Μπήκε Ιούνης, μήνας εκλογικός, και με έπιασε μια μεγάλη ανάγκη να κάνω τις επισκέψεις μου σε Μουσεία. Να σας πω την αλήθεια, ήθελα να δω τα κουστούμια του Λάνθιμου, να πάρω καμιά ιδέα για το τι να φοράω μες στο σπίτι. Αλλά δεν έχει αρχίσει ακόμη η έκθεση, που την προσδοκά όλη η κοσμική Αθήνα. Ελπίζω να τη δουν και κάτι παρακατιανές που κυκλοφορούν ακόμη με την παγιέτα. Εν έτει 2024 θε μου σχώρα με. Ήθελα να ξερα γιατί ολοιγωρεί η συνονόματη, η εθνική μας μοδίστρα.

Στο θέμα μας όμως. Πάω κι εγώ στο κεντρικό Μουσείο, να βγάλω εισιτήριο. Ένα για μένα κι ένα για την κοπέλα. (Την φιλιππινέζα καλέ, εμείς οι σοσιαλισταί δεν λέμε “υπηρέτρια”) Με κοιτάζει η κυρία στην είσοδο και μου λέει «πόσων χρονών είστε;». «Δε ρωτάνε ποτέ μια κυρία την ηλικία της» απαντώ αγέρωχα για να λάβω την ανταπάντηση: «Ρωτώ γιατί για τους άνω των 65 είναι δωρεάν». Αυτό ήταν. Πώς δεν μου ήρθε αποπληξία. Ως εδώ με την αυθάδεια του καθενός. Που θα μου πουν εμένα να μην πληρώσω εισιτήριο λες και είμαι καμιά φτωχάλα! Που αν ήθελα να μπω δωρεάν θα έπαιρνα τηλέφωνο την υπουργό σου να μου διοργανώσει πριβέ βραδιά για μένα και τις φίλες μου -ξέρεις ποια είμαι εγώ; Φώναξε τώρα τον οδηγό να φύγουμε, πρόσταξα στην κοπέλα και γύρισα την πλάτη. Μου θέλει και Τσίπερφιλντ η μούρη σας, που δεν ξέρει την Τσέστερφιλντ ο πωπός σας, ανάγωγοι!

Όπως ήμουν φουρκισμένη, μπήκα στο αυτοκίνητο και πήρα αμέσως τηλέφωνο τον Αντώνη. Πες στο πετράδι του στέμματος, του λέω, πως αν θέλει μουσείο για τις ελίτ, θα πρέπει να συμπεριφέρεται ανάλογα, όχι ανάγωγα. Που θα τρέχω στον πλαστικό να μου διορθώσει τις ρυτίδες από τη σύγχυση -όπως λέει και η φίλη μου η Φώφη από την Θεσσαλονίκη, τον προστάτη και τον πλαστικό πρέπει να τους ελέγχεις πριν δημιουργηθεί το πρόβλημα. Κι αυτός ο Αντώνης, βέβαια, τι να πει. Κορώνα στο κεφάλι του την έχει. Εγώ δεν τα καταλαβαίνω αυτά στις τάξεις μας. Τζάμπα ήρθε το Κίνημά μας και αποποινικοποίησε τη μοιχεία και το διαζύγιο;

Εγώ έναν τίτλο έχω για τον οποίο είμαι περήφανη. Είμαι διαζευγμένη δις. Δεν είμαι σαν τις άλλες που είναι περήφανες που γίνανε σύζυγοι. Πήρα διατροφές. Και μια κληρονομιά. Και μια του πατέρα μου, δύο. Αυτά τα λέω για την proud for being married with children. Ξέρει αυτή.

Αυτά σκεφτόμουν και κοίταζα αφηρημένη έξω από το παράθυρο και τότε τι να δω; Την άπορη κορασίδα να ανεβαίνει ασθμαίνουσα την Πινδάρου. Και να κοιτάει πίσω της λες και κάποιος την κυνηγάει. Όσο κι αν κοίταξα, δεν βρήκα κάποιον να την έχει στο κατόπι, αλλά μιλάμε για τη Γενική που μπαίνει στο μουσείο και κλειδώνει τις πόρτες από μέσα μην της επιτεθεί ο εχθρός. Φοράει και τη μάσκα του Ζορό. Πάσχει από μανία καταδίωξης η καημένη. Με λυπήθηκε ο θεός για τη σύγχυση που πήρα και μου στειλε αυτό το θέαμα να με αποζημιώσει. Έχω και φωτογραφία.

Φτάνουμε στη Σπευσίππου και είχα πια ηρεμήσει. Άρχισα να το ξανασκέφτομαι. Τηλεφωνώ στην Μπεάτα, που είναι μονίμως ζεν, και μου λέει να μην το πάρω προσωπικά το ότι ενδιαφέρθηκαν για την ηλικία μου, καθώς άκουσε ότι γίνεται οντισιόν για νέες GD και μάλιστα συνταξιούχες. Μάλλον σε είδαν με όλα τα φόντα να μπαίνεις και η άλλη σε ρώτησε γιατί κρατούν μητρώο. Έχουν βέβαια μία πιθανή αντικαταστάτρια, αντιπρόεδρο (Καμάλα Χάρις), αυτή που καραδοκεί και έχει αναλάβει την υψηλή επιστασία της επέκτασης. Με εκείνα και με ετούτα η άλλη σου λέει φοβάται τα πάντα και μπλοκάρει όλον τον κόσμο, από το μουσείο, από τα σόσιαλ, από παντού. Μπλόκο της Κοκκινιάς θα στήσει σε λίγο έξω από το μουσείο.

Και με έπεισε η Μπεάτα. Το ζήτημα στα μουσεία δεν είναι η ανανέωση, αλλά η αναπαλαίωση, retronion, ξέρετε αυτό το παλιατζίδικο στην Κυψέλη. Έτσι, λοιπόν, μου λέει η Μπεάτα όλες οι wanna be GD ετοιμάζονται να συστήσουν σωματείο. Κάτι σαν τον σύνδεσμο εκστρατευτικών σωμάτων Μέσης Ανατολής-Ρίμινι. Ναι, είναι υπαρκτός, με έδρα στη Φειδίου. Θέλουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα στη ζωή, τις τιμές και την εργασία μετά τα 67. Και ζητούν θέσεις, αξιώματα και νέα ΝΠΔΔ. Και η υπουργός δεν ξέρει πώς να απαλλαγεί από δαύτες. Ειδικά η Αντελίνα Τζολί της αρχαιολογίας έχει γίνει στενός κορσές. Κι έχει και προβάδισμα αυτή, προϋπηρεσία στις εκστρατείες.

Αφού σκεφτόταν να τους δώσει από καμία άδεια περιπτέρου, όπως έκαναν παλιά στους ρουφιάνους της αστυνομίας. Να έχουν κάτι να απασχολούνται να μην την πρήζουν. Εξάλλου, δεν το είπε στην άλλη την Έφορο κατάμουτρα; «Εσύ ούτε περίπτερο δεν μπορείς να διοικήσεις». Μέχρι τον συνοικισμό του Ασπρόπυργου ακούστηκε. Μα όλα αυτά μέχρι χτες…

Γιατί μετά ήρθε η κατραπακιά του 28%. Έγραψε μπροστά το 2 σου λέει το ποσοστό. Πάνε και τα 41%, πάνε και τα μεγαλεία. Αφήστε η υπουργός, που όργωσε την Ελλάδα να κόβει κορδέλες και να υμνεί το έργο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αχάριστοι άνθρωποι, όπου πήγε η υπουργός, κάθετη πτώση σου