Η ιστορική επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, απασχολεί όπως είναι φυσικό το σύνολο του Τύπου της χώρας. Σημειώνεται ότι ο Ομπάμα, είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που επισκέπτεται την Κούβα από το 1928. 

Όταν ο Αμερικανός πρόεδρος έφτασε στην Κούβα έβρεχε, αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να κάνει βόλτα με την οικογένειά του στο παλιό κέντρο της Αβάνας, όπως δεν εμπόδισε και τον κόσμο να συγκεντρωθεί για τον δει. 

Το πρώτο μέρος που επισκέφτηκε ήταν φυσικά η, πλέον ανοιχτή, αμερικανική πρεσβεία. «Είναι υπέροχο που βρίσκομαι εδώ» είπε, παρατηρώντας πως ο τελευταίος εν ενεργεία Αμερικανός πρόεδρος που επισκέφθηκε την Αβάνα, ο Κάλβιν Κούλιτζ, «είχε έρθει το 1928 σε φρεγάτα και έκανε ταξίδι τριών ημερών, ενώ εμένα μου πήρε τρεις ώρες». 

^{Ο Ομπάμα κάνει βόλτα στην Αβάνα}

Συμμετοχή σε κωμικό τηλεοπτικό σόου

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα συμμετείχε επίσης σε ένα σόου στην τηλεόραση της Κούβας και μάλιστα συμμετείχε σε σκετς μαζί με τον διάσημο Κουβανό κωμικό Λουίς Σίλβια.

«Πώς πάει Κούβα;» – Το πρώτο tweet του Ομπάμα

¿Que bolá Cuba? Just touched down here, looking forward to meeting and hearing directly from the Cuban people.

— President Obama (@POTUS) March 20, 2016

Δείτε επίσης: 

• Στην Κούβα του Ραούλ Κάστρο: Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε

^{Ο Ομπάμα φτάνει στην Κούβα}

Τι γράφει ο Τύπος 

Η Granma, η επίσημη εφημερίδα του κουβανικού κράτους, γράφει: «15 μήνες μετά την ανακοίνωση της διαδικασίας αποκατάστασης των σχέσεων μεταξύ Κούβας και ΗΠΑ, στις 17 Δεκεμβρίου του 2014, ο Ομπάμα έφτασε σε μια χώρα όπου κυματίζουν οι σημαίες της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της αντίστασης στις αντιξοότητες που έχει αντιμετωπίσει και σε έναν λαό υπερήφανο για την ιστορία και τις ρίζες του, που υπερασπίζεται την εθνική του ταυτότητα και αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον ΜΕ όλους και για το καλό όλων».

«Έφτασε ο Ομπάμα στη γη του Μαρτί και του Φιντέλ» είναι ο τίτλος της εφημερίδας Cincodeseptiembre. Σε άρθρο γνώμης της Cubahora αναφέρεται: 

«Η παρουσία του Μπαράκ Ομπάμα στην Κούβα θα πρέπει επίσης να βοηθήσει να μάθουν όλοι ότι είναι δυνατόν να ζούμε πολιτισμένα χωρίς το επίμονο αγκάθι της «μύησης», σαν κακέκτυπο, των ίδιων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ιδεών. (…) Μένει να εξακριβωθεί αν ο σεβασμός θα γίνει κατανοητός και θα εκτιμηθεί αν αποτελεί προσωπική και παγκόσμια αρχή, αν οι διαφορές δεν θα υψώσουν τείχη και αν υπάρχει η διάθεση να δημιουργήσουμε και όχι να πείσουμε ή να εξαπατήσουμε, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι είμαστε ικανοποιημένοι από το βήμα στην γη μας του σημερινού ενοίκου του Οβάλ Γραφείου».