Πλήθος αρνητικών σχολίων προκάλεσε η ενέργεια της Μητρόπολης Μυτιλήνης να κρατήσει για τις ανάγκες ιερών ναών της 150.000 δολάρια που συγκέντρωσαν ομογενείς της Αυστραλίας για τους σεισμοπαθείς του χωριού Βρίσα της Λέσβου.

Όσοι ζήτησαν τα χρήματα να καλύψουν τη θέρμανση των σεισμόπληκτων δεν πήραν απαντήσεις από πουθενά. Η ενέργεια αυτή καταδεικνύει την λανθασμένη αντίληψη που επικρατεί στην ​Ιεραρχία​,  που θέλει τα εσωτερικά οικονομικά να είναι στεγανά αλλά να παρεμβαίνει και να διεκδικεί διαρκώς από δημόσιους πόρους​ και άλλες πηγές​, αυξάνοντας την επιρροή και τη διαπλοκή της.

​Επεκτείνοντας αυτό το συλλογισμό,  υπάρχει προβληματισμός  για τις υπεράριθμες και ογκώδεις υποδομές σε ιδρύματα και άλλους χώρους που φροντίζει το κράτος να ανεγείρονται με δημόσιους πόρους και ειδικά μέσω ΕΣΠΑ για λογαριασμό των Μητροπόλεων ακόμη και εν μέσω κρίσης. Στη συνέχεια οι Μητροπόλεις διαχειρίζονται ως δικές τους αυτές τις υποδομές ενώ οι κομματάρχες που ενέκριναν τις εντάξεις των έργων, έχουν τον πρώτο λόγο στις προσλήψεις και στις λοιπές εξυπηρετήσεις. Περίπου, σαν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα…

Τα 150.000 δολάρια  είναι σχεδόν ασήμαντα. Η διαπλοκή του παλιού πολιτικού συστήματος με την ιεραρχία είναι αυτή που έχει δηλητηριάσει τις αντιλήψεις. Ίσως επειδή ο Χριστός μίλησε για δύο χιτώνες, ούτε για δολάρια Αυστραλίας ούτε για  ΕΣΠΑ…