Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης εξηγεί στην προσωπική του σελίδα γιατί διάλεξε να πει το τραγούδι του Τσιτσάνη στη μεγάλη γιορτή της τελετής παράδοσης του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

23.2.2017
Η Αρχόντισσα

Σήμερα παραδίδεται το ΚΠΙΣΝ στο Κράτος. Διάλεξα να τραγουδήσω την «Αρχόντισσα» του Τσιτσάνη. Οι στίχοι μοιάζουν να αναφέρονται στην ίδια την Τέχνη και στη θυσία που συχνά απαιτεί εκ μέρους μας.

Απόψε, πίσω από τις υψηλές παρουσίες, τους πολιτικούς, τους επιχειρηματίες, τους δημοσιογράφους και τους τραπεζίτες, μέσα από τις χιλιάδες εφήμερες λέξεις που θα λεχθούν και θα γραφούν, τους διθυράμβους και τις αντιρρήσεις, τα κουτσομπολιά, τις φωτογραφίες, τα ακριβά ρούχα και τα φώτα, εύχομαι να κρατήσουμε την ελπίδα πως, μια μέρα, ο Πολιτισμός (ένας ελεύθερος, ολοζώντανος, καθημερινός και αιώνιος, ουσιαστικός Πολιτισμός) δεν θα αποτελεί την αφορμή, αλλά τον στόχο για την κάθε μας κίνηση, μικρή ή μεγάλη. Και να θυμηθούμε πως ένα βαθύ και εύθραυστο τραγούδι είναι ο πρωταγωνιστής και όχι το κερασάκι στην τούρτα μιας τέτοιας γιγαντιαίας υπόθεσης. Να διακρίνουμε, μέσα σε όλο αυτό, ποια είναι η πραγματική «Αρχόντισσα». Γι’ αυτό δεν χτίστηκε ο χώρος;

[jwplayer | file=https://www.youtube.com/wa tch?v=czx96OBoEtY]

«Κουράστηκα για να σε αποκτήσω,

αρχόντισσά μου, μάγισσα τρελή.

Σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα

παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στη ζωή.

Πόσες καρδούλες έχουν μαραζώσει

και ξέχασαν για πάντα τη ζωή.

Μπροστά στ’ αρχοντικά σου τα στολίδια

σκλαβώθηκαν για σένα ξένοι και Ρωμιοί.

Αρχόντισσα, τα μαγικά σου μάτια

τα ζήλεψα, τα έκλαψα πολύ.

Φανταστικά σκεπτόμουνα παλάτια

μα συ μου γέμισες μαρτύρια τη ζωή.»