Από τους πιο πετυχημένους σύγχρονους συγγραφείς, γνωστός στη χώρα μας – και σε όλο τον κόσμο – από τη «Μέθοδο του Γκρόνχολμ», ένας άνθρωπος που κάνει κωμωδία τα πιο σοβαρά θέματα, όπως το εργασιακό, την πολιτική, τον γάμο… που φοβάται τις «ακλόνητες πεποιθήσεις», τις «αποστολές» και το να μην είναι κανείς στη κηδεία του, ο Jordi Galceran έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, όπου συνεχίζονται για δεύτερη σεζόν δύο έργα του. Γράφει η Εύη Φιαμέγκου.

Το «Δάνειο», στο θέατρο του Νέου Κόσμου, και η «Fuga» στο θέατρο OLVIO.

Μιλήσαμε μαζί του από την Ισπανία με τη μεσολάβηση της κ. Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, φιλόλογου, θεατρολόγου και μεταφράστριας των έργων του, που έχει πάθος για την ισπανική δραματουργία και την πεποίθηση ότι αυτή δεν σταμάτησε στο Λόρκα.

Η συνέντευξη του Γκαλθεράν στο tvxs δόθηκε πριν από τη συνέντευξη Τύπου που παραχωρεί αύριο, στην Αθήνα.

Ζόρδι Γκαλθεράν

Το θέατρο, η πολιτική, η κρίση, οι indignados, ο Vangelis, o Nτόναλντ Τραμπ, ο Χίτλερ, οι ψυχοπαθείς… Ο Γκαλθεράν δε φοβάται να μιλήσει για ελεύθερα. Άλλα είναι που τρέμει…

Πλαίσιο

Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1964. Σπούδασε Καταλανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης και άρχισε να γράφει θεατρικά έργα το 1988. Το 1995 κέρδισε το Born Theatre Award για το έργο του Paraules encadenades (Αλυσιδωτές λέξεις) και το βραβείο Ignasi Iglesias για το έργο του Dakota και την επόμενη χρονιά βραβεύτηκε με το βραβείο των κριτικών Serra d’Or.

Είναι παγκοσμίως γνωστός για το έργο του Η μέθοδος Γκρόνχολμ (El mètode Grönholm) που πρωτοπαίχτηκε στο Εθνικό Θέατρο της Καταλωνίας το 2003 και την ίδια χρονιά γυρίστηκε ταινία με τον τίτλο El Metodo και πρωταγωνιστή τον Εδουάρδο Νοριέγα και κέρδισε δύο βραβεία Goya, το ένα από τα οποία ήταν αυτό του καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου.

Το έργο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και ναέβηκε με τεράστια επιτυχία σε περισότερεΤο 2003 σε σκηνοθεσία της Laura Mañá γυρίστηκε η ταινία Killing Words που βασίστηκε στο έργο του Paraules encadenades.

Άλλα έργα του είναι τα: Σερφ, Fuga, Gaudi, Παράδεισος, Καρναβάλι, Κανκούν.

Δημόσια υπηρεσία (Public service) είχατε χαρακτηρίσει το θέατρο σε προηγούμενη συνέντευξη σας. Τι θα λέγατε για τον κινηματογράφο;

«Δε θυμάμαι να το εχω πει, αλλά η μυθοπλασία σου δίνει τη δυνατότητα να ζεις τις ζωές των άλλων. Να καταλάβεις αισθήματα και γεγονότα που ποτέ δε θα ζήσεις στη ζωή σου. Δεν ξέρω αν αν μπορείς να πεις οτι αυτό είναι «δημόσια υπηρεσία» αλλά πιθανά είναι ο μόνος τρόπος να μπεις στα παπούτσια των άλλων… Και το να καταλάβεις και να αισθανθείς τα αισθήματα των άλλων είναι το πρώτο βήμα για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.»

Η πολιτική τι υπηρεσία προσφέρει;

«Το πολιτικό μας σύστημα, η φιλελεύθερη δημοκρατία, είναι το καλύτερο σύστημα που έγινε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία και εσείς οι Έλληνες είστε υπεύθυνοι γι αυτό.

Οι πολιτικοί είναι αναγκαίοι, έχουν κι αυτοί ατέλειες, αλλά νομίζω ότι πρέπει να αξιολογήσουμε τη δουλειά τους. Η άποψη ότι όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι και ανίκανοι είναι αυτό που πρεσβεύει ο Τράμπ…»

Τι κάνουν αυτή την εποχή οι indignados;

«Προσπαθούν να μάθουν να είναι πολιτικοί.»

Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο χωρών μας, πολιτικά πάντα μιλώντας… Οι δρόμοι τους είναι, πιστεύετε, παράλληλοι;

«Δεν είμαι σίγουρος. Νομίζω οτι είμαστε πολύ κοντά. Υπάρχει μια απογοήτευση που μοιραζόμαστε για τους πολιτικούς. Πρέπει να το ξεπεράσουμε και να αρχίσουμε να είμαστε περήφανοι για τις χώρες μας. Η αίσθηση οτι δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε, κανείς να εμπιστευθούμε δεν οδηγεί πουθενά…»

Η Ισπανία πηγαίνει για τρίτες εκλογές. Θα ψηφίσετε; Ποια θεωρείτε την αποστολή της αριστεράς;

«Πάντα ψηφίζω. Αλλά φοβάμαι τα κόμματα και τις ιδεολογίες που έχουν μια «αποστολή». Οι άνθρωποι με «αποστολή» είναι οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι γιατί με την πρόφαση αυτή αισθάνονται ότι είναι εξουσιοδοτημένοι να κάνουν τα χειρότερα πράγματα. Όταν ένας πολιτικός λέει ότι έχει «ακλόνητες πεποιθήσεις» αρχίζω να τρέμω. Ο Χίτλερ είχε «ακλόνητες πεποιθήσεις..»

Το 2003 μας παρουσιάσατε ένα θεατρικό σοκ, η Μέθοδος Γκρόνχολμ, που αναφερόταν στις σκληρές και απάνθρωπες διαδικασίες πρόσληψης στις οποίες υποβάλλουν τα υποψήφια στελέχη τους οι πολυεθνικές εταιρείες, μας προκάλεσε τα πιο μελαγχολικά συναισθήματα. Στην Ελλάδα παίχτηκε για πέντε χρόνια-ήταν ρεκόρ; Και γιατί Γκρόνχολμ;

« Η «Μέθοδος Γρόνχολμ» παίχτηκε σε περισσότερες απο 60 χώρες. Δεν είμαι σίγουρος αν παίχτηκε για περισσότερα απο 5 χρόνια κάπου. Πιθανότατα η Ελλάδα έχει το ρεκόρ. Όταν την έγραψα διάβασα μερικά βιβλία και κάποια απο αυτά λέγονταν « The method X to…» Οι πιο ηλίθιοι ψυχολόγοι έχουν γράψει κάποια βιβλία. Το έργο διαδραματίζεται σε μια σκανδιναβική εταιρία. Εκείνη τη χρονιά ο Μάρκους Γκρόνχολμ (Φινλανδός αγώνων ταχύτητας) κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μου αρέσουν τα αυτοκίνητα και είχα το όνομα του στο μυαλό μου. Αυτό είναι όλο.»

Μετά απο 13 χρόνια το έργο μοιάζει ακόμα πιο επίκαιρο. Στην κρίση που βιώνουμε και δεν είναι μόνο οικονομική πιστεύετε οτι βγάζουμε ό,τι χειρότερο έχουμε;

«Το έργο θα είναι πάντα επίκαιρο, γιατί πάντα θα ψάχνουμε για μια δουλειά και πάντα θα είμαστε σε μια διαδικασία επιλογής με η χωρίς κρίση. Ο πρώτος τίτλος του έργου ήταν “Natural selection” (Φυσική επιλογή)γιατί η ιστορία έχει μια δαρβινική άποψη: ο πιο σκληρός επιβιώνει. Η κρίση βγάζει το καλύτερο και το χειρότερο όπως πάντα. Οι άνθρωποι είναι πάντα το ίδιοι. Οι καλοί και οι κακοί. Ρωτήστε τον Σαίξπηρ.»

Στο «Δάνειο» υποστηρίζετε πως «κανείς δε μπορεί να κερδίσει με τίμια μέσα». Κι αυτό πικρό και ρεαλιστικό μοιάζει…

«Η βασική ιδέα στα έργα μου, σε όλα τα έργα μου, είναι ότι αν η ανταμοιβή είναι αρκετή θα κάνεις τα πάντα για να την κερδίσεις. Δεν υπάρχει όριο. Το μόνο ερώτημα είναι ποια είναι η ανταμοιβή σου, τι είναι αυτό που επιθυμείς περισσότερο. Αν ξέρω οτι μπορώ να κάνω αυτό που θέλω μαζί σου.»

Σχετικά με τη «Φούγκα», την πιο διεφθαρμένη πολιτική κωμωδία σας, μπορεί ένας πολιτικός να μην είναι διεφθαρμένος η είναι ουτοπία;

«Οι πολιτικοί είναι άνθρωποι όπως εσείς και εγω, με τις ίδιες επιθυμίες και αδυναμίες. Θα μπορούσα να κάνω αυτό το έργο με οποιοδήποτε, αλλά το να γελάς με τους πολιτικούς είναι εύκολο. Αν το έγραφα με διεφθαρμένους δημοσιογράφους θα λειτουργούσε το ίδιο…»

Δεν ψάχνουμε για ενα καλό άνθρωπο να μοιάζει με τέρας, ψάχνουμε για ένα τέρας να μοιάζει με άνθρωπο… για να επιστρέψουμε στη «Μέθοδο Γκρόνχολμ». Τα τέρατα έχουν γίνει περισσότερα;

