Μαύρες προβλέψεις κάνει ο Γερμανός οικονομολόγος Μαξ Ότε, ο οποίος με αφορμή την καθοδική τάση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων εκτιμά ότι μια νέα χρηματοοικονομική κρίση διαφαίνεται και θα είναι χειρότερη από αυτή του 2008. Ανάμεσα στους πληγέντες αυτή τη φορά και η Γερμανία.

Με αφορμή τη χθεσινή πτώση στο χρηματιστήριο της Αθήνας αλλά και τους εξαιρετικά αρνητικούς δείκτες που κατέγραψαν τα μεγάλα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια σε Παρίσι, Ρώμη, Λονδίνο αλλά και Φραγκφούρτη ο Γερμανός οικονομολόγος βλέπει την παγκόσμια οικονομία να αποδυναμώνεται. Σχεδόν οκτώ χρόνια μετά την μεγάλη χρηματοοικονομική κρίση του 2008 ο Μαξ Ότε εκφράζει την έντονη ανησυχία του για επανάληψη των γεγονότων.

«Αυτό που είχαμε τότε ήταν η απειλή ενός χρηματοοικονομικού πανικού, ενός νευρικού κλονισμού ή ενός καρδιακού εμφράγματος του χρηματοοικονομικού συστήματος εξαιτίας των χρηματοοικονομικών φουσκών. Αυτήν την κατάσταση καταφέραμε να καταπολεμήσουμε με πάρα πολύ φθηνό χρήμα και έτσι ηρεμήσαμε το σύστημα για ένα χρονικό διάστημα. Ωστόσο δεν αντιμετωπίσαμε τις αιτίες και τώρα πλέον έρχονται να συμπέσουν πολλοί μεμονωμένοι παράγοντες, δημιουργώντας αυτή την περίπλοκη κατάσταση», δηλώνει στην γερμανική δημοσία ραδιοφωνία.

Η διάγνωση του ειδικού για τον «ασθενή» που λέγεται παγκόσμια οικονομία δεν είναι καθόλου αισιόδοξη, γράφει η Deutsche Welle. «Πρόκειται για ένα άθροισμα πάρα πολλών χρόνιων ασθενειών, στις οποίες καταπολεμήσαμε μόνο τα συμπτώματα και όχι τις αιτίες. Γι’ αυτό, η νέα κατάσταση που διαγράφεται, ακόμη κι εάν δεν προκαλεί πανικό με την στενή έννοια, είναι πολύ πιο επικίνδυνη σε σχέση με όλα εκείνα τα θέματα που δεν λύσαμε το 2008 και αναβάλαμε για το μέλλον», λέει ο ίδιος.

Όσον αφορά την Γερμανία; Ο Γερμανός ειδικός κλείνει επισημαίνοντας: «Υπάρχουν δύο επίπεδα. Ναι, η οικονομία λειτουργεί, παράγουμε πολύ, αλλά τι κάνουμε με το πλεόνασμα; Το χαρίζουμε πάλι στην ΕΕ. Η μεσαία τάξη γίνεται φτωχή και οι δυνατότητες της να αποταμιεύει περιορίζονται σημαντικά. Η αθόρυβη απαλλοτρίωση εξαπλώνεται. Αυτό είναι πολύπλοκο. Με αυτή την έννοια, λοιπόν, δεν θέλω να πω ότι στη Γερμανία τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Ναι, έχουμε σχετικά λίγους ανέργους, αλλά με ποιο τίμημα;».