Εκεί στα μισά του 19ου αιώνα , στο γύρισμα του χρόνου στον 20ο… έζησαν μερικοί από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους όλων των εποχών… Ιμπρεσσιονιστές και μετεμπρεσσιονιστές ή λάτρεις της art nouveau, λάτρεψαν τη γυναίκα ο καθένας με τον δικό του τρόπο και το δικό του ξεχωριστό ύφος .

Pierre Auguste Renoir – Τα κορίτσια του Ρενουάρ κάθονται δυο-δυο στο πιάνο ή διαβάζουν… κάνουν βόλτες στην εξοχή φορώντας ψάθινα καπέλα, χτενίζουν ηδυπαθώς τα μακριά μαλλιά τους, παίρνουν ένα μπάνιο αφήνοντας να φανεί η αφράτη ροδαλή τους σάρκα.

Edgar Degas – Ο πρωτοπόρος ιμπρεσσιονιστής έχει αδυναμία στις μπαλαρίνες… Τις αγαπάει όχι μόνο όταν χορεύουν αλλά κι όταν κάνουν τις ασκήσεις τους, όταν δένουν τις πουέντ τους ή τον φιόγκο στη μέση τους, όταν πέφτουν κατάκοπες στον πάγκο…

Henri de Toulouse Lautrec –  Άλλος ένας ζωγράφος με αδυναμία στις χορεύτριες, τις ακροβάτιδες και τις αρτίστες. Το Moulin Rouge του χρωστάει μέρος από τη φήμη του.

Alphonse Mucha – Γυναικείες μορφές που απεικονίζουν εποχές ή διαφορετικές τέχνες ή ακόμη και λουλούδια, προσωπογραφίες της Σάρα Μπερνάρ και γυναικεία πορτρέτα σε ρυθμό art nouveau… Πόσο όμορφη και αιθέρια βλέπει ο Μucha  τη γυναίκα…

Paul Gaugin – Δεν είναι μόνο οι γυναίκες της Ταϊτής που αγάπησε κι ας λέει ότι ζωγράφιζε το «χρυσάφι στο κορμί τους»…

Amedeo Modigliani – Η αγαπημένη του Jeanne Hebuterne με την εύθραστη, ευγενική ομορφιά της… η τελευταία και πιο… δική του, από τις μελαγχολικές γυναικείες μορφές του Amedeo.

Δείτε χαρακτηριστικά έργα των μεγάλων δημιουργών: