Την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κατά 2 έτη, «δείχνει» ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, Σάββας Ρομπόλης, εξηγώντας του λόγους αποχώρησης της Συνομοσπονδίας από το διάλογο για το Ασφαλιστικό. Μιλώντας στο tvxs.gr, χαρακτηρίζει πρώτη προτεραιότητα για τη διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος την ανεύρεση νέων πόρων για τη χρηματοδότησή του.

«Αυξάνοντας τα όρια ηλικίας κατά 2 χρόνια, ως αποτροπή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, μετατοπίζεις το έτος κρίσης μόνο κατά 7 μήνες», τονίζει ο κ. Ρομπόλης, αναφερόμενος στα ευρήματα μελετών του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ. Αντίθετα, χαρακτηρίζει αναγκαία για τη 10ετία που διανύουμε την «ενίσχυση της χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, με 4 δις ευρώ». Απαντώντας στο ερώτημα πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα, παραπέμπει σε πηγές εσόδων «οι οποίες δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό, όπως τα τυχερά παιχνίδια, τα καζίνο, η κερδοφορία του ΟΠΑΠ, η κερδοφορία δημοσίων επιχειρήσεων, τραπεζών, ποσοστό από ιδιωτικοποιήσεις και υπεραξία των ακινήτων της εκκλησίας μετά την αύξηση των αντικειμενικών αξιών». Επιπλέον, ο κ. Ρομπόλης επισημαίνει ότι «αν μειωθεί η εισφοροδιαφυγή από το 35% στο 20% των εσόδων, τότε το έτος κρίσης (του ασφαλιστικού συστήματος) μετατοπίζεται κατά 8 χρόνια».

Σχολιάζοντας τις σημερινές ανακοινώσεις του υπουργείου Εργασίας, και δη την εξαγγελία θέσπισης βασικής σύνταξης, υπογράμμισε ότι προτείνεται η υλοποίησή της μετά από 8-10 χρόνια, και έθεσε 4 ερωτήματα προς απάντηση:

-Ποιο θα είναι το ποσό;
-Το άθροισμα αυτού του ποσού μαζί με το αντίστοιχο της αναλογικής θα μειώνει ή όχι τη σημερινή σύνταξη;
-Πόσοι είναι οι απαιτούμενοι πόροι;
-Από που θα αντληθούν αυτοί;

Αναφορικά με τις διαβεβαιώσεις Λοβέρδου ότι δεν θα θιγούν ώριμα (5 χρόνια πριν από τη συνταξιοδότηση) και θεμελιωμένα δικαιώματα, ο επιστημονικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ τονίζει ότι αυτό θα πρέπει να θεωρείται «δεδομένο, όπως προκύπτει και από τις σχετικές νομολογίες δικαστηρίων». Ο ίδιος τάχθηκε κατά της εθελουσίας εξόδου -η οποία, όπως ανέφερε, λειτουργεί σε βάρος του ασφαλιστικού συστήματος και μειώνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης τα οποία λαμβάνονται υπόψη για την εφαρμογή πολιτικών- και υπέρ της παραμονής στην εργασία για 30-35 χρόνια προκειμένου να αποφεύγονται αρνητικές επιπτώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα. Μετά από τα 35 χρόνια εργασίας «να δούμε τους περιορισμούς που εφαρμόζονται στον ιδιωτικό τομέα για την απασχόληση των συνταξιούχων και στο δημόσιο, σε σχέση με την πρόσβαση των νέων στην αγορά εργασίας».

Αναφορικά με την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο, ο κ. Ρομπόλης επισημαίνει ότι «μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, αυτό θα μπορεί να εφαρμοστεί σε 3 χρόνια, ενώ βλέπουμε άλλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία να διαπραγματεύονται για μία μεταβατική περίοδο 8-10 χρόνων». «Η ρύθμιση αφορά 140.000 γυναίκες του δημοσίου, αν σημειωθεί μαζικό κύμα φυγής το 2013, θα έχουμε μία πίεση στη χρηματοοικονομική κατάσταση των ταμείων του δημοσίου και των ταμείων πρόνοιας, ήδη (σήμερα) το εφάπαξ χορηγείται από 18 μήνες μετά από την αίτηση», προσθέτει, για να καταλήξει: «Πολύ γρήγορα η οποιαδήποτε ασφαλιστική πολιτική θα αναγκαστεί να επανέλθει στον άξονα της ανεύρεσης νέων πόρων για την ενίσχυση της χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος».