Προς τα μέσα της δεκαετίας του 1950, ένας ερευνητής έδωσε σε έναν ζωγράφο 50 μικρογραμμαρίων LSD** (μισή δόση, και μισή ακόμη μετά από μία ώρα). Στη συνέχεια ο γιατρός του πρότεινε να σχεδιάσει διαδοχικά πορτραίτα του ιδίου.

Ads

Ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί ποιος είναι ο καλλιτέχνης. Αλλά ο ερευνητής ήταν ο Oscar Janiger, από Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Ίρβιν), ψυχίατρος γνωστός για τις μελέτες του σχετικά με το LSD.

Σύμφωνα με τον ιστοτόπο Live Science, ο Andrew Sewell, καθηγητής Ψυχιατρικής του Yale ως τον πρόσφατο θάνατό του, είχε αναφέρει: «Πιστεύω ότι αυτές οι εικόνες είναι από ένα πείραμα που διεξήχθη από τον ψυχίατρο Oscar Janiger το οποίο ξεκίνησε το 1954 και κράτησε για επτά χρόνια, διάστημα κατά το οποίο έδωσε LSD σε περισσότερους από 100 επαγγελματίες καλλιτέχνες και παρατήρησε τις επιπτώσεις του στην καλλιτεχνική τους παραγωγή και ικανότητα. Πάνω από 250 σχέδια και πίνακες ζωγραφικής δημιουργήθηκαν».

Φυσικά, ο σκοπός ήταν να ερευνήσει τι συμβαίνει στα άτομα που βρίσκονται υπό την επήρεια ψυχεδελικών (παραισθησιογόνων) ναρκωτικών.

Κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του πειράματος, ο ζωγράφος εξηγούσε πώς ένιωθε ενώσω δούλευε το κάθε σκίτσο.

Πατήστε επάνω στις εικόνες:

20 λεπτά μετά την λήψη της πρώτης δόσης LSD. Ο καλλιτέχνης λέει ότι αισθάνεται κανονικά.

85 λεπτά από την πρώτη δόση: Ο καλλιτέχνης λέει, «Μπορώ να σε δώ καθαρά. Έχω λίγο πρόβλημα στο να ελέγξω το μολύβι».

2 ώρες και 30 λεπτά από την πρώτη δόση: «Νιώθω λες και η συνείδησή μου  βρίσκεται στο μέρος του σώματός μου που είναι τώρα ενεργό – στο χέρι μου, τον αγκώνα μου… τη γλώσσα μου».

2 ώρες και 32 λεπτά: «Προσπαθώ να κάνω άλλο ένα σχέδιο… Το περίγραμμα του χεριού μου είναι και αυτό περίεργο. Δεν πρόκειται για ένα καλό σχέδιο, έτσι δεν είναι;»

2 ώρες και 35 λεπτά: Ο «ασθενής» προχωρά γρήγορα σε ένα άλλο σχέδιο. «Θα κάνω ένα σχέδιο με μία κίνηση… χωρίς να σταματήσω… μία γραμμή… καμία διακοπή!»

2 ώρες και 45 λεπτά: Αγχωμένος ο καλλιτέχνης λέει: «Είναι… όλα είναι… αλλαγμένα… φωνάζουν…. το πρόσωπό σου… αλληλοσυνδεόμενα… ποιος είναι…». Αλλάζει τη μέθοδο σε τέμπερα.

4 ώρες και 25 λεπτά: Αφού κάνει ένα διάλειμμα, ο ασθενής παίρνει πένα και νερομπογιά. «Αυτό θα είναι το καλύτερο σχέδιο, όπως το πρώτο, αλλά καλύτερο».

5 ώρες και 45 λεπτά. «Νομίζω ότι αρχίζει να φεύγει. Αυτό το μολύβι είναι πολύ δύσκολο να το κρατήσω». (Κρατάει ένα παστέλ).

8 ώρες αργότερα: Η επήρεια  του ναρκωτικού έχει πια εξαφανιστεί. Ο ασθενής κάνει ένα τελευταίο σχέδιο.

Πηγή: Οpenculture.com

_{**Tι είναι και τι προκαλεί το LSD (Απο okana.gr)}

• _{Το LSD είναι η πιο γνωστή παραισθησιογόνος ουσία. Κυκλοφορεί σε μορφή χαπιών, κάψουλας, κύβων ζάχαρης, στυπόχαρτου ή και σε αυτοκόλλητα με σχέδια που διαφοροποιούν το είδος τους.}
• Το «ταξίδι» (trip) του LSD ξεκινά μετά από μια ώρα περίπου από τη λήψη της ουσίας και φτάνει στο απόγειό του μετά από 2-3 ώρες, με διάρκεια ως και 12 με 15 ώρες.
• Τα αποτελέσματα είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθούν μιας και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την προσωπικότητα του χρήστη, από την εμπειρία του, από τις προσδοκίες του και από το περιβάλλον μέσα στο οποίο γίνεται η χρήση.
• Προκαλεί αλλοίωση των αντιλήψεων, διαστρεβλωμένες εικόνες, έντονα χρώματα, φαντασιώσεις και συχνά παραισθήσεις. Παρατηρούνται επίσης αλλοιώσεις στην ακοή, καθώς και στην αίσθηση του χρόνου και του χώρου. Οι κόρες των ματιών συστέλλονται και παρατηρείται έντονη εφίδρωση. Η πίεση ανεβαίνει όπως και ο ρυθμός της καρδιάς και η θερμοκρασία του σώματος.
• Παρατηρούνται έντονα ψυχωσικά συμπτώματα που μπορούν να παρομοιασθούν με αυτά της σχιζοφρένειας, μιας και η εναλλαγή των συναισθημάτων και των αντιλήψεων είναι ραγδαία, και χωρίς καμία λογική ή συνοχή. Έτσι λοιπόν οι χρήστες μιλούν και για «κακά ταξίδια» (bad trips), όταν βιώνουν έντονα τρομακτικά και δυσάρεστα συναισθήματα.
• Το φαινόμενο του flashback, είναι η αναβίωση της εμπειρίας του «ταξιδιού» μετά τη διακοπή της χρήσης του LSD. Συνήθως διαρκεί από λίγα λεπτά ως και μερικές ώρες. Εάν το flashback επιμένει για αρκετές μέρες, υπάρχει πιθανότητα οργανικής βλάβης του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.
• Αν ξέρεις κάποιον που κάνει χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, μίλησε μαζί του. Προσπάθησε να τον κάνεις να καταλάβει ότι πρέπει να σταματήσει τη χρήση. Ότι πρέπει να ζητήσει βοήθεια. Τηλεφώνησε στην Γραμμή Βοήθειας του ΟΚΑΝΑ 1031 ή επικοινώνησε με κάποιο συμβουλευτικό σταθμό για νέους του ΟΚΑΝΑ, του ΚΕΘΕΑ και του 18 Άνω.