Για ποιον θα μπορούσαν 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ να είναι «ανάξια» λόγου; Φυσικά, για έναν τραπεζίτη. Πολύ περισσότερο, όταν αυτό το εντυπωσιακό «φέσι» αφορά χρέη κομμάτων και επιχειρήσεων ΜΜΕ. Διότι τα χρέη εργαζομένων και ανέργων είναι, προφανώς, πιο «σημαντικά»…

Αυτό προκύπτει από την μάλλον προκλητική δήλωση της  γενικής  γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών στη  Βουλή για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ: «Ας μην κάνουμε τώρα και τόσο θέμα για το πόρισμα της Βουλής» είπε η Χαρίκλεια Απαλαγάκη αναφορικά με το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τα «θαλασσοδάνεια» κομμάτων και ΜΜΕ. Και πρόσθεσε κατά τη συζήτηση της νέας αναθεώρησης των Κωδίκων στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής: «Το σέβομαι φυσικά το πόρισμα της Βουλής, αλλά είναι 1,8 και τα οφειλόμενα είναι 80. Είναι λίγο παραπάνω, πιο πολύ νομίζω οικονομικά μας συμφέρει να το δούμε διαφορετικά».

Διαβάστε Επίσης: 

• Οι κερδισμένοι των θαλασσοδανείων: Μετά το πάρτι… η ασυλία
• Νομοσχέδιο Ποινικού Κώδικα: «Άσυλο» στους τραπεζίτες, κυνήγι της ακτιβιστικής πολιτικής δράσης
• Εσωκομματικά πυρά σε ΝΔ – ΚΙΝΑΛ για την ασυλία για τα θαλασσοδάνεια
• ΣΥΡΙΖΑ: Μέχρι και οι βουλευτές της ΝΔ αντιδρούν στην ασυλία – δώρο του κ. Μητσοτάκη στους τραπεζίτες
• Πώς στήθηκε το κόλπο με τα θαλασσοδάνεια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
• Ποινικές διώξεις σε εννέα ταμίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τα θαλασσοδάνεια
• Αγωγή στη ΝΔ από την Τράπεζα Πειραιώς για τα δάνεια της
• Στα 400 εκατ. ευρώ τα χρέη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις τράπεζες
• Πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διέλυσαν την Αγροτική για να μην πληρώσουν τα δάνειά τους
• Δάνεια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ: Δανεικά και αγύριστα

Σύμφωνα με το Doumento, ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, Χάρης Καστανίδης, απαντώντας στη διάκριση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που έκανε η Χ. Απαλαγάκη, διερωτήθηκε μήπως έφτασε η ώρα να κοπεί μαχαίρι το κρατικό χρήμα προς τις τράπεζες. «Η ανταπόκριση στα αιτήματα της ΕΕΤ στη διάκριση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να οδηγήσει την εξής σκέψη» είπε και πρόσθεσε:

«Θα ήταν ανεκτό για την ελληνική έννομη τάξη να υιοθετήσουμε γενικό κανόνα κατά το παράδειγμα προς αποφυγή της χρηματοπιστωτικής κρίσης 2008-2009, όταν κολοσσοί, χρηματοπιστωτικοί και ασφαλιστικοί οργανισμοί κάνοντας την περίφημη διαδικασία της τιτλοποίησης των δανείων πηγαίνανε σε διαδοχικές πωλήσεις με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί; Και για να μην καταρρεύσουν τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί προσέφυγαν στην ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ ή στις κεντρικές τράπεζες για να πάρουν κρατικό χρήμα. Θα ήταν ανεκτό λοιπόν – αν θελήσουμε να δεχθούμε τη διάκριση της κ. Απαλαγάκη – να περάσουμε γενική διάταξη ότι επί χρηματοπιστωτικής κρίσης αυτοί που θέλουν το ακαταδίωκτο ουσιαστικά της απιστίας δεν θα μπορούν να προσφεύγουν σε κρατικό χρήμα και σε χρήμα εκάστου λαού;».