Ολοένα και πιο επικίνδυνος γίνεται για τη χώρα ο σφιχτός εναγκαλισμός της κυβέρνησης με την Goldman Sachs. Οι επαφές που φέρεται ότι είχε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου με το Νο 2 της Goldman Sachs, Gary Cohn, μάλλον έφεραν αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Από την Ελευθεροτυπία, 16/02/2010

Η χώρα βρέθηκε στριμωγμένη με την πλάτη στον τοίχο δύο φορές μέχρι στιγμής – όσες συμπτωματικά ήταν και οι συναντήσεις που φαίνεται να είχε στην Αθήνα ο Αμερικανός μεγαλοτραπεζίτης, ο οποίος πέρσι κέρδισε 68 εκατ. ευρώ.

Οι μνήμες είναι ακόμη νωπές από τον «Αρμαγεδδώνα» που ξέσπασε με αφορμή το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα των «Financial Times», το οποίο αποκάλυπτε ότι η Κίνα δεν ήταν διατεθειμένη να προχωρήσει σε μία αγορά-μαμούθ ελληνικών ομολόγων.

Το δεύτερο χτύπημα ήρθε του Αγίου Βαλεντίνου και αφορούσε το δημοσίευμα των «New York Times», για τη συμβολή της Goldman Sachs στην απόκρυψη χρέους και ελλείμματος της Ελλάδος το 2001. Διαδικασία η οποία επαναλήφθηκε στη διάρκεια όλης της 10ετίας με άλλους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς.

Αν κάποιος δεν επιβουλεύεται τους δεσμούς που έχει αναπτύξει η ελληνική κυβέρνηση με την Goldman Sachs -η οποία είχε συνδιοργανώσει και το ταξίδι του υπουργού Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου στο Λονδίνο- τότε είναι προφανές ότι έχουμε διαλέξει λάθος σύμμαχο.

16,7 δισ. ― μπόνους σε περίοδο κρίσης

Εδώ και αρκετό καιρό ο αμερικανικός τραπεζικός κολοσσός δεν απολαμβάνει θετικής δημοσιότητας. Λίγο η θεαματική αύξηση των κερδών το 2009, μεσούσης της κρίσης, λίγο οι αμοιβές ύψους 16,7 δισ. ευρώ, που αποφάσισε να μοιράσει φέτος στο προσωπικό της, διάβρωσαν στην αμερικανική -και όχι μόνο- κοινή γνώμη τη δημόσια εικόνα της. Ακόμη και η ηγεσία της παραδέχεται ότι η τράπεζα αντιμετωπίζει πρόβλημα δημοσίων σχέσεων.

Ομως στις ΗΠΑ, όπου η τέχνη των δημοσίων σχέσεων έχει αναχθεί σε επιστήμη, βρίσκεται σε εξέλιξη αυτόν τον καιρό ένας λυσσαλέος αγώνας στα παρασκήνια. Η αμερικανική κυβέρνηση επιχειρεί να θέσει σε εφαρμογή ένα νέο αυστηρότερο πλαίσιο εποπτείας των παραγώγων, το οποίο, αν εφαρμοστεί, πολλές από τις γκρίζες ζώνες που εκμεταλλεύτηκε στο πρόσφατο παρελθόν η Goldman Sachs για να κερδίσει δισεκατομμύρια δολάρια, θα εκλείψουν. Η τράπεζα από την πλευρά της λέγεται ότι έχει πλησιάσει όλα σχεδόν τα μέλη του Κογκρέσου, προκειμένου οι επερχόμενες αλλαγές να μην θίξουν τα συμφέροντά της.

Μία τέτοια συμφωνία (swap) είναι και αυτή που έκανε η αμερικανική τράπεζα με την ελληνική κυβέρνηση το 2001, ύψους 2,8 δισ. ευρώ. Ομως, αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η ευκολία με την οποία σοβαρές εφημερίδες του εξωτερικού, όπως οι «Ν.Υ.Τ.», παραβιάζουν ανοιχτές θύρες. Και τούτο γιατί ολόκληρη τη σύμβαση της Goldman Sachs με το ελληνικό δημόσιο είχε σπεύσει να καταθέσει στη Βουλή τον Μάιο του 2007 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η Goldman Sachs πρότεινε στον Γ. Παπανδρέου να προχωρήσουν σε μία ανάλογη συμφωνία (swap), με την οποία θα «ρυθμίζονταν» τα χρέη των νοσοκομείων. Η συνέχεια έδειξε ότι οι Αμερικανοί έφυγαν με άδεια χέρια, γεγονός που ίσως και να στοίχισε ακριβότερα στην Ελλάδα. *