«Η υποκρισία είναι παντού -νομίζω λέω το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά- αλλά είναι σημαντικό για να προχωρήσουμε. Φανταστείτε οτι λέτε στο σύντροφο σας ο,τι πραγματικά σκέφτεστε γι αυτόν. Αυτό θα είναι το τέλος. Πρέπει να να λέμε ψέματα. Καλή εκπαίδευση είναι να λες ψέματα. Σεβασμός είναι να λες ψέματα. Ανεκτικότητα είναι αν λες ψέματα, γιατί ανεκτικότητα σημαίνει να δέχεσαι κάτι που δε σου αρέσει αλλά είναι καλύτερα να το αγνοείς. Πολλοί απο εμάς είναι τέρατα, σε κάποιο βαθμό, αλλά προσπαθούμε να το κρύβουμε. Αυτό είναι πολιτισμός.»

Τι είναι οι «Αλυσιδωτές λέξεις» σας;

«Είναι η ιστορία ενος ψυχοπαθούς που απαγάγει την πρώην γυναίκα του και τη βασανίζει μέχρι θανάτου. Είναι μια κωμωδία για το γάμο.»

Γράφετε στα καταλανικά και ισπανικά, σε ποια γλώσσα σκέφτεστε και ονειρεύεστε;

«Πάντα γράφω στα καταλανικά και μετά μεταφράζω τα έργα. Σκέφτομαι στα καταλανικά και ονειρεύομαι… λοιπόν, δε μιλάω στη διάρκεια του σεξ.»

Τι ετοιμάζετε αυτο τον καιρό;

«Γράφω μια τηλεοπτική σειρά. Είναι η δεύτερη σεζόν ενος θρίλερ που λέγεται “Nit i dia” (Night and day). Περισσότεροι ψυχοπαθείς..«

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

« Ότι δε θα είναι κανείς στην κηδεία μου…»

Ποιον Έλληνα καλλιτέχνη θαυμάζετε;

«Τον Vangelis γιατί με τη μουσική του στο Blade runner εξήγησε το βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης.»

Ποιο έργο εύχεστε να είχατε γράψει;

«Την «Πρώτη σελίδα» των Ben Hecht and Charles McArthur..»

Ποιός ήρωας ταινίας θα θέλατε να είστε;

«Η Οντρει Χεπμπορν σητ Σαμπρινα.»

Η Τέχνη μας βγάζει τον καλύτερο εαυτό μας;

«Όχι.»

FUGA του Jordi Galceran

στο θέατρο OLVIO

Πρεμιέρα: Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Ένας υπό παραίτηση Υπουργός, μια μυστηριώδης πλασιέ,

ένας πληρωμένος δολοφόνος, ένα call-girl και ένας ρόλος… έκπληξη !

Μετά την περσινή της επιτυχία, η πιο… διεφθαρμένη κωμωδία του πολυβραβευμένου Καταλανού συγγραφέα συνεχίζει στο θέατρο OLVIO.

Το έργο του Galceran ξεκινάει ως πολιτική σάτιρα και εξελίσσεται σε ένα ανελέητο γαϊτανάκι ανατροπών και αποκαλύψεων που δεν σε αφήνει, ως την τελευταία στιγμή, να θεωρήσεις τίποτα δεδομένο.

Με λίγα λόγια

Ο Υπουργός Ισίδρο Γκαλιάνα παραιτείται λόγω ενός σκανδάλου που αποκαλύφθηκε εις βάρος του και ετοιμάζεται να δώσει τέλος στη ζωή του, στη βίλα που “κέρδισε” με τις κομπίνες του. Πριν “φύγει” θέλει να καλέσει για πρώτη και τελευταία φορά μια… επαγγελματία. Από τη βίλα όμως θα περάσει όχι μόνο ένα call-girl αλλά και μια μυστηριώδης πλασιέ, ένας πληρωμένος δολοφόνος και μια… μουγκή παράλυτη πεθερά.

Συντελεστές

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Επιμέλεια Κίνησης: Νατάσα Παπαμιχαήλ
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός φωτισμών: Μαριάντζελα Σεφεριάν
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ισιδώρα Δωροπούλου, Γεράσιμος Σκαφίδας
Φωτογραφίες: Στέφανος Κυριακόπουλος
Παραγωγή: Θέατρο OLVIO

Ερμηνεύουν: Λεωνίδας Κακούρης, Φαίη Ξυλά, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Γιώργος Χρανιώτης, Μπέτυ Αποστόλου

Πληροφορίες

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Κάθε Παρασκευή στις 21:30 και

κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 19:00

Διάρκεια: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Στο ταμείο: 14 € κανονικό, 10 € μειωμένο (για φοιτητές, ανέργους, ΑΜΕΑ).

Στην προπώληση: 12 € κανονικό, 8 € μειωμένο (για φοιτητές, ανέργους, ΑΜΕΑ)

Θέατρο OLVIO, Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210-3414.118