιού ακροατηρίου, το οποίο εκμαύλισε με τους μύθους για την Συμφωνία ων Πρεσπών και τώρα θέλει να πράξει το ίδιο με την «απομυθοποίηση» της μεταπολίτευσης.

Όπου να’ ναι ο υιός Μητσοτάκης θα επαναλάβει το περί «unfair» του δημοψηφίσματος που οδήγησε στην απομάκρυνση του πρώην βασιληά, ώστε να δικαιωθεί ιδεολογικά το πριγκηπάτο και να ολοκληρωθεί μια έμμεση ρεβάνς του Μητσοτακισμού από τον Καραμανλισμό.

Ο υπερφίαλος επίγονος κοκορεύεται ότι ξαναγράφει την ιστορία και ταυτόχρονα οι καμπαλέρος του ΛΑΟΣ «δικαιώνονται» για την επιδίωξη τους να πάρουν ιδεολογική ρεβάνς, όχι μόνο για την μεταπολίτευση αλλά και για λογαριασμό των νικητών του εμφυλίου πολέμου.

Τόσο μακρυά πάει η σκουριασμένη βαλίτσα. Είναι θετικό που η Ν(εοδεξιά).Δ. βρέθηκε απομονωμένη, μετά την ομόθυμη αντίδραση του συνόλου της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Την στιγμή μάλιστα που τέως εκσυγχρονιστές τρέχουν να κουρνιάσουν στο δοβλέτι, υπηρετώντας το δόγμα: «Εξουσία να’ ναι κι ό,τι να’ ναι».

Είναι ανησυχητικό ότι επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τις αρνητικές πτυχές της μεταπολίτευσης, που οδήγησαν στην χρεωκοπία, αυτοί που φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη γι΄ αυτές, αποπειρώμενοι ταυτόχρονα να βάλουν ακροδεξιά σφραγίδα στο ιστορικό αφήγημα. Αισθάνονται ιδιοκτήτες της εξουσίας, και τώρα και της ιστορίας.

Εν ονόματι της τελευταίας, που σε ορισμένες περιπτώσεις γράφτηκε με αίμα, η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από αυτούς τους ιδιοκτήτες-σφετεριστές.