Η Νέα Δημοκρατία βρήκε «μικρό» το «βοήθημα» 617 εκ ευρώ σε 1,6 εκ συνταξιούχους που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός.

Από την ανακοίνωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκύπτει ότι θα ήθελε κάτι καλύτερο και δεν ανησυχεί για τον κίνδυνο επηρεασμού της διαπραγμάτευσης από τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, παρόλο που τα πρώτα μηνύματα από τον ESM, την Κομισιόν και το Βερολίνο δεν είναι ενθαρρυντικά.

Πέρα από τις προπαγανδιστικές ευκολίες, το προφανές είναι ότι η ΝΔ βλέπει εκλογές μέσα στο 2017 και οργανώνεται.

Δεν εξετάζει κανένα ενδεχόμενο να προσφέρει συναίνεση και στήριξη στην κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση παρά τα εμπόδια που διαρκώς βάζουν ΔΝΤ και Β. Σόιμπλε.

Και δεν δείχνει να προβληματίζεται για το ενδεχόμενο να στηθούν κάλπες με ανοιχτή την αξιολόγηση δηλαδή σε συνθήκες ρήξης με τους πιστωτές.

Στην ερώτηση πώς (αν γίνουν κυβέρνηση) θα αποφύγουν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και τις αξιώσεις για μέτρα-σοκ, η ηγεσία και τα στελέχη της ΝΔ απαντούν μονότονα ότι θα εφαρμόσουν το δικό τους σχέδιο που προβλέπει χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και περικοπή δημόσιων δαπανών (χωρίς να διευκρινίζεται ποιων ακριβώς δαπανών αφού το μεγαλύτερο μέρος τους πάει σε μισθούς δημόσιων υπαλλήλων και συντάξεις).

Αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία ότι οι απαντήσεις τους δεν βγάζουν δημοσιονομικά νόημα, αφού έχει επιλεγεί η στρατηγική του ώριμου φρούτου με βάση την οποία η εξουσία πέφτει σαν καρπός στο στόμα του αναμένοντος αφού σαπίσει στα χέρια του προηγούμενου.

Εκλογική πρεμούρα

Οπως όλα δείχνουν, η ΝΔ βιάζεται να γίνουν εκλογές για να αξιοποιήσει τη δημοσκοπική δυναμική υπέρ της.

Στο επιτελείο Μητσοτάκη πιστεύουν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι μπορούν να πετύχουν ακόμη και αυτοδυναμία, εάν δεν εκπροσωπηθούν πολλά κόμματα στην επόμενη βουλή και επομένως είναι σχετικά χαμηλό το ποσοστό που δίνει αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα.

Παρόλα αυτά, γίνονται συζητήσεις για τις δυνητικές κυβερνητικές συνεργασίες, οι οποίες απασχολούν και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Η εικόνα μέχρι στιγμής διαμορφώνεται ως εξής:

-Πρώτη επιλογή για τη ΝΔ θα ήταν το κόμμα των αυτοαποκαλούμενων μεταρρυθμιστών, αυτό που προσπαθούν να συγκροτήσουν οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης και Ραγκούσης μαζί με τον επικεφαλής του Ποταμιού Στ. Θεοδωράκη. Αλλά μέχρι στιγμής υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ τους για ουσιαστικά θέματα, ενώ τίποτα δεν εγγυάται ότι ακόμη και αν φτάσουν σε ιδρυτικό συνέδριο θα καταφέρουν να αποκτήσουν κοινωνική απήχηση τέτοια που να τους επιτρέψει είσοδο στη Βουλή.

-Δεύτερη επιλογή για τη ΝΔ θα ήταν η Δημοκρατική Συμπαράταξη, παρά τις ίσες αποστάσεις που κρατά η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά από τον ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα του Κ. Μητσοτάκη.

Η ίδια έχει αποκλείσει συμμετοχή του κόμματός της σε κυβέρνηση Μητσοτάκη χωρίς να είναι μέσα ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που τελευταία φαίνεται πως ενστερνίζεται και ο Ευ. Βενιζέλος ο οποίος υποστηρίζει τη θέση του Κ. Μητσοτάκη για εκλογές τώρα αλλά σημειώνει ότι μετά θα πρέπει να επιδιωχθεί εθνική συνεννόηση με συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ.

Από το βήμα της Βουλής την Παρασκευή το απόγευμα είπε χαρακτηριστικά: «Το εθνικό καθήκον απαιτεί κυβέρνηση όλων των ευρωπαϊκών δυνάμεων με τη συμμετοχή και του ΣYΡΙΖΑ αφού όμως πρώτα χάσει τις εκλογές και πληρώσει το κόστος της πολιτικής του. Λύση δεν είναι μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η οποία θα ήταν η Δευτέρα πλάνη χείρων της πρώτης».

-Για την Ενωση Κεντρώων στην ΝΔ δεν υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες ότι θα καταφέρει να εκπροσωπηθεί στην επόμενη Βουλή, ενώ έχουν αρχίσει ήδη οι μεταγραφές.

Πρώτος πήδηξε στη γαλάζια βάρκα ο πρώην εκπρόσωπος Γ. Καλιάνος, μετά ο βουλευτής Γ. Καρράς και έπεται ένας ακόμη, όπως προανήγγειλε ο ίδιος ο Β. Λεβέντης.

Επομένως η στρατηγική του Κ.Μητσοτάκη είναι να πάρει ό,τι μπορεί και ό,τι αξίζει τον κόπο από το κόμμα του Λεβέντη και όχι να επενδύσει σε μια μετεκλογική συνεργασία.

-Τελευταία επιλογή για τη ΝΔ είναι οι ΑΝΕΛ οι οποίοι λόγω στήριξης της Εκκλησίας και διείσδυσης στο κοινό των ενστόλων θα διεκδικήσουν με αξιώσεις την παρουσία τους στην επόμενη βουλή.

Σε πρώτο επίπεδο οι σχέσεις ΝΔ-ΑΝΕΛ βρίσκονται στο ναδίρ, όμως αυτό που είδαμε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του τομεάρχη Αδ. Γεωργιάδη στο Πεντάγωνο, όταν συμφώνησαν για τη στράτευση στα 18, ήταν μια εικόνα αρμονίας και συνεννόησης.

Ο Π. Καμμένος, άλλωστε, διατηρεί σταθερή την αναφορά του στον καραμανλισμό και με αυτή την έννοια η τελευταία επιλογή του Κ. Μητσοτάκη μπορεί να καταλήξει πρώτη.