Δια­κύ­βευ­μα της επό­με­νης πε­ριό­δου κα­θί­στα­ται η συμβολή για την προ­ο­δευ­τι­κή διέ­ξο­δο.

Η πολύπλευρη κριση που γεν­νούν οι πο­λι­τι­κές της ΝΔ μπο­ρεί και πρέ­πει να ανα­με­τρη­θουν με τα πε­ριε­χό­με­να των πο­λι­τι­κών που δί­νουν προ­ο­δευ­τι­κή διέ­ξο­δο. Και αυτό κα­θι­στά ανα­γκαίο ότι ο πολιτικό αντιλό­γος πα­ράλ­λη­λα με την απο­κά­λυ­ψη των ευ­θυ­νών της ΝΔ πρέ­πει να κανει δια­κρι­τό το εναλ­λα­κτι­κό κοι­νω­νι­κο­οι­κο­νο­μι­κό σχέ­διο.

Το συνεδριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ – Π.Σ. Καταλύτης

Σε αυτό το πε­ρι­βάλ­λον, κόμ­μα­τα του προ­ο­δευ­τι­κού δη­μο­κρα­τι­κού χώ­ρου δεν είναι κοινωνικά ωφέλιμο να διο­λι­σθαί­νουν σε άλ­λες ατρα­πούς μικροκομματικής περιχαράκωσης. Όταν δηλαδή εξα­ντλούν το πο­λι­τι­κό τους στίγ­μα με δια­τυ­πώ­σεις «ίσων απο­στά­σε­ων».

Κοινωνικό κριτήριο και πήχης ειναι αναγκη να γίνεται διακριτή η «κόκκινη γραμμή» στη συνέχιση των πολιτικών που εφαρμόζει η ΝΔ.
Και αυτό σημαίνει καμία συνεργασία σε κυβερνητικά σχήματα που θα επανέλθουν έμμεσα οι πολιτικές της ΝΔ.

Έστω και αν αυτό προπαγανδίζεται ως ανάγκη, προκειμένου δήθεν να αντιμετωπισθούν οι πολύπλευρες κρισεις, με κυβερνήσεις ειδικού σκοπού, οικουμενικές κτλ. Είναι τώρα η ώρα να απαντηθούν τα σενάρια, που ευνοούν συγκεκριμένα κέντρα, αυτά που αναφέρονται σε ενδεχόμενη αναγκη για κυβερνήσεις που θα αντικαταστήσουν τον κ. Μητσοτακη με προέδρους τεχνοκράτες, εξωκοινοβουλευτικούς, έτοιμους από την πίσω πόρτα, να υπηρετήσουν την συνέχιση πολιτικών που τα τελευταία χρόνια συρρικνώνουν τη παραγωγική βάση, εμπορευματικοποιουν τα κοινωνικά αγαθά, και παράγουν ανεργία και ανισότητες κτλ.

Η ευθύνη των προοδευτικών κομμάτων

Στην κοι­νω­νία και την πα­ρα­γω­γι­κή βάση πρέ­πει να γί­νε­ται διακριτό οτι η κρι­τι­κή των κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο δεν πε­ριο­ρί­ζε­ται στο αί­τη­μα για μία καλύτερη δια­χεί­ρι­ση των ίδιων πο­λι­τι­κών. Ότι διεκδικούν την λαϊκή εντολή για να εργασθούν για μια προ­ο­δευ­τι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση.

Ευγενής άμιλλα πρέπει να γίνεται η διεκδίκηση εντολής για να εφαρ­μο­στεί κυβερνητικό πρό­γραμ­μα που θα στο­χεύ­ει στην αλλαγή του κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου που εφαρμόζει η ΝΔ. Με πολιτικά πρόσωπα που επιλέγει και μπορεί να κρίνει η κοινωνία.

Γι’ αυτό πρέ­πει η ατζέ­ντα του πο­λι­τι­κού δια­λό­γου να φύγει από τα συ­στη­μι­κά κέ­ντρα και να καταστεί διαμορφωτής η κοι­νω­νία.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ – Π.Σ. άνοι­ξε τον δρό­μο της κοι­νω­νι­κής δια­βού­λευ­σης κα­τα­θέ­το­ντας τεκ­μη­ριω­μέ­νο προ­γραμ­μα­τι­κό πλαί­σιο προ­ο­δευ­τι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης. Είναι η ώρα τώρα και οι άλλες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου να καταθέσουν τη δίκη τους συμβολή.

Ο φό­βος των εκλο­γών 

Οι συ­στη­μι­κές δυ­νά­μεις δεν μέ­νουν αδιά­φο­ρες. Γνω­ρί­ζουν τη δυ­σα­ρέ­σκεια που δη­μιουρ­γούν τα έργα και οι μέ­ρες της ΝΔ. Δεν εί­ναι τυ­χαίο ότι «βλέ­πουν» το φως της δη­μο­σιό­τη­τας σε­νά­ρια με αλ­λα­γή σχη­μά­των κυ­βερ­νη­τι­κής δια­χεί­ρι­σης, προ­κει­μέ­νου να συ­νε­χι­στούν οι ίδιες πο­λι­τι­κές.

Προσπαθουν με κάθε τρό­πο τη λαϊ­κή δυ­σα­ρέ­σκεια προς τη ΝΔ να την κατευθύνουν σε σχήματα που θα διευ­κο­λύ­νουν αυτή τη στό­χευ­ση η στην αποχή με το πρόσχημα «όλοι ιδιοι είναι». Ανα­ζη­τούν ανα­χώ­μα­τα.

Δεν εί­ναι τυ­χαίο ότι τις τε­λευ­ταί­ες μέ­ρες προ­κύ­πτουν ρε­πορ­τάζ για κυ­βερ­νή­σεις ει­δι­κού σκο­πού. Με τε­χνο­κρά­τες και συμ­μα­χί­ες πρό­θυ­μων. Θέλουν να μεί­νει αλώ­βη­τη η συ­νέ­χι­ση των πολιτικών της κρίσης. Δεν μπορούν όμως να αποφύγουν τις εκλο­γές…

Συνέ­δριο το­μής και συ­νέ­χειας

Το συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ – Π.Σ. απο­κτά ιδιαί­τε­ρο εν­δια­φέ­ρον ως βήμα το­μής και συ­νέ­χειας. Οι προσυνεδριακές διαδικασίες άνοιξαν το δρόμο προκειμένου ο πολιτικός φορέας να μετεξελιχθεί σε κορμό της προοδευτικής παράταξης με σαφή εναλλακτικό και ριζοσπαστικό προσανατολισμό. Τώρα με τις εργασίες και τα θέματα που θα το απασχολήσουν γίνεται χώρος σύν­θε­σης και υπέρ­βα­σης για προ­ο­δευ­τι­κή διέ­ξο­δο.

Ο­ ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ – Π.Σ. με τη συμβολή του Αλέξη Τσίπρα και των συλλογικών οργάνων μετατρέπεται σε κορ­μό της με­γά­λης προ­ο­δευ­τι­κής πα­ρά­τα­ξης. Γιατι στο χώρο του πλέον ανταμώνουν όλα τα ρεύματα του προοδευτικού τόξου με πολιτική και προγραμματική ενότητα.

Με το συ­νέ­δριο επι­τα­χύ­νει τον με­τα­σχη­μα­τι­σμό σε υβρι­δι­κό πο­λυ­συλ­λε­κτι­κό κόμ­μα. Χωρίς να νοθεύει τις αρ­χές της Αρι­στε­ράς, του σο­σια­λι­σμού και της οι­κο­λο­γί­ας. Εκφράζει την πλα­τιά συμ­μα­χία των δυ­νά­με­ων που έχουν λό­γους να δια­μορ­φώ­σουν προ­ο­δευ­τι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση.

Στις σύγ­χρο­νες πο­λι­τι­κές  και προ­γραμ­μα­τιμές προτάσεις δίνεται η δυνατότητα ο κάθε πο­λί­της όχι απλά να βλέ­πει τον εαυ­τό του αλλά να συνδιαμορφώνει και να ελέγχει. Κυρίαρχη επιδίωξη του γίνεται να καταστήσει και πάλι ενεργο την κοινωνία.

Εχει σημασία ότι δεν διεκδικεί την διακυβέρνηση ως αυτοσκοπό αλλά με τη δέσμευση πως θέ­τει ως προ­τε­ραιό­τη­τα πο­λι­τι­κές στή­ρι­ξης και διεύ­ρυν­σης της πα­ρα­γω­γι­κής βά­σης. Με τις δυ­νά­μεις της ερ­γα­σί­ας συ­ντε­λε­στή και συμ­μέ­το­χο στον πα­ρα­γό­με­νο πλού­το.

Γι’ αυτο το προγραμματικό πλαίσιο διακυβέρνησης προτάσσει την άρση των κοι­νω­νι­κών και γε­ω­γρα­φι­κών ανι­σο­τή­των και την πρό­σβα­ση όλων στα κοι­νω­νι­κά αγα­θά, την πρά­σι­νη μετάβαση, τον ψη­φια­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό κ.λπ.

Νέα σελίδα με νέα Προοδευτικη πλειοψηφία διακυβερνησης

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ – Π.Σ. με τις ερ­γα­σί­ες του συ­νε­δρί­ου διαμορφωνει τους όρους μια μεγάλης σύγχρονης αριστεράς που υπερβαίνει τις αντι­θέ­σεις που δη­μιούρ­γη­σαν σχί­σμα­τα στο πα­ρελ­θόν.
Ανοίγει τη σελίδα  της ενό­τη­τας με βάση τα σύγ­χρο­να με­γά­λα δια­κυ­βεύ­μα­τα που δη­μιουρ­γεί η έκρη­ξη της επι­στή­μης και της τε­χνο­λο­γί­ας.

Ανοίγει το δρόμο για κυβερνήσεις συνεργασίας, γεγονός που έχει ήδη κατακτήσει η Ευρώπη.

Το δί­λημ­μα λοι­πόν που τί­θε­ται στον κάθε πο­λί­τη εί­ναι: Θα απο­δε­χθεί κυ­βερ­νη­τι­κά σχή­μα­τα συ­νέ­χι­σης των πο­λι­τι­κών της κρί­σης ή θα δυναμώσει τη διεκδίκηση για την προ­ο­δευ­τι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση;

Για μια Ελλά­δα ζω­ντα­νή και ικα­νή να αντα­πο­κρι­θεί στις με­γά­λες προ­κλή­σεις με πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και ενεργο ρόλο στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.