Κατατέθηκε σήμερα και τρίτη κατά σειρά, από την Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς αυτή τη φορά, αίτηση ακύρωσης στο ΣτΕ της απόφασης της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για την απόσπαση των αρχαιοτήτων του Μετρό της Θεσσαλονίκης στο σταθμό Βενιζέλου.

Μια προαναγγελθείσα προσφυγή στο ΣτΕ η οποία σκοπό έχει την επαναφορά των έργων του Μετρό Θεσσαλονίκης σε τροχιά νομιμότητας, προόδου και ολοκλήρωσης.

Για την ιστορία, από πέρσι το καλοκαίρι που η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοίνωσε την αλλαγή σχεδιασμού του έργου προκειμένου να παραβιαστεί η νομιμότητα και να αποσπαστούν τα αρχαία, ενώ υπάρχει τεχνική λύση για την «κατά χώρα» διατήρησή τους η οποία ήδη εφαρμόζονταν, το έργο είναι στον αέρα. Η πρόοδος του έργου σταμάτησε και το μόνο που γίνεται είναι το ξήλωμα των έργων που είχαν κατασκευαστεί στη Βενιζέλου τα τελευταία χρόνια, συνολικού κόστους 5 εκ. Ευρώ, προκειμένου να γίνει εφικτή η απόσπαση των αρχαιοτήτων.

Εντωμεταξύ δεν υπάρχει ακόμη ούτε μελέτη για την απόσπαση και την όποια επανατοποθέτηση, ούτε χρονοδιάγραμμα εργασιών για την ολοκλήρωση των έργων. Οι οποίες εργασίες, αν τα έργα είχαν συνεχιστεί και δεν είχαν σταματήσει, θα ολοκληρώνονταν, σύμφωνα με το μόνο υπαρκτό χρονοδιάγραμμα, στο τέλος του 2020.

Τέλος, για την ιστορία και πάλι, κάθε φορά που η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να αποσπάσει τα αρχαία, τα έργα σταματούν. Παράδειγμα η πορεία του έργου το 2012 – 2015 και 2019 – σήμερα.

Αντίθετα, όταν βρέθηκε τεχνική λύση για την «κατά χώρα» παραμονή των αρχαίων, η οποία μελετήθηκε και άρχισε να εφαρμόζεται, το διάστημα δλδ 2016 – 2019, τα έργα προχώρησαν με γρήγορους ρυθμούς, φτάνοντας για πρώτη φορά σε ολοκλήρωση από το 30% που βρίσκονταν το 2016, στο 75% το 2019.

Συνεπώς δεν είναι η παραμονή «κατά χώρα», αλλά η προσπάθεια απόσπασης των αρχαιοτήτων που καθυστερεί τα έργα, καθώς είναι πράξη παράνομη.

Δεν ευθύνονται λοιπόν για την καθυστέρηση των έργων του Μετρό οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ, οι οποίοι στο πλαίσιο της νομιμότητας επιδιώκουν την αποκατάστασή της, αλλά όσοι παραβιάζουν τον αρχαιολογικό νόμο, εν γνώσει τους ότι παρανομούν.

Όσο για την προηγούμενη απόφαση του ΣτΕ, αυτή του 2016, η οποία με δεδομένη την απουσία τεχνικής λύσης για την παραμονή, είχε κρίνει την απόσπαση των αρχαίων ως πράξη νόμιμη, σήμερα πλέον δεν ισχύει. Καθώς τα δεδομένα έχουν αλλάξει και η τεχνική λύση που επέτρεπε την «κατά χώρα» διατήρηση των αρχαιοτήτων όχι μόνον έχει βρεθεί., αλλά πήρε έγκριση του ΚΑΣ και εφαρμόζονταν ήδη κατά το διάστημα 2017 – 2019.

Επιπλέον, είναι καλό να γίνει γνωστό ότι σήμερα η προσπάθεια απόσπασης των αρχαιοτήτων, εκτός της καταστροφής ενός αυθεντικού μνημείου στην καρδιά ενός μεγάλου τεχνικού έργου, έκτασης κοντά 2 στρεμμάτων, που βρέθηκε ακέραιο και ως εκ τούτου θα γίνονταν ισχυρό τοπόσημο της πόλης, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον πολιτισμό, αλλά και την οικονομική της ανάπτυξη, πηγαίνει την ολοκλήρωση του έργου τουλάχιστον 3 χρόνια πίσω και κοστίζει εκατομμύρια Ευρώ περισσότερο, χρήματα που θα πάρει ο εργολάβος σαν αποζημίωση για την καθυστέρηση που η ίδια η κυβέρνηση προκάλεσε.