ΤΙΕΝ ΑΝ ΜΕΝ
4η ’Ιουνίου 1989

Σήμερα (4 Ιουνίου) κλείνουν εικοσιένα χρόνια από την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης των φοιτητών στην πλατεία Τιενανμέν, στο Πεκίνο . Στην πραγματικότητα όλα είχαν αρχίσει από το 1976 , όταν στην ίδια πλατεία η συγκέντρωση που είχε ως σκοπό τήν εκδήλωση τιμής στην μνήμη τού Τσού Εν Λάϊ που είχε πεθάνει πρόσφατα, εξελίχθηκε σε διαδήλωση διαμαρτυρίας από φοιτητές του Πανεπιστημίου Ξένων Γλωσσών του Πεκίνου με συνθήματα και ποιήματα με «αντεπαναστατικό» περιεχόμενο και έντονη κριτική κατά της συζύγου του προέδρου Μάο . Επενέβη η αστυνομία και με βία διέλυσε το πλήθος . Παρόμοιο τρόπο διαμαρτυρίας επιδίωξαν να επαναλάβουν το 1989 χιλιάδες διαδηλωτές και με την πρωτοστασία τής φοιτητικής κυρίως νεολαίας , κατασκηνώσανε στις 15 τού Απρίλη στην τεράστια πλατεία ζητώντας πολιτικές ελευθερίες . Στις 4 Ιουνίου 1989 η τότε εξουσία κατέστειλε το κίνημα με ωμή βία : ο στρατός πυροβόλησε το πλήθος, σκοτώνοντας εκατοντάδες διαδηλωτές (800 έως 2.600 ανάλογα με την πηγή), τραυματίζοντας άλλες 10.000 , ενώ και οι συλλήψεις μετριόνταν σε πολλές χιλιάδες . Έχουν γραφτεί πολλά (Μια φωνή από τον τάφο για τα γεγονότα του 1989 στην πλατεία Τιενανμέν (TVXS) , Η νύχτα που η Τιενανμέν βάφτηκε κόκκινη (TVXS) , Η πύλη της ουράνιας ειρήνης [ντοκυμανταίρ από το TVXS] , Ποιος θυμάται πια την Τιέν Αν Μεν; (Ελευθεροτυπία) , 20 χρόνια από τη σφαγή της Τιέν Αν Μεν (Ελευθεροτυπία)κ.ά., σχετικό υλικό και στο kelaidismata.wordpress.com και δεν υπάρχει ανάγκη να αναλύσουμε τα αίτια , τα γεγονότα , τίς συνέπειες . Έτυχε να πετύχω κάπως , από φιλική επικοινωνία , ένα ποίημα (τό υπογράφει κάποιος ονόματι Κρίτων Γ. Eastern – δεν διαθέτω άλλα στοιχεία του) που εστιάζει στα γεγονότα εκείνων των ημερών με αφορμή την ανακοίνωση , στις 21/6/1989 τής θανατικής καταδίκης των πρωταιτίων τής φοιτητικής κινητοποίησης . Και σκέφτηκα να το αναρτήσω στην μνήμη εκείνων των αγωνιστών. Άλλωστε αυτά που απρόσμενα ζούμε πρόσφατα , κάνουν περίεργα επίκαιρες τίς αναφορές σε τέτοιους αγωνιστές .
Kapadoks .

ΤΙΕΝ ΑΝ ΜΕΝ
4η ’Ιουνίου 1989
Στις 21/6/1989 ανακοινώθηκε ότι οι αρχές τού Πεκίνου αποφάσισαν την θανατική εκτέλεση των κριθέντων ως πρωταιτίων των φοιτητικών κινητοποιήσεων της 4/6/1989
(πλατεία Τιεν Αν Μεν) .

Θά εκτελεσθούν
μέ μιά σφαίρα στόν σβέρκο .

Δύο ή τρείς ,
ίσως τέσσερις άνθρωποι •
νέοι , τριάντα (το πολύ)
χρονών –

Ads

θά ε κ τ ε λ ε σ θ ού ν . . .

Στόν αυχένα τους
θ’ ακουμπήσει
τό ψυχρό μέταλλο τής κάνης .
Θ’ ακουσθεί
ο υπόκωφος κρότος
καί μιά σφαίρα
μικρή , μεταλλική ,
γυαλιστερή καί μυτερή ,
θά σφηνωθεί
στήν βάση τού κρανίου .

Θά ε κ τ ε λ ε σ θ ού ν . . .
’Έτσι απλά .

Γιατί ;
Μήν τό ρωτάς .
Είναι νέοι κι’ οι τρείς –
ή τέσσερις – όσοι είναι
καί ζήταγαν , λέει ,
τ ί ;

Τά επαγγελόμενα .

Μ’ ακούς ; ;
Ζήταγαν καί τραγούδαγαν
αυτά που κήρυχνε καί έταζε
η εξουσία •
μ ά ,
κρίθηκε πως βιάστηκαν
κ α ί . . .
Θά ε κ τ ε λ ε σ θ ού ν !

«Προέτρεξαν (ελέχθη)
τού πενταετούς» .
Κι’ αυτό , “ ίσως ,
σημαίνει ύποπτες ,
αντιεπαναστατικές κινήσεις …
’Ίσως . . .
Μπορεί ενδεχομένως καί
νά υποκρύπτει
αναβίωση
κρυφών , παλιών
τάσεων καί καταστάσεων
αντικουμουνιστικών ,
αντισοσιαλιστικών – ”
πάει νά πεί καί
αντικαθεστωτικών !
Γι’ αυτό . . .
Θά ε κ τ ε λ ε σ θ ού ν !

Τ’ ακούς ;
’Όχι – πού νά τ’ ακούσεις ;
Αυτά συμβαίνουν μακριά •
πέρα
στήν κίτρινη – κόκκινη Κίνα . . .
Καί τά δικά σου τ’ αυτιά
είν’ απασχολημένα
μ’ άλλα μηνύματα ,
μέ μουσικές γλυκές ,
διαφημίσεις , αναλύσεις ,
λόγια –
λόγια μεγάλα
κι’ άλλα .

Μ’ αυτοί
(τ’ ακούς ; 😉
τριάντα ναί μόλις χρονώ
(τ’ ακούς ; 😉
Ν α ί , Θά ε κ τ ε λ ε σ θ ού ν !
Γι’ αυτά που όλοι διαφημίζουμε ,
αυτά που άλλοι –
αλλού ίσως τα σπαταλάμε –
καί ’κείνοι ζήταγαν
απλά νά γίνουν πράξη ,
«κατά τίς εξαγγελίες»
(τ’ ακούς ; 😉
θά ε κ τ ε λ ε σ θ ού ν !

Κλείσε τό ραδιόφωνο
Νά μήν ακούσω τ’ άλλα .
Μήν χάσουμε καί ’σύ καί ’γώ
αυτήν τήν στιγμιαία
αφύπνιση τής ανθρωπιάς ,
που παλεύει νά φθάσει ως εμάς
μέσ’ από τά ερτζιανά
κύμα – το – κύμα .
Στάσου •
άστα τ’ άλλα .
Τούτη τήν στιγμή ,
ίσως , τώρα ναί ,
τούς εκτελούν .

’Ίσως αυτή η μιά σφαίρα
σφηνώθηκε ήδη στόν αυχένα τους
καί χώρισε το αύριο
απ’ τό χτές
– γι’ αυτούς – γιά πάντα •
ίσως κι’ όλας τ’ ανήσυχα κι’ ελεύθερα ,
τα ανυπόταχτα , ωραία πνεύματά τους
σπρωγμένα απ’ τήν έκρηξη
αρχαίας σινικής πυρίτιδας ,
ν’ ανεβαίνουνε αργά
για ν’ ανταμώσουν ’κείνους ,
τούς άλλους – τούς πολλούς
που προηγήθηκαν .
Κι’ αυτοί μέν
ως νεκροί ,
λέμε : «δικαιώνονται» !

Μά η θυσία τους ,

αλήθεια ,

π ό τ ε ; ;

Καμμιά θυσία –
μήν τό ’πείς ,
π ο τ έ – καμμιά ,
ποτέ δέν πάει χαμένη .
‘Όμως ,
τήν χρέωση
τήν κουβαλάμε
’σ ύ καί ’γ ώ .

Κι’ άν ίσως
κάποιο δάκρυ έσταξε ,
στάζει ,
ή στάξει απ’ τά μάτια σου –
τά μάτια μου ,
δέν σβήνει διόλου αυτό τό χρέος •
αντιθέτως : το βαραίνει ,
το ποτίζει •
ζύμη ψωμιού ανεβατού , που
στήν πυρά προσμένει
νά ολοκληρωθεί .

* κάνοντας εγγραφή στο newsletter συμφωνείτε με τους όρους χρήσης της υπηρεσίας Moosend

Καί τό ψωμί
δέν είναι παρά σύνθεση
σταριού που αρχικά θερίστηκε ,
που αλωνίστηκε ,
λιχνίστηκε κι’ αλέστηκε
καί τελικά ζυμώνεται
μέ βία καί προζύμι
φωτιά , αλάτι καί νερό •
νερό αλμυρό , καυτό ,
είν’ καί τό δάκρυ …

21/6/1989 Κρίτων Γ. Eastern