Την αρχική αμηχανία της Ν.Δ. και των φιλικά προσκείμενων σ’ αυτή ΜΜΕ, σε σχέση με τη συμφωνία για το χρέος, τη διαπιστώσαμε όλοι. Από τη μια μεριά η εμφανώς θετική για την Ελλάδα ουσία της συμφωνίας κι από την άλλη οι διθυραμβικές δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων και τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου τους έφεραν σε δύσκολη θέση. Όσο και να ‘ναι, θα υπάρχουν ακόμα και κάποιοι πιο σοβαροί στα επιτελεία της Πειραιώς και στα επιτελεία του ΔΟΜ και των συνοδοιπόρων του Κυριάκου.

Ύστερα, όμως, ήρθαν οι βάτραχοι. Αφού έπρεπε να μηδενιστεί πάλι το κοντέρ του Τσίπρα, άρχισαν τα βρεκεκέξ της ανίκανης κυβέρνησης, που πρέπει να φύγει. Για να έρθουν ο ικανός Μητσοτάκης και ο ακόμα πιο ικανός Άδωνις. Και ποια είναι η γραμμή αυτή τη φορά; Πρώτον, ότι η συμφωνία είναι εις βάρος της χώρας, γιατί διατηρεί την επιτροπεία και κόβει συντάξεις και αφορολόγητο και κάνει και ράνει. Και δεύτερον θα είχε επιτευχθεί από το 2014, αν ο Τσίπρας δεν αποπλανούσε τον ελληνικό λαό για να καθίσει στη θέση του Σαμαρά τους.

Έχει πλάκα η υπόθεση, όπως καταλαβαίνετε. Το γαρ πολύ από κατάρες οδηγεί στις άρες μάρες. Αν, ας πούμε, η συμφωνία είναι τόσο κακή, πώς διάολο μας λένε ότι την είχαν πετύχει από το 2014; Όσο για τις συντάξεις και το αφορολόγητο, τα έχουν κόψει με την προπαγάνδα τους τόσες φορές, που λες και θέλουν να διευκολύνουν τον Τσίπρα όταν έρθει η D Day. Αν κάνει τις περικοπές, δεν θα θεωρηθεί καν αρνητική είδηση, αφού έχει προεξοφληθεί. Αν όμως δεν τις κάνει; Δεν θα πρόκειται για τη θετική είδηση της τετραετίας;

Πλάκα έχει και το γεγονός ότι οι «Μένουμε Ευρώπη» βρίσκονται απέναντι από τους «Είμαστε Ευρώπη» φίλους τους. Πρώτα με το «Μακεδονικό», και τώρα με το χρέος. Και το γεγονός ότι τους ψιθυρίζουν στο αφτί να μην δίνουν σημασία σε όσα λένε γιατί άλλα λένε, κι άλλα έχουν σκοπό να κάνουν, αν ο μη γένοιτο…, απλώς πιστοποιεί το μέγεθος της επιπολαιότητάς τους. Γιατί αυτό είναι το συμπέρασμα από τη στάση τους τον τελευταίο καιρό. Το πλεόνασμα της ιδεοληψίας και της ακροδεξιάς τους εμπάθεια, συμβαδίζει με σοβαρό έλλειμμα σοβαρότητας. Νούμερα είναι ώρες – ώρες…

Πηγή: Αυγή