Η διεξαγωγή του 37ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ -μετά από δυο αποτυχημένες προσπάθειες σε Καλαμάτα και Ρόδο- ήρθε απλά να ενισχύσει τον έντονο προβληματισμό που ενυπάρχει στους κόλπους των εργαζομένων σχετικά  με τον ουσιαστικό ρόλο που έχει (ή δεν έχει, για να είμαστε ακριβείς) το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο της χώρας.

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι το συνέδριο πραγματοποιήθηκε με διαδικασίες fasti track (μέσα σε μια μόλις μέρα), με την παρουσία των ΜΑΤ αλλά και με εκατοντάδες μέλη του ΠΑΜΕ αλλά και Πρωτοβάθμιων Σωματείων να διαδηλώνουν έξω από το ξενοδοχείο στο Καβούρι, καταγγέλλοντας ότι πρόκειται για «συνέδριο νόθων» και «στημένη διαδικασία». Πολύ περισσότεροι έχει να κάνει με το γεγονός ότι η εν λόγω κατάσταση δείχνει να αποτυπώνει απόλυτα την πλήρη απαξίωση, στην οποία έχει περιέλθει σήμερα η ΓΣΕΕ.

Αίσθηση αλλά και εύλογα ερωτηματικά προκάλεσε πάντως το γεγονός η στροφή 180 μοιρών του ΠΑΜΕ, το οποίο επέλεξε τελικά την τελευταία στιγμή -παράλληλα με τη δυναμική καταγγελία- να συμμετάσχει στις διαδικασίες. Μάλιστα, οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ επέδειξαν ιδιαίτερη «ψυχραιμία», παρά το γεγονός ότι για τους 53 νόθους αντιπροσώπους, αρκετοί από τους οποίους καταγγέλθηκαν ότι είχαν και εργοδοτική ιδιότητα. Υπενθυμίζεται ότι αποτελούσαν επί μήνες το μήλον της έριδος, με πυρήνα την αμφισβήτηση του εκπροσώπου Τύπου της ΓΣΕΕ, Δημ. Καραγεωργόπουλου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω προαλείφεται σύμφωνα με πληροφορίες για διάδοχος του Γιάννη Παναγόπουλου.

Η fast track καταγραφή εντός του συνεδρίου
 
Για την ιστορία πάντως, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα του συνεδρίου οι συνδικαλιστικές οργανώσεις (της προσκείμενης στο ΚΙΝΑΛ) ΠΑΣΚΕ και (της προσκείμενης στη ΝΔ) ΔΑΚΕ αναδείχτηκαν ενισχυμένες στη διοίκηση της Συνομοσπονδίας.

Ειδικότερα, η ΠΑΣΚΕ έλαβε 17 έδρες, από 15 που είχε, ενώ η ΔΑΚΕ κέρδισε 11 έδρες από 8 που είχε. Το ΠΑΜΕ έχασε μια έδρα και μείωσε στους 9 από 10 τους συμβούλους του στη διοίκηση. Το ψηφοδέλτιο ΕΝΟΤΗΤΑ των συνδικαλιστών που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία (εκπροσωπεί ο πρόεδρος των εργαζομένων στην Alpha Bank, T. Γκιάτη) εξέλεξε δύο συμβούλους από τρεις που είχε, ενώ μια έδρα έλαβε πρώην συνδικαλιστής, ο οποίος διαχώρισε τη θέση και κατέβηκε αυτόνομα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατήλθε με δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια και το μεν πρώτο (Ενωτικό Μέτωπο Ισχυρών Συνδικάτων) με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ Νίκο Φωτόπουλο έλαβε τρεις έδρες, ενώ δύο έδρες πήρε το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης, που εκπροσωπεί επισήμως το ΣΥΡΙΖΑ στη διοίκηση της ΓΣΕΕ υπό τον Θάνο Βασιλόπουλο.

Στις εκλογές πήραν μέρος επτά παρατάξεις και τα αποτελέσματα των εκλογών έχουν ως εξής: Ψήφισαν 337, έγκυρα 337, άκυρα 0, λευκά 0. Αναλυτικά ανά παράταξη τα αποτελέσματα:

• ΠΑΣΚΕ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ψηφισαν 130 και έχουν 17 έδρες από 15 το 2016
• ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ (Δ.Α.Κ.Ε.) ψήφισαν 78 και έχουν 11 έδρες από 8 το 2016
• ΠΑΜΕ/ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (Δ.Α.Σ) ψήφισαν 66 και έχουν 9 έδρες από 10 το 2016
• ΕΝΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ (Ε.ΜΕ.Ι.Σ – ΑΡΚΙ) ψήφισαν 23 και έχουν 3 έδρες
• ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (Ε.Α.Κ) ψήφισαν 17 και έχουν 2 έδρες
• ΕΝΟΤΗΤΑ – ΔΥΝΑΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ψήφισαν 14 και έχουν 2 έδρες
• ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ψήφισαν 9 και έχουν 1 έδρα

Τι σηματοδοτεί όμως η διεξαγωγή ενός συνεδρίου της ΓΣΕΕ με τόσο «θολές» διαδικασίες, αλλά και τόσο έντονη αμφισβήτηση τόσο μέσα όσο κι έξω από τις «πύλες» του;

Φωτόπουλος: Αυτή τη στιγμή η ΓΣΕΕ είναι ένα «αδειανό πουκάμισο»

Ιδιαίτερα προβληματισμένος δηλώνει μιλώντας στο Tvxs.gr ο Νίκος Φωτόπουλος. «Λύθηκε το τυπικό πρόβλημα με τη διεξαγωγή έστω και αυτού του συνεδρίου. Δεν μπορούσε να συνεχίσει να πορεύεται η ΓΣΕΕ με διορισμένη διοίκηση» αναφέρει, συνεχίζοντας όμως επισημαίνει: «Το πραγματικό πρόβλημα όμως σε καμιά περίπτωση δεν έχει λυθεί. Κι αυτό γιατί η ΓΣΕΕ αυτή τη στιγμή είναι ένα “αδειανό πουκάμισο”. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να κινητοποιήσουμε ούτε 300 άτομα. Και αυτό γιατί έχουμε χάσει την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Κι αυτό έχει να κάνει με πάρα πολλά και βεβαίως έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν δεν καταφέραμε -και δεν έγινε τυχαία αυτό, έχει τεράστιες ευθύνες η ηγεσία της ΓΣΕΕ- να πετύχουμε ούτε μια νίκη απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων του κυρίου Παπανδρέου, του κύριου Παπαδήμου, του κύριου Σαμαρά. Και πώς να πετύχουμε νίκη όταν τότε που υπήρχε ηθικό, τότε που υπήρχε διάθεση, τότε που ο κόσμος απαιτούσε να μπούμε δυναμικά μπροστά στον αγώνα εμείς δεν αντιστεκόμασταν απλά αντιδρούσαμε; Είναι άλλο πράγμα το αγωνίζομαι και αντιστέκομαι για να μην περάσει κάποιο νομοσχέδιο και εντελώς διαφορετικό το απλά διαμαρτύρομαι. Και η ηγεσία της ΓΣΕΕ είχε επιλέξει την στρατηγική του κλαψουρίσματος και τη διαμαρτυρίας. Το αποτέλεσμα ήταν να υποστούμε αλλεπάλληλες ήττες. Και πώς να κερδίσουμε με 24ωρες τουφεκιές στο αέρα; Είχε περάσει στις ψυχές και στο μυαλό εκατομμυρίων ανθρώπων της εργασίας η καταστροφική αντίληψη της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Για όλα αυτά ευθύνεται η ηγεσία».

Αναφορικά με το τι θα μπορούσε να γίνει προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ζήτημα, ο πρώην πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ σημειώνει ότι «εδώ χρειάζεται πολύ δουλειά, χρειάζεται συζήτηση. Αυτός ήταν άλλωστε κι ένας από τους λόγους που καταγγείλαμε τη διεξαγωγή του συνεδρίου σε μια μέρα. Γιατί εδώ μιλάμε για συνέδριο fast track, ένα συνέδριο μόνο και μόνο για να πάρουν τις καρέκλες οι κύριοι της πλειοψηφίας, προκειμένου να μπορούν να βάζουν και την υπογραφή τους. Λυπάμαι γιατί δε βλέπω διάθεση από τη μεριά της ηγεσίας να γίνει αυτή η συζήτηση. Κανονικά θα έπρεπε, όπως κάνουν οι σοβαροί και υπεύθυνοι άνθρωποι, να έχουν έρθει δεκάδες εισηγήσεις με αναλύσεις και συμπεράσματα και να έχουν γίνει δεκάδες συζητήσεις για το τι έγινε τι έφταιξε και φτάσαμε ως εδώ. Κάποτε όταν η ΓΣΕΕ έκανε απεργιακή κινητοποίηση ανταποκρίνονταν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Κι αυτή είναι η πραγματική δύναμή της. Σήμερα δεν ανταποκρίνεται παρά ελάχιστος κόσμος. Εδώ λοιπόν θέλει συζήτηση, θέλει ανάλυση, πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Μήπως δεν αντιμετωπίσαμε τα θέματα σωστά πολιτικά; Μήπως δε διατάξαμε τις δυνάμεις του εργατικού  κινήματος κατά εκείνο τρόπο που θα έπρεπε, όταν μάλιστα υπήρχε ηθικό ώστε να νικήσουμε; Μήπως επηρέασε η στάση που κράτησε η ΓΣΕΕ -που για μένα αποτελεί ντροπή- στο δημοψήφισμα υπέρ του ΝΑΙ; Μα όταν ο κόσμος της εργασίας, που κατά συντριπτικό ποσοστό τάχθηκε υπέρ του ΟΧΙ, όταν βλέπει τη στάση της ΓΣΕΕ, τι άποψη θέλετε να έχει για αυτή;  Η ιδεολογική βάση όλων των αποφάσεων εδράζονται πάνω στις λογικές που επικρατούν στην ΕΕ. Στη ουσία δίναμε συγχωροχάρτι ψηφίζοντας ΝΑΙ στο κλέψιμο των μισθών μας, των συντάξεών μας, στη μετατροπή ημών των ίδιων και των παιδιών μας σε σύγχρονους σκλάβους».

Παράλληλα, αφήνει σοβαρές αιχμές για τους όρους διεξαγωγής του συνεδρίου: «Δεν μπορούμε αριστεροί συνδικαλιστές να συμφωνούμε να γίνεται συνέδριο μιας μέρας. Και βεβαίως δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να επιτρέπουμε να γίνεται συνέδριο με την παρουσία των ΜΑΤ. Ό,τι κι αν έκανε το ΠΑΜΕ -που ήταν απαράδεκτο ότι δεν επέτρεψε να γίνει συνέδριο στην Καλαμάτα και την Ρόδο, γιατί δε μπορούσε να περάσει τις απόψεις του- δε μας δίνει ηθικά το δικαίωμα (τουλάχιστον στην πλειοψηφία, γιατί εμείς διαφωνήσαμε) να ζητήσει την συνδρομή των ΜΑΤ. Στο κάτω κάτω της γραφής, μιας και είναι πλειοψηφίας, ας καλούσε τους εργαζόμενους που υποτίθεται τους εκτιμούν και τους στηρίζουν, να περιφρουρήσουν αυτοί το συνέδριο. Και μη μου πει κανείς ότι αν φώναζε ο Παναγόπουλος του εργαζόμενους που τον στηρίζουνε θα τσακωνόντουσαν με τους εργαζόμενους του ΠΑΜΕ. Ούτε μια στο δισεκατομμύριο δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση. Γιατί όταν έχεις τη δυνατότητα να κινητοποιήσεις χιλιάδες ανθρώπους, όπως λες και καυχάσαι, αυτό και μόνο ηθικά δε δίνει το δικαίωμα σε κανένα ΠΑΜΕ να συγκρουστεί. Θα έπαιρνε το μήνυμα ότι δεν νομιμοποιούνται τέτοιου είδους πρακτικές» αναφέρει χαρακτηριστικά.     

Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει τις καταγγελίες για τον τρόπο ανάδειξης των συνέδρων υπογραμμίζει: «Υπάρχουν πολύ σοβαρά ζητήματα. Δεν μπορούμε να κρύψουμε τα προβλήματα κάτω απ’ το χαλί. Κανένας δεν είναι κουτός στην ελληνική κοινωνία και δε θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους να είναι κουτοί και να μην αντιλαμβάνονται. Δεν είναι δυνατό μια παράταξη όπως η ΠΑΣΚΕ, στην οποία εν πάση περιπτώσει ο κόσμος όλο αυτό διάστημα που αυτοί είναι στην ηγεσία της ΓΣΕΕ του έχει γυρίσει την πλάτη, ξαφνικά να παρουσιάζει αύξηση των δυνάμεών της. Η αύξηση των δυνάμεών της εξηγείται με άλλους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι ότι σε κάθε περίπτωση είναι ότι δεν υπάρχει διαφάνεια στις εκλογικές διαδικασίες, όπου γίνονται και απαράδεκτα πράγματα. Δεν είναι δυνατόν σε ένα νομό -θα το πω καθ’ υπερβολή, αλλά δεν είναι και μακριά από την πραγματικότητα- να κοντεύουν αυτοί που ψηφίζουν στις εκλογές των σωματείων να είναι περισσότεροι από όλους τους κατοίκους του νομού. Αν είναι λοιπόν να βάλουμε μια τάξη μια σειρά, ας ξεκινήσουμε από αυτό. Για να μην τσακωνόμαστε για τέτοια ζητήματα. Είναι απαράδεκτο οι παρατάξεις να τσακωνόμαστε, να παίζουμε μπουνιές. Είναι άλλο πράμα η ταξική πάλη κι άλλο η ελληνορωμαϊκή πάλη. Αυτή η εικόνα προσθέτει απέχθεια, προσθέτει απαξίωση. Οφείλουμε λοιπόν να σταματήσουμε να τσακωνόμαστε για νόθους αντιπροσώπους και για μαϊμουδιές στις εκλογές».

Κοιλάκου: Συνέδριο των νόθων, των εργοδοτών και των ΜΑΤ

Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση κινείται σε δηλώσεις στο tvxs η εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας, Σύλβια Κοιλάκου, η οποία παρά το γεγονός ότι είχε εκλεγεί εκπρόσωπος στο συνέδριο, δε συμμετείχε σε αυτό, διαδηλώνοντας και η ίδια κατά τα τη διεξαγωγής του. «Επιλέξαμε από τις προηγούμενες μέρες να καλέσουμε σε κινητοποιήσεις για να ακυρωθεί το συνέδριο και καλούσαμε κάθε συνδικάτο, κάθε ταξική δύναμη κάθε ταξικό αγωνιστή να μη νομιμοποιήσει με κανένα τρόπο αυτό το συνέδριο. Είχαμε βγάλει από το πρωί ανακοίνωση ότι δε θα συμμετάσχουμε και θα αποχωρήσουμε, ενώ κι από το βήμα του (όποιου) συνεδρίου καλέσαμε κάθε δύναμη και κάθε τίμιο συνδικαλιστή να μη νομιμοποιήσει με την ψήφο και τη συμμετοχή του στις διαδικασίες ένα συνέδριο που ήταν σε βάρος της εργατικής τάξης. Γιατί ήταν ένα συνέδριο νόθων, ένα συνέδριο εργοδοτών, ένα συνέδριο των ΜΑΤ. Άλλωστε οι άνδρες των ΜΑΤ κυκλοφορούσαν κανονικά όπου ήθελαν και όπου γούσταραν μέσα κι έξω από το συνέδριο. Στην πραγματικότητα δεν έγινε καμιά συζήτηση, παρά μια διαδικασία νομιμοποίησης συνέδρων νόθων» επισημαίνει, προσθέτοντας ότι «αυτό που είδαμε στο συνέδριο ήταν κάτι το πρωτοφανές».

«Όλη αυτή κατάσταση με το συγκεκριμένο συνέδριο επισφράγισε μια κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος που εκφράζεται και στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, το οποίο υπάρχει εδώ και χρόνια. Μιλάμε για μια κυριαρχία του κυβερνητικού κι εργοδοτικού συνδικαλισμού, της ταξικής ειρήνης και  της συνδιαλλαγής. Μιλάμε για μια ΓΣΕΕ καθαρά εχθρικής απέναντι στους εργαζόμενους και τους αγώνες» σημειώνει και προσθέτει: «Άλλωστε, όπως θα είδατε, όλο το προηγούμενο διάστημα η ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν κήρυξε καμιά απεργία, αλλά έδρασε και απεργοσπαστικά, όπως στις περιπτώσεις των κινητοποιήσεων της 24ης Σεπτέμβρη και της 18ης Φλεβάρη».

Αναφερόμενη στην «επόμενη μέρα» τονίζει ότι κατά την εκτίμηση της αυτή «περιλαμβάνει δουλειά στη βάση, με τους εργαζόμενους των πρωτοβάθμιων σωματείων, για να μπορέσει να ανασυγκροτηθεί το εργατικό κίνημα. Αυτό είναι το πρώτο μας καθήκον. Πρέπει να αποτινάξουμε τον συνδικαλισμό της συνδιαλλαγής με τις κυβερνήσεις και την εργοδοσία. Η δουλειά πρέπει να γίνει στους χώρους δουλειάς, όπου ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων παραμένει ασυνδικάλιστο, κάτι που καταγράφηκε στη μικρή συμμετοχή τους και στο συνέδριο της ΓΣΕΕ». Αφήνει δε αιχμές για της παλινωδίες στη στάση του ΠΑΜΕ: «Πιστεύουμε ότι πρόκειται για μια κωλοτούμπα την οποία δεν ξέρω πώς μπορέσουν να δικαιολογήσουν ακόμη και στον ίδιο τον κόσμο τους. Η συμμετοχή τους κανονικά στις διαδικασίες, και μάλιστα χωρίς να έχει εκπληρωθεί κανείς από τους όρους που είχαν θέσει και χωρίς να δώσουν καμιά μάχη, αποδυναμώνει στη συνδικαλιστική στάση των εργαζόμενων, αποδυναμώνει το εργατικό ταξικό κίνημα. Στην ουσία νομιμοποιήθηκε ένα συνέδριο-μαϊμού με την υπογραφή και μιας ταξικής δύναμης».