Με τον κ Θ Ζαούτη ως επικεφαλής του ΕΟΔΥ, έχουν σίγουρα βελτιωθεί τα γραφικά του αλλά κι η προσπάθεια παροχής κάποιων στοιχείων, έστω κι επιλεκτικά. Σίγουρα πάντως υπάρχει βελτίωση από την προηγούμενη περίοδο. Δόθηκαν λοιπόν στην δημοσιότητα δύο αξιοπρόσεκτα στοιχεία.

Στο διάγραμμα 11 της ανακοίνωσης του ΕΟΔΥ βλέπουμε ένα πανόραμα της πανδημίας που ξεκινά από τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2020 (W36 2020) μέχρι και σήμερα. Δεν περιλαμβάνεται δηλαδή το Α’ κύμα ως μη έχον σύγκριση με όσα ακολούθησαν.

Βλέπει εύκολα κανείς ότι τις ημέρες αυτές έχει γίνει πανελλήνιο ρεκόρ εισαγωγών covid (οι γαλάζιες ράβδοι). Αυτό δεν εκπλήττει κανέναν δεδομένου ότι προηγήθηκε όχι απλώς πανελλήνιο αλλά παγκόσμιο ρεκόρ διασποράς.

Όσον αφορά την αναλογία εισαγωγών-εξιτηρίων (η κόκκινη γραμμή) βλέπουμε ότι η στιγμή είναι από τις πιο άσχημες, ωστόσο υπολείπεται της πλημμυρίδας νοσηλειών που χτύπησε το ΕΣΥ στην Βόρειο Ελλάδα το φθινόπωρο του 2020 (Β’ κύμα). Αυτό το στοιχείο των ταχέων εξιτηρίων αντικατοπτρίζει και την ταχύτερη διακίνηση αλλά κυρίως τον ταχύτερο βιολογικό κύκλο της νέας παραλλαγής.

Κατά την στιγμή των κορυφώσεων της κόκκινης γραμμής όπως αυτή των αρχών του τρέχοντος μηνός (w45 2020, w09 2021, w29 2021,w49 2021) μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι οι θάνατοι ήταν χαμηλά, για να εκτιναχθούν όμως κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν.

Σε κάθε περίπτωση όλοι οι δείκτες της πανδημίας (κρούσματα που προηγήθηκαν, εισαγωγές, αναλογία με εξιτήρια, διασωληνώσεις, θάνατοι) ομοφωνούν. Το μόνο που δεν κολλάει είναι η αισιοδοξία των ΜΜΕ και ο εστιασμός της κυβέρνησης στην άρση των όποιων αναποτελεσματικών μέτρων έλαβαν καθυστερημένα.

Για όποιον μελετά τα στοιχεία η στάση αυτή δεν είναι απλώς ανάρμοστη αλλά συνιστά ύβρη.

Δεύτερο στοιχείο: Η τραγωδία της κεντρικής Μακεδονίας

Δόθηκαν μετά από αιτήματα 15 μηνών τα κατά τόπους στοιχεία αν και δεν δόθηκε η κατανομή τους ανά χρονική περίοδο. Επίσης δεν διευκρινίζεται το πού και πως κατέληξε ο κάθε ασθενής. Οι ανώνυμοι αριθμοί δεν λένε τις προσωπικές τραγωδίες που είναι πίσω τους ενώ η συγχώνευση όλων των νεκρών της διετίας σε μια και μόνη δεξαμενή αποτρέπει την ανάδειξη των επιδόσεων του συστήματος κατά τις κρίσεις του.

Δεν μπορείς για παράδειγμα να συγκρίνεις το τι έγινε στα νοσοκομεία της Μακεδονίας κατά το εφιαλτικό φθινόπωρο του 2020 και τι έγινε το σχετικά ήρεμο καλοκαίρι του 2021 αν τα στοιχεία έχουν τεχνηέντως αθροιστεί.

Η θνησιμότητα covid στην Ελλάδα των 10,7 εκατομμυρίων με 22.300 απώλειες είναι 0,208 % ενώ της Κεντρικής Μακεδονίας των 1,9 εκατομμυρίων  κατοίκων και των 7.140 θανάτων είναι σχεδόν διπλή με 0,38%. Κάποιοι μάλιστα νομοί έχουν υπερδιπλάσια συχνότητα όπως οι νομοί Πέλλας (0,47%) και Κιλκίς (0,45%). Αυτό σημαίνει ότι έχει ήδη απωλεσθεί ο ένας κάθε διακόσιους κατοίκους αυτών των νομών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αττική με πολλαπλάσιο πληθυσμό από την Κεντρική Μακεδονία έχει 6.700 απώλειες

Θα πρέπει τουλάχιστον για αυτούς τους νομούς και για τις κρίσιμες περιόδους σύσσωμη η αντιπολίτευση να απαιτήσει διερεύνηση των αιτίων και να ζητήσει να κληθούν στην Βουλή για εξηγήσεις οι επικεφαλής διοικητές της 3ης και 4ης ΥΠΕ.

Τα ερωτήματα είναι καυτά κι απασχολούν πρώτα από όλα όσους έχασαν αγαπημένα πρόσωπα αλλά κι όλη την κοινωνία Πότε, πώς και πού κατέληξαν οι άνθρωποι αυτοί; Πόσοι πέθαναν αβοήθητοι, πόσοι δεν βρήκαν ποτέ πρόσβαση σε ΜΕΘ, πόσοι διατέλεσαν διασωληνωμένοι εκτός και ποια κριτήρια πρυτάνευσαν στην διαλογή των ασθενών;

Όσοι δεν έπραξαν το καθήκον τους έχουν ευνόητους λόγους να συγκαλύπτουν, να παρασιωπούν και να επιδιώκουν τη λησμονιά. Οι υπόλοιποι γιατί, άραγε, δεν θα ανταποκριθούν, ούτε στην στοιχειώδη υποχρέωση τους απέναντι στη μνήμη των νεκρών.

Απλώς για την δημοσκοπική ευημερία της παράταξης τους;