Από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο έχουν περάσει μάγοι της μπάλας, ηγέτες με απαράμιλλη τεχνική, ολοκληρωμένοι ποδοσφαιριστές που λατρεύτηκαν για το ταλέντο, την διάρκεια και πληρότητα στο παιχνίδι τους. Υπήρξαν όμως και κάποιοι που με την παρουσία τους άλλαξαν τον ρου μίας ομάδας, ή μίας διοργάνωσης, κυρίως λόγω της ικανότητας τους να κάνουν αυτό που αποτελεί την πεμπτουσία του λαοφιλέστερου σπορ στον κόσμο. Να στέλνουν την μπάλα στα δίχτυα!!! Εύκολα ή δύσκολα, θεαματικά ή «τζούφια», με τύχη ή ικανότητα, από λάθος αντιπάλου ή δική τους αίσθηση της φάσης.

Τέτοια περίπτωση είναι και ο Πάολο Ρόσι, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών. Ένας θρύλος του ιταλικού ποδοσφαίρου που με τα γκολ του ουσιαστικά έφερε την Ιταλία στην κορυφή του κόσμου για 3η φορά, με την κατάκτηση του Μουντιάλ το 1982 στα γήπεδα της Ισπανίας. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι «πήρε απ’ το χέρι την ομάδα», γιατί ουσιαστικά σε εκείνο το τουρνουά η Σκουάντρα Αντζούρα κυριολεκτικά βρέθηκε από την κόλαση στον παράδεισο.

Ξεκίνησε με τρεις ισοπαλίες στον όμιλο (με Πολωνία, Περού και Καμερούν) και προκρίθηκε λόγω διαφοράς τερμάτων, στην ισοβαθμία με τους Αφρικάνους. Η κατακραυγή από πρόεδρο της ομοσπονδίας, ΜΜΕ και φιλάθλους ήταν πρωτοφανής. Ο προπονητής Έντσο Μπέαρτσοτ και όλοι οι παίχτες έγιναν στόχος απίστευτων επιθέσεων. 

Μία από τις βασικές κατηγορίες προς τον προπονητή αφορούσε στην παρουσία στην εντεκάδα του Πάολο Ρόσι, ο οποίος επέστρεψε στην αγωνιστική δράση μόλις δύο μήνες πριν την έναρξη του Μουντιάλ, λόγω τιμωρίας για συμμετοχή σε στημένα παιχνίδια (σκάνδαλο Totonero).

Ούτως ή άλλως οι φίρμες της Ιταλίας στην διοργάνωση ήταν παίχτες όπως οι Τζοφ, Σιρέα, Καμπρίνι,Ταρντέλι, Κόντι, Αντονίονι, Τζεντίλε. Μάλιστα ο ίδιος ο Ρόσι δήλωνε πριν την έναρξη του Μουντιάλ: «Δεν μπορείτε να περιμένετε να γίνω ο σωτήρας του ιταλικού ποδοσφαίρου. Μόνο ένας παίκτης σαν τον Πελέ θα ήταν ικανός να μεταμορφώσει μία ολόκληρη ομάδα. Και δεν είμαι ο Πελέ. Θα αντιμετωπίσω χίλιες δυσκολίες, επειδή ο κόσμος θα περιμένει ποιος ξέρει τι».

Στην επόμενη φάση η Ιταλία είχε να αντιμετωπίσει την Αργεντινή του ανατέλλοντος σταρ Μαραντόνα, την Βραζιλία φαβορί του Μουντιάλ, η οποία κατέβασε μία από τις καλύτερες ομάδες που έχουμε δει σε παγκόσμιο κύπελλο, με Σώκρατες, Ζίκο, Φαλκάο, Σερέζο, Ζούνιορ κ.ά., και Πολωνία (Λάτο, Μπόνιεκ).

Και τότε αρχίζει η απόλυτη μεταμόρφωση, η ολική ανατροπή στην αγωνιστική εικόνα των Ατζούρι. Ο Πάολο Ρόσι σκοράρει κατά ριπάς. Τρία γκολ με Βραζιλία (3-2), δύο με Πολωνία (2-0) και ένα στον μεγάλο τελικό με την Γερμανία, το πρώτο που άνοιξε τον δρόμο στην επιβλητική επικράτηση και νίκη (3-1).

Ο Μπέαρτσοτ θα δηλώσει μετά τον θρίαμβο της ομάδας του: «Το να τον βάλω (τον Ρόσι) κατευθείαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν τζόγος. Ήταν ρίσκο να εμπιστευτώ ότι θα βρει ρυθμό σε τέτοιο απαιτητικό τουρνουά και ότι θα έχει την επιθυμία να διορθώσει τα λάθη του, αλλά χρειαζόμουν έναν σκόρερ, κάποιον να βάλει την μπάλα στα δίχτυα από την περιοχή με τέτοιο τρόπο που ταίριαζε στο στιλ παιχνιδιού που ήθελα. Αν δεν τον έπαιρνα, δεν θα είχα κάποιον να προκαλεί αναστάτωση στην περιοχή. Στα δύο χρόνια που ήταν εκτός, δεν μπόρεσα να βρω κάποιον να τον αντικαταστήσει».

Ο Πάολο Ρόσι αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ (6 γκολ) και καλύτερος παίχτης της διοργάνωσης. Η υποδοχή που επιφυλάχτηκε στον ίδιο και σ’ όλη την αποστολή στην πατρίδα αποθεωτική. Διθύραμβοι από τον τύπο, τους παράγοντες, τους φιλάθλους που πριν λίγες ημέρες τους είχαν ξευτιλίσει.

Στο τέλος της χρονιάς εκτός από το Μουντιάλ, κέρδισε και τη «Χρυσή Μπάλα» ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του 1982. Απέναντι στη μεγάλη Βραζιλία, ο Πάολο πραγματοποίησε σαφώς την καλύτερη, την πιο λαμπρή εμφάνιση της καριέρας του. Όπως δήλωσε και ο ίδιος, η συγκεκριμένη εμφάνιση του άλλαξε τη ζωή. Χαρακτηριστικός και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του «Έκανα τη Βραζιλία να κλάψει».

Έκτοτε η καριέρα του δεν είχε την λάμψη και την συνέχεια που ίσως πολλοί να περίμεναν, ώσπου στα 31 χρόνια ολοκλήρωσε την καριέρα του με την φανέλα της Βερόνα.

Δεν υπήρξε μπαλαδόρος, δεν έπαιζε σε άλλη θέση εκτός από σέντερ φορ, από φυσική κατάσταση όχι κάτι ιδιαίτερο (είχε ταλαιπωρηθεί με τραυματισμούς), για βοήθεια στην αμυντική λειτουργία της ομάδας ούτε λόγος.  Ωστόσο το χάρισμα που είχε στο τελείωμα των φάσεων, τα γκολ του και ειδικά τα κατορθώματα του το 1982 στο παγκόσμιο της Ισπανίας, που αποκαλείται και «Μουντιάλ του Ρόσι», τον κατατάσσουν στις μεγάλες μορφές του διεθνούς ποδοσφαίρου.

Θυμηθείτε εδώ τα γκολ του Πάολο Ρόσι στο Μουντιάλ της Ισπανίας.