Λέτε στο site σας να πω την γνώμη μου.
Σας τη γράφω.

Είμαι 29 χρονών. ‘Έχω προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στο ΕΜΠ. Προέρχομαι από εργατική οικογένεια. Δεν έχω κληρονομήσει “γνωριμίες”. Ό,τι έχω κάνει έως εδώ το έκανα πατώντας στις δικές μου δυνάμεις. Δεν είμαι λαμόγιο, ούτε η οικογένεια μου. Και είμαι περήφανη γι’ αυτό.

‘Όντας κι εγώ θύμα τις οικονομικής κρίσης – (και λέω θύμα γιατί ποτέ δεν ψήφισα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ) είμαι εφτά μήνες άνεργη. ‘Άλλοι είναι χρόνια.

‘Όπως κι πολλοί άλλοι σαν εμένα, για πολύ καιρό σιωπούσα και αποστρεφόμουνα τη πολιτική γιατί μέχρι την 25η Γενάρη αντιπροσώπευε τη διαφθορά, την ψευτιά, την υποκρισία, τα ρουσφέτια και και και και…
‘Ήμουν απογοητευμένη πολιτικά.

Ωστόσο ψήφισα. Κι αυτή τη φορά. Και ξαφνικά μέσα σε πέντε μήνες έζησα κάτι διαφορετικό από τις άλλες φορές. Δεν ήμουν ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισα όμως γιατί έτσι εκτίμησα τότε. Και για 1η φορά εκτινάχθηκαν οι προσδοκίες μου. Είδα ανθρώπους σαν εμένα, σαν τους περισσότερους από εμάς, να γίνονται κυβέρνηση και να προσπαθούν, και να κοπιάζουν σοβαρά για αυτή τη χώρα. Με τα λάθη και τα σωστά της ανθρώπινης φύσης. Είδα ανθρώπους να προσπαθούν να κάνουν πράξη ό,τι υποσχέθηκαν, να προσπαθούν να μείνουν πιστοί σε αρχές και αξίες, πιστοί στην χώρα και στον Έλληνα.

Ταυτόχρονα ξεδιάλυναν μπρος μου οι ρόλοι πολλών και εντός και εκτός.

Και τώρα την ύστατη ώρα που ζητάνε από τον λαό να δείξει τη δύναμη του τρέμω. Τρέμω στην ιδέα μήπως ο λαός αυτός διστάσει, δειλιάσει, φοβηθεί..
Μήπως λυγίσουνε οι νέοι, βολευτούν οι γέροι, κομπιάσουνε οι μεσήλικες.

Και χαθεί έτσι μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός για τη χώρα του.
Και θα έχει αποφασίσει αληθινά ο λαός μόνο αν παραμερίσει το φόβο.
Ναι κι εγώ στην ίδια μοίρα είμαι με όλους. Κλειστές τράπεζες, χωρίς δουλειά, με ελάχιστο ρευστό και ανάγκη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Πάντα ήταν δύσκολα και πάντα θα είναι.
Μα πάντα αύριο ξημερώνει. ‘Όσο αναπνέουμε, αύριο θα ξημερώνει.
Κι όσο θα ξημερώνει, μπορούμε να παλεύουμε για το καλύτερο, για το πιο δίκαιο, για το πιο αληθινό. Να παλεύουμε για εμάς.

Μη φοβηθείτε.

Φιλικά,
Κωνσταντίνα