Η νέα δήλωση Τραμπ, ο οποίος απηύθυνε απειλές για οικονομική καταστροφή στην Τουρκία στην περίπτωση που«πειράξει τους Κούρδους», ήρθε να περιπλέξει ακόμη περισσότερο το σκηνικό στη βορειοανατολική Συρία, όπου η κατάσταση παραμένει «θολή» ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης της αμερικάνικης δύναμης από την περιοχή. Κι αυτό γιατί πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν πως η κυβέρνηση Τραμπ εκπέμπει αντιφατικά μηνύματα σχετικά με τις προθέσεις της, την ώρα που η Τουρκία δηλώνει έτοιμη να αναλάβει στρατιωτική δράση στη Συρία απέναντι στους Κούρδους.

«Σε μια πρώτη ανάγνωση, η εν λόγω δήλωση Τραμπ υποδηλώνει ότι πράγματι οι ΗΠΑ φεύγουνε από τη Συρία. Αν ήταν να παραμείνει άλλωστε η αμερικάνικη στρατιωτική δύναμη στην περιοχή, δε θα υπήρχε λόγος να προβεί σε τέτοια κίνηση» τονίζει μιλώντας στο tvxs ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σωτήρης Ρούσσος.

Την ίδια στιγμή όμως ο κύριος Ρούσσος σημειώνει πως η συγκεκριμένη δήλωση εκ μέρους του Αμερικάνου προέδρου υποδηλώνει την εσωτερική διαμάχη που ενυπάρχει στους κόλπους της Ουάσιγκτον: «Από τη μια υπάρχει η λογική του ίδιου του Τραμπ αλλά και του επιτελείου του, η οποία προβλέπει την αποχώρηση των ΗΠΑ από πολλά μέτωπα, όπου συντηρούσε στρατιωτικές δυνάμεις, καθώς θεωρούν ότι δεν προσφέρει κάτι σε οικονομικό επίπεδο. Θεωρούν δε ότι ο έλεγχος των συγκεκριμένων περιοχών μπορεί και πρέπει να περάσει σε παραδοσιακούς συμμάχους τους, όπως η Σαουδική Αραβία.

Από την άλλη, υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα των Ρεπουμπλικάνων, κάποιοι από τους οποίους βρίσκονται και στο επιτελείο του Τραμπ, όπως ο Μπόλτον, που αντιτίθεται σταθερά σε μια τέτοιου είδους στρατηγική. Πρόκειται για στελέχη, τα οποία προέρχονται από την εποχή του Τζόρτζ Μπους του νεότερου, για τους λεγόμενους νεοσυντηρητικούς, οι οποίοι θεωρούν απαραίτητη την αμερικάνικη παρουσία στην περιοχή ως αντίβαρο στην επιρροή του Ιράν. Έχουν μάλιστα τη στήριξη του εβραϊκού λόμπι, το οποίο δεν επιθυμεί επ’ ουδενί την αποχώρηση των αμερικάνικων δυνάμεων. Το πρόβλημα για τον Τραμπ είναι πως έχει ανάγκη το εβραϊκό λόμπι, ενώ δεν μπορεί να έρθει σε πλήρη αντιπαράθεση με τους Ρεπουμπλικάνους, με συνέπεια στην προσπάθεια να ισορρροπήσει να προβαίνει σε τέτοιου είδους δηλώσεις».

«Το δεύτερο ζήτημα που διαφαίνεται από τις πρόσφατες κινήσεις Τραμπ είναι πως στο επιτελείο του δεν έχουν ξεκαθαρίσει τι θα κάνουν με τη Συρία, δηλαδή αν μπορούν να αφήσουν μόνο του το Ισραήλ απέναντι στον άξονα Ιράν-Άσαντ-Χεσμπολάχ» προσθέτει ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων.

Αναφερόμενος στη στάση της Τουρκίας, ο κύριος Ρούσσος εκτιμά πως ο εκνευρισμός που φαίνεται να υπάρχει στις τάξεις της ερμηνεύεται με βάση τη «θολή» στάση των ΗΠΑ: «Τη δεδομένη στιγμή οι Αμερικάνοι πηγαίνουν προς τους Τούρκους χωρίς ξεκάθαρη θέση σε ό,τι έχει να κάνει με τις προθέσεις τους για τους Κούρδους. Αυτό δημιουργεί ανησυχία στον Ερντογάν και το επιτελείο του ότι πιθανόν οι ΗΠΑ να έχουν κρυφή ατζέντα πάνω στο ζήτημα. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνο που θέλει πάση θυσία να εμποδίσει η Τουρκία είναι η δημιουργία ενός κουρδικού μορφώματος στην Βορειοανατολική Συρία. Ο λόγος είναι πως αυτές οι  κουρδικές δυνάμεις έχουν πολιτική-επιχειρησιακή σχέση με το PKK. Τυχόν λοιπόν δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στην εν λόγω περιοχή, θα αποτελούσε πολιτικό-επιχειρησιακό εφαλτήριο για το PKK,  δημιουργώντας ακόμη πιο έντονους πονοκεφάλους στην Τουρκία. Όλα αυτά πιθανότατα δεν θα χρειάζονταν αν ο Ερντογάν είχε προχωρήσει τις διαδικασίες ειρήνευσης στο εσωτερικό τη χώρας. Σε αυτή όμως την περίοδο της σκληρής καταστολής στην Τουρκία, ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει άλλη επιλογή».

Αναφορικά με τους Κούρδους επισημαίνει πως μοιάζουν πράγματι στριμωγμένοι, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Να φύγουν πράγματι οι Αμερικάνοι, θα χρειαστεί να κληθούν να επιλέξουν μεταξύ Ερντογάν και Άσαντ. Κι έχω την εντύπωση ότι μπορεί η επιλογή να μοιάζει εύκολη, αλλά δε θα είναι διόλου ευχάριστη».

Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με τα συμφέροντα Ισραήλ-Ρωσίας στην περιοχή, ο κύριος Ρούσσος σημειώνει: «Για τους Ρώσους ο βασικός στόχος είναι ένας: η σταθεροποίηση του καθεστώτος Άσαντ μέσα σε μια όσο το δυνατό πιο ενωμένη Συρία. Σε αυτό το σχέδιο η παρουσία των Κούρδων δε φαίνεται να τους βολεύει. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα επιτρέψουν τυχόν επέμβαση Τουρκίας. Αυτό που στην πραγματικότητα επιθυμεί η Ρωσία είναι οι Κούρδοι να καλέσουν τον Άσαντ να τους θέσει υπό την προστασία του. Αν γίνει κάτι τέτοιο, τότε οι Ρώσοι πιθανότατα να σταθούν ενργά απέναντι σε πιθανά σχέδια επέμβασης εκ μερους της Τουρκίας.

Το δε Ισραήλ θέλει οτιδήποτε να αποδυναμώνει τον Άσαντ και την επιρροή της Χεσμπολάχ. Με αυτή τη λογική δεν επιθυμεί ούτε την αποχώρηση των αμερικάνικων δυνάμεων ούτε όμως την αποδυνάμωση των Κούρδων και την προσχώρησή τους στην ομπρέλα Άσαντ. Στο πλαίσιο της εν λόγω αντίθεσης μπαίνει και η πίεση του εβραϊκού λόμπι προς τον Ερντογάν».