Την ιδέα «έριξε» πρώτο στο τραπέζι το γνωστό άρθρο-παρέμβαση του Bloomberg: Έβγαλε στην σέντρα, ως πιθανό δέλεαρ κατευνασμού του Ερντογάν από την Ανγκελα Μέρκελ, την συμμετοχή της Τουρκίας στο Συμβούλιο (Φόρουμ) για το Φυσικό Αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο και, προοπτικά, την πρόσβαση της Αγκυρας και την συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου που βρίσκεται στα «οικόπεδα» της Κύπρου.

«Η διαμεσολάβηση της Καγκελαρίου», έγραψε το Bloomberg,, «προκειμένου αφενός να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους της με το επιχείρημα ότι η πρόσβαση στο φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί την καλύτερη εναλλακτική για ενεργειακή ανεξαρτησία από τη Ρωσία και αφετέρου να πείσει την Τουρκία και την Κύπρο ότι η Ευρώπη είναι η πιο λογική αγορά για το φυσικό αέριο ενώ η πιο σύντομη διαδρομή περνάει μέσα και από τις δύο χώρες».

Ακολούθησε, αμέσως μετά, ένα ακόμη δημοσίευμα-παρέμβαση από τους Financial Times, με χαρακτηριστική – έως ευλαβική – τήρηση ίσως αποστάσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και υπό τον εύγλωττο τίτλο «Τι διακυβεύεται στην κρίση της ανατολική Μεσογείου».

«Ο ανταγωνισμός για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο έχει συνδυαστεί με πικρές περιφερειακές αντιπαλότητες που πυροδοτούν επικίνδυνες εντάσεις τους τελευταίους μήνες μεταξύ της Τουρκίας και γειτονικών χωρών» αναφέρει στην αρχή του το δημοσίευμα, αναδεικνύοντας και εκείνο στην συνέχεια, ως κομβικό κρίκο του γεωπολιτικού παιχνιδιού την ύπαρξη του EastMef Gas Foroum – του λεγόμενου και «ΟΠΕΚ του Μεσογειακού Αερίου» όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά.

Οι Financial Times υποστηρίζουν ότι η δημιουργία του Φόρουμ ήταν λόγος που έκανε την «Τουρκία να αισθάνεται απομονωμένη» και γράφουν: «Η ανάπτυξη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο έχει σφυρηλατήσει μερικές μη αναμενόμενες συμμαχίες. Το EastMed Gas Forum με το ψευδώνυμο «ΟΠΕΚ του Μεσογειακού Αερίου» εγκαθιδρύθηκε φέτος επίσημα στο Κάιρο. Εφερε μαζί την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Παλαιστινιακή Αρχή, την Ιορδανία, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία, με στόχο να μετατραπεί η περιοχή σε μεγάλο ενεργειακό κέντρο. Η Γαλλία ζήτησε να ενταχθεί, ενώ οι ΗΠΑ αιτήθηκαν να γίνουν μόνιμος παρατηρητής.

Αυτό άφησε την Τουρκία απομονωμένη εξαιτίας των εντάσεων που έχει δημιουργήσει με πολλά μέλη, περιλαμβανομένης της Ελλάδας και της Αιγύπτου, παρότι το Φόρουμ έχει καταφέρει να δημιουργήσει κοινό έδαφος μεταξύ του Ισραήλ και αριθμού γειτονικών του κρατών. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τον Ιανουάριο κατέκρινε το Φόρουμ ως «μη ρεαλιστικό σχηματισμό» και το κατηγόρησε ότι αναζητά την εξαίρεση της Αγκυρας».

Πέραν του εκρηκτικού, και ιδιαίτερα κρίσιμου σε ό,τι αφορά την δυτική διαμεσολάβηση, timing στο οποίο συνέπεσαν τα δύο δημοσιεύματα, έχει αξία το γεγονός ότι οι πληροφορίες από Βρυξέλλες και Βερολίνο επιβεβαιώνουν πως η ενδεχόμενη συμμετοχή της Τουρκίας στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου της ανατολικής Μεσογείου είναι μέσα στις «οπσιόν» της διαμεσολαβητικής ατζέντας Μέρκελ προς εκτόνωση της ελληνοτουρκικής κρίσης.

Οι πληροφορίες από ελληνικές διπλωματικές πηγές λένε πως πρόκειται για μια οπσιόν την οποία – ευλόγως – δεν θα συζητούσε σε καμία περίπτωση η Λευκωσία και, κατ΄επέκταση, και η Αθήνα. Και τούτο διότι, στην πράξη, θα νομιμοποιούσε τις απαιτήσεις της Τουρκίας στα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου είτε «εξ ονόματος» της τουρκοκυπριακής κοινότητας, είτε επειδή, όπως γράφουν οι Financial Times «η Τουρκία πιστεύει ότι η δική της νότια ακτογραμμή της δίνει οικονομικό δικαίωμα στη θαλάσσια περιοχή ανοικτά της Κύπρου, την οποία η Λευκωσία θεωρεί τμήμα της επικράτειάς της».

Το ζήτημα είναι σε ποιον βαθμό έχει ωριμάσει η εν λόγω οπσιόν στην «εργαλειοθήκη» της διαμεσολάβησης Μέρκελ. Και, όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, το εάν η αντίσταση Αθήνας και Λευκωσίας θα χρησιμοποιηθεί ως ενισχυτικό «χαρτί» στην, δεδηλωμένη, απροθυμία Μέρκελ για επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας.