«Ο ‘Ασαντ ξεπέρασε ένα συμβολικό όριο. Αυτό πρέπει να τιμωρηθεί. Ωστόσο η αντίδραση της δύσης πρέπει να ενταχθεί σε μια πολιτική στρατηγική», δηλώνει ο πρόεδρος των Ευρωπαίων Πρασίνων Ντιανιέλ Κον-Μπεντίτ, σε συνέντευξή του στον Κριστιάν Χόφμαν και την Spiegel Online.

Ads

Κριστιάν Χόφμαν (Christiane Hoffmann, CH): Ως πρώτος μεταξύ των «πρασίνων», κατά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία είχατε υποστηρίξει την στρατιωτική επέμβαση της δύσης. Τώρα, ο δικτάτορας της Συρίας ‘Ασαντ (Assad) κατά πάσαν πιθανότητα έχει χρησιμοποιήσει χημικά όπλα κατά του λαού του. Η δύση μπορεί αυτό να το δεχθεί χωρίς στρατιωτική απάντηση;
 
Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ (Daniel Cohn-Bendit, DCB): Ο ‘Ασαντ ξεπέρασε ένα συμβολικό όριο. Αυτό πρέπει να τιμωρηθεί. Ωστόσο η αντίδραση της δύσης πρέπει να ενταχθεί σε μια πολιτική στρατηγική.
 

«Ο ‘Ασαντ κάνει εθνοκάθαρση μέσα στην ίδια του τη χώρα»

CH: Είστε εναντίον μιας τιμωρητικής επέμβασης κατά του ‘Ασαντ, με αιτιολογία ότι υπερέβη μια κόκκινη γραμμή;
 
DCB: Μια τιμωρητική δράση χωρίς στρατηγική θα ήταν λάθος. Αλλά η δύση θα πρέπει να κινητοποιηθεί στρατιωτικά. Με τη στρατηγική ως προϋπόθεση για να προχωρήσει είτε σε στρατιωτική επέμβαση, είτε σε κατάπαυση του πυρός και τον τερματισμό της αιματοχυσίας.
 
CH: Θα πρέπει η Γερμανία να συμμετάσχει στρατιωτικά;
 
DCB: Ναι, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μαζί με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) θα πρέπει να πάρει μέρος στην προετοιμασία της στρατιωτικής δράσης.
 
CH: Μετά την απόρριψη του βρετανικού σχεδίου, μια τέτοια εκδοχή περίπτωση φαίνεται ελάχιστα ρεαλιστική. Σε έσχατη ανάγκη θα πρέπει οι Αμερικανοί να επέμβουν μόνοι τους;
 
DCB: Υποστηρίζω τη στρατιωτική δράση μόνον αν έχει πίσω της ένα ενιαίο μέτωπο της δύσης. Μια μεμονωμένη αμερικανική ενέργεια θα ήταν πολιτικά ολέθρια. Πρέπει να επιδιώξουμε την κατάπαυση του πυρός στη Συρία υπό την εποπτεία του ΟΗΕ. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα πρέπει να προτείνουν στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισμα σκληρής καταδίκης της χρήσης χημικών όπλων. Αυτό θα αποτελούσε την αρχή για τη νομιμοποίηση μιας επέμβασης. Αν στη συνέχεια παρουσιαστούν αποδείξεις ότι οι δυνάμεις του ‘Ασαντ είναι υπόλογες για τις επιθέσεις με χημικά, θα είναι πολύ δύσκολο για τη Ρωσία να σταθεί στο πλευρό του ‘Ασαντ στο «συμβούλιο ασφαλείας».
 
CH: Ο επικεφαλής υποψήφιος των «πρασίνων» στις προσεχείς εκλογές Γιούργκεν Τρίτιν (Jürgen Trittin) φοβάται ότι μια επέμβαση κατά του ‘Ασαντ ενέχει κινδύνους επέκτασης του πολέμου. Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να γίνει επέμβαση κατά του ‘Ασαντ;
 
DCB: Αυτό είναι παράλογο. Πρέπει να σταθούμε απέναντι στον ‘Ασαντ –πολιτικά και ηθικά. Ο‘Ασαντ κάνει εθνοκάθαρση μέσα στην ίδια του τη χώρα. Η επίθεση με χημικά είχε ως στόχο να τρέψει σε φυγή όσο το δυνατόν περισσότερους σουνίτες. Η πολιτική εθνοκάθαρσης του ‘Ασανταποσταθεροποιεί την περιοχή.

«Με τους “πράσινους” όπως είναι σήμερα, η επέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο δεν θα είχε γίνει»

CH: Παρ’ όλα αυτά είστε υπέρ των διαπραγματεύσεων με τον ‘Ασαντ;
 
DCB: Δεν μπορεί να υπάρξει κατάπαυση πυρός χωρίς διαπραγματεύσεις, που θα εμπλέκουν και τον ‘Ασαντ και το Ιράν. Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας κάναμε διαπραγματεύσεις με τονΜιλόσεβιτς (Milošević), βάζοντας έτσι τέρμα στην αιματοχυσία. Αν επιδιώξουμε μια διεθνή διάσκεψη, δεν μπορούμε να βάλουμε ως προϋπόθεση να φύγει ο ‘Ασαντ.
 
CH: ‘Αρα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση κάνει ακριβώς το σωστό: διαπραγματεύσεις και προσπάθεια να πάρει μαζί και τους Ρώσους.
 
DCB: Κάθε άλλο! Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση οπισθοχωρεί στο επίπεδο του πρώτου πολέμου στο Ιράκ: «είμαστε υπέρ, δεν παίρνουμε μέρος, αλλά πληρώνουμε». Κατά βάθος θέλουν να αντλήσουν τα πολιτικά οφέλη και από μια ειρηνιστική πολιτική και από μια πολιτική δράσης.
 
CH: Αυτό ισχύει και για το δικό σας κόμμα, τους «πράσινους».
 
DCB: Αυτό είναι σωστό. Με τους «πράσινους» όπως είναι σήμερα, η επέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο δεν θα είχε γίνει. Και οι «πράσινοι» έχουν οπισθοχωρήσει στη δεκαετία του ’90. Ο Τρίτιν ήταν αποφασιστικά αντίθετος με οποιασδήποτε επέμβαση στη Βοσνία. Σήμερα, ο ίδιος πιστεύει ότι το Κοσσυφοπέδιο πρέπει να ξεπεραστεί. Δεν συμμερίζομαι αυτή τη θέση. Με τέτοιες θέσεις δεν μπορείς να κάνεις διεθνή πολιτική. Τρέχεις πάντα πίσω από τις ρωσικές θέσεις.
 
CH: Τη θέση του Τρίτιν όμως συμμερίζονται οι ψηφοφόροι των «πρασίνων» και η συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών.
 
DCB: Ναι, οι «πράσινοι» είναι πολύ γερμανικά προσανατολισμένοι. Ο Τρίτιν και η ηγεσία του κόμματος βρίσκονται σε αρμονία με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, που και αυτή υποστηρίζει μόνο διαπραγματεύσεις. Ωστόσο η επιμονή της δύσης για πολιτική λύση έχει ενισχύσει τη θέση του ‘Ασαντ κατά τα τελευταία δύο χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, οι θέσεις των γερμανικών κομμάτων βρίσκονται σε συμφωνία με το γερμανικό λαό.
 
CH: Αυτό δεν ήταν διαφορετικό κατά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.
 
DCB: Τότε είχαμε κάνει αγώνα να πείσουμε το ίδιο μας το κόμμα. Αυτή τη στιγμή όμως δεν υπάρχει κανείς ανάμεσα στους «πράσινους» που να θέλει να κάνει τέτοιον αγώνα. Έχουμε πιαστεί σε παγίδα: Το να μην κάνεις τίποτα είναι ηθικά κατακριτέο, το να κάνεις κάτι είναι πολιτικά επικίνδυνο.
 
CH: Ο Γιόσκα Φίσερ (Joschka Fischer) είχε περιγράψει το ηθικό δίλημμα για το Κοσσυφοπέδιο με το σύνθημα «ποτέ ξανά πόλεμος και ποτέ πια ‘Αουσβιτς».
 
DCB: Ξεχάστε το «ποτέ ξανά ‘Αουσβιτς»! Δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τα ηθικά διλήμματα με μια ηθική παράκαμψη! Το ‘Αουσβιτς είναι μια περίπτωση μοναδική. Στη Συρία υπάρχει ένας δικτάτορας που προσπαθεί να διατηρήσει την εξουσία του με όλα τα μέσα, ακόμα και με την εξόντωση ενός μέρους του λαού του.
 
CH: Παίζει όμως το θέμα «Συρία» στη συζήτηση για τις γερμανικές εκλογές;
 
DCB: Προειδοποιώ για το τι θα σήμαινε να μαζέψει κανείς ψήφους μέσα από έναν φτηνό αντιαμερικανισμό. Αν η «κοκκινοπράσινη συμμαχία» (σοσιαλδημοκρατών και «πράσινων») κερδίσει χάρις σε κάτι τέτοιο, θα είναι μια Πύρρειος νίκη.

Ο  Daniel Cohn-Bendit είναι «πράσινος» και ευρωπαϊστής πολιτικός

Προοδευτική Πολιτική