Λίγη ανηφόρα ακόμα και θα έχουμε φτάσει σε σημείο που θα μας επιτρέπει να δούμε όλο το «δάσος» της συμφωνίας. Μιας συμφωνίας που πριν γραφτεί ούτε καν το εξώφυλλο, Σαμαράς, Βενιζέλος, ΜΜΕ έχουν ήδη στήσει στο απόσπασμα και πυροβολούν εδώ και τρεις (τουλάχιστον) μήνες.

Την έχουν ήδη βαθμολογήσει ως πολύ χειρότερη από τη δική τους. «Το mail Χαρδούβελη είναι παιδική χαρά σε σχέση με την συμφωνία» λέει ξανά και ξανά ο Βενιζέλος και στο ίδιο μήκος κύματος ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ο στόχος τριπλός.

(1) Να αθωώσουν τους εαυτούς τους και τα κόμματά τους.
(2) Να αρκεστούν στα ποσοτικά χαρακτηριστικά της συμφωνίας, χωρίς να ασχολούνται ουδόλως με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της.
(3) Να περάσουν στον ελληνικό λαό την αντίληψη του «όλοι ίδιοι είναι».

Όλα αυτά είναι εξόχως βολικά για τους ίδιους και για την ολιγαρχία που πολιτικά υπηρετούν. Θα ήταν αφέλεια να πιστεύει κανείς πως θα έκαναν κάτι άλλο. Όλοι οι άλλοι όμως τι περίμεναν; Πρωτίστως μέλη, στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Για την απάντηση πρέπει να δούμε την «ενδεκάδα» που είχε ο Τσίπρας και με την οποία κατέβηκε στο γήπεδο απέναντι στη Barcelona.

Ξεκινώ με το γεγονός πως το ματς βρίσκεται στα τελευταία λεπτά αλλά δεν έχει λήξει ακόμα. Έτσι:

1. ΔΕΝ υπάρχει έτοιμη τελική συμφωνία.
2. ΔΕΝ ξέρουμε τα τι και πως στο τεράστιο και μείζον ζήτημα του χρέους (κι όχι μόνο).
3. Οι συσχετισμοί στην Ευρωζώνη ΔΕΝ ήταν/είναι υπέρ μας.
4. Στο εσωτερικό ΔΕΝ υπήρχε/χει δυνατό και αποφασισμένο μαζικό και εργατικό κίνημα.
5. ΔΕΝ έχει δημιουργηθεί (ακόμα) ένα κοινωνικό υποκείμενο, πλειοψηφικό και αποφασισμένο να στηρίξει την αποκαθήλωση.
6. ΔΕΝ υπάρχει στράτευση σε μια κοινωνική κινητοποίηση έτοιμη να αποκαθηλώσει τον εσωτερικό ατομικισμό και τον καταναλωτικό τρόπο ζωής.
7. ΔΕΝ έχει εκλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ 168 αριστερούς βουλευτές (αυτοδυναμία).
8. ΔΕΝ έφυγε η πραγματική εξουσία από τα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας.
9. Η κυβέρνηση στις 25 Ιανουαρίου 2015, εκτός της κυβερνητικής εξουσίας, ΔΕΝ πήρε και την πραγματική εξουσία. Έχει την αναγκαία συνθήκη όχι όμως και την ικανή.
10. ΔΕΝ έχει ο ΣΥΡΙΖΑ την ιδεολογική κηδεμονία (ούτε ο Γκράμσι ήταν ένας «γραφικός τύπος»).
11. Το έδαφος μετά τις εκλογές ΔΕΝ ήταν «κανονικό» αλλά ναρκοθετημένο από τους πρώην και τα χρονικά περιθώρια ασφυκτικά.

Πόσα «ΔΕΝ» μετρήσατε; Έντεκα. Και περίμεναν κάποιοι με έντεκα «ΔΕΝ» να κερδίσει η ομάδα της Καλλιθέας τη Barcelona εκτός έδρας. Ουσιαστικά λένε: Σιγά μωρέ, με τη Barcelona έπαιζε. Έλα μου ντε!! «Δικαιολογημένα» φωνάζουν αφού έχασε (π.χ.) 1-0. «Δικαιολογημένα» φωνάζουν αφού πέντε μήνες κυβέρνηση και δεν έχουμε λαοκρατία, σοσιαλισμό και τους καπιταλιστές «κρεμασμένους ανάποδα».

Θα πουν κάποιοι, δεν τα ήξερε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας όλα τα παραπάνω; Προβοκατόρικη ερώτηση και με «δύσκολη» απάντηση. Φυσικά και τα ήξερε. Και λοιπόν; Μήπως να μην κατέβαινε σε εκλογές; Μήπως ν’ αλλάξει λαό; Μήπως συνομιλητές, συσχετισμούς κ.λπ.;

Προτείνω συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος για αποκαθήλωση του Τσίπρα και σύνθημα, «Τσίπρα, πεινάμε. Έλα να σε φάμε». Μόνη παράκληση να φέρετε μαζί σας Tavor και Lexotanil γιατί τα δικά μου τελείωσαν.
Φυσικά και η συμφωνία δεν είναι αυτή που θα θέλαμε (με πρώτο τον Τσίπρα). Αλλά μήπως είναι αυτή που ήθελε το ιερατείο της ευρωζώνης; Κι αυτοί απ’ τη μεριά τους ως Barcelona θα λένε: Ε, όχι. Με την Καλλιθέα παίζαμε. Κι αυτών η καρδούλα χτυπά ανήσυχη που η Καλλιθέα αντιστάθηκε. Και η Ευρώπη έχει κι άλλες ομάδες σαν την Καλλιθέα.

Για όσους δεν κατάλαβαν ας διαβάσουν τι ισχυρίζεται ο Βενιζέλος, ακόμα και το τελευταίο δευτερόλεπτο και ενώ το ζήτημα του χρέους είναι πάνω στο τραπέζι (23/6/15): «Πρέπει να γίνει κατανοητό πως μόνη λύση για το χρέος είναι να συνεχίσουμε πάνω στα χνάρια του 2012. Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη επιτέλους να παραδεχθεί μια ιστορική αλήθεια που συκοφάντησε και συγκάλυψε.»

Η αγωνία του για το εγκληματικό PSI δεν κρύβεται. Την ίδια στιγμή ο Σαμαράς «προσφέρεται»(sic) να μπει στην κυβέρνηση. Το ίδιο και ο MEGAλος Σταύρος.

Όσοι θέλετε συνειδητά (όπως οι γνωστοί πρόθυμοι) ή ασυνείδητα, να ρίχνετε νερό στο μύλο τους ΠΡΙΝ (επαναλαμβάνω πριν) δείτε ΟΛΟ το δάσος, δικαίωμά σας. Θέλετε να συμβάλετε στην αντίληψη του «όλοι ίδιοι είναι», κάντε το. Ο λαός δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ ίδιος μ’ αυτόν που είχατε στο μυαλό σας. Θα συνιστούσα λοιπόν περισσότερη ψυχραιμία.

Ο Τσίπρας δεν έγινε σε 100 μέρες προδότης, ούτε ρίψασπις, ούτε απορροφήθηκε από το σύστημα. Άλλων χαρακτηριστικά είναι όλα αυτά και πληρώθηκαν πολύ ακριβά από το λαό και τη χώρα. Εν κατακλείδι, αν η συμφωνία:

– Έχει τη «μαγική» φράση ότι η παρούσα συμφωνία ακυρώνει κάθε προηγούμενη. (Κάτι που αποκαθιστά την εθνική ανεξαρτησία που ξεπούλησαν οι πρώην).
– Λύνει (έστω και προοπτικά) το τεράστιο ζήτημα του χρέους. Γιατί άντε και συμφωνούσε το ιερατείο σε όλες τις προτάσεις της κυβέρνησης, όχι μόνο χωρίς εκπτώσεις αλλά και υπερθεματίζοντας. Ε, και; Όσο δεν ρυθμίζεται το χρέος η χώρα θα συνέχιζε να ήταν βαρέλι δίχως πάτο.
– Έχει επενδυτικό «πακέτο» (κι ακόμα καλύτερα αν αυτό είναι εμπροσθοβαρές).

Με αυτά και δοθέντος ότι τα οικονομικά μέτρα που προβλέπονται όχι μόνο δεν είναι οριζόντια αλλά αντίθετα κατανέμουν βάρη στα ψηλότερα εισοδήματα, η συμφωνία δεν πρέπει να ειδωθεί στη «λογική» τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, πόσο το λαδόξυδο. Το αντίθετο. Πρέπει να ειδωθεί η δυναμική που θα έχει (αν βέβαια έχει).

Η χώρα δεν θα βγει από την κρίση αύριο ή σε 5 μήνες ή ένα χρόνο. Τα προβλήματα, όπως π.χ. η ανεργία, δεν λύνονται με τα συμβατικά εργαλεία της οικονομίας. Γι’ αυτό λέω όχι στην μπακαλική. Αυτή είναι για το Σαμαρά, το Βενιζέλο,…, και το βιβλιοπώλη.

Η χώρα χρειάζεται προοπτική και δυναμική. Όσοι την αποζητούν στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, ψάχνουν για καλλίφωνο ψάρι. Θα πεθάνουν ψάχνοντας.

*Ο Χ. Γιαννίμπας είναι αρθρογράφος και συγγραφέας