Ο Σύριζα αφ’ ότου άρχισε να αποτελεί εν δυνάμει απειλή για το σύστημα, αντιμετωπίστηκε από τα μέσα επικοινωνίας ως το «μαύρο πρόβατο» που όλοι ήθελαν να το εκθέσουν και στην πορεία να το θυσιάσουν.

Μη έχοντας εναλλακτική λύση ώστε να προβάλουν τις θέσεις και τις απόψεις τους, τα στελέχη του Σύριζα ανταποκρίθηκαν σ’ αυτό το υποκριτικό παιχνίδι του δήθεν σου παραχωρώ βήμα έκφρασης, πλην της γνωστής περίπτωσης του Γ. Πρετεντέρη.

Στην πραγματικότητα, τα μέσα ήθελαν φαινομενικά να δώσουν την εικόνα του πλουραλισμού απόψεων, όμως ο κρυφός πόθος των εγκεφάλων της συστημικής προπαγάνδας ήταν να εκτεθεί ο Σύριζα ως κόμμα και να πιστέψουν οι πολίτες ότι δεν υπάρχουν άλλες επιλογές, πέραν αυτών που επέβαλαν με την πολιτική τους η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Η πράξη έδειξε το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου ότι το σχέδιο αυτό απέτυχε. Τότε μπήκε σε εφαρμογή το plan B’.

– Πείτε μας τώρα τι θα κάνετε μ’ αυτό, εκείνο, το άλλο. Και με λεπτομέρειες και πλήρη αναφορά…

Και λογικό είναι ως ένα βαθμό, ο Τύπος να αναζητά απαντήσεις, να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση, να ελέγχει, να στριμώχνει την εξουσία. Το πρόβλημα όμως προκύπτει όταν ο τύπος δεν ελέγχει απλώς την εξουσία, αλλά όταν ασκεί εξουσία, επιβάλει πολιτική!

Όπως είπαμε, στην Ελλάδα η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι ταγμένη στην υπηρεσία του συστήματος… Ομως η άλλη πλευρά, οι κυβερνώντες, γιατί παίζουν το παιχνίδι τους;

Είναι η γοητεία της δημοσιότητας, το… στερητικό σύνδρομο, η ανάγκη εκλαίκευσης της πολιτικής της νέας κυβέρνησης ή μήπως η γοητεία της δημοσιότητας και αναγνωρισιμότητας; Πιθανότατα όλα μαζί!

Γιατί, επί παραδείγματι, πρέπει ο υπουργός Οικονομικών να δημοσιοποιήσει από τηλεοράσεως ότι οι συνομιλητές μας στο eurogroup μας ζήτησαν να είναι σκοπίμως «ασαφής» η συμφωνία ώστε να την περάσουν ευκολότερα από τα κοινοβούλιά τους; Δεν μπορεί να αποτελέσει αυτό επιχείρημα όσων αντιδρούν στην ψήφισή της. Και σε τελική ανάλυση, στο εσωτερικό, αυτό το «ασαφές», δεν μπορεί να εκκληφθεί και ως προάγγελος νέων επώδυνων μέτρων; Εκτός κι αν η κυβέρνηση αποφάσισε να παίξει με «ανοιχτά χαρτιά» οπότε ας μας το πει ανοιχτά και όχι με… ασάφιες!

Για να μην αναφερθώ στις δηλώσεις Ρωμανιά τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης που έτρεχαν μετά να μαζέψουν, με διευκρινίσεις επί διευκρινίσεων για τη ρευστότητα των ταμείων, τις δηλώσεις Στρατούλη την ώρα που ο υπουργός Οικονομικών διαβουλεύονταν στο eurogroup κλπ.

Με μια δόση υπερβολής σίγουρα, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι πολλά στελέχη αυτής της κυβέρνησης περισσότερο χρόνο αναλώνουν σε εμφανίσεις στην τηλεόραση και τα ραδιόφωνα, αλλά και σε κομματικές συνεδριάσεις, παρά στο να κυβερνά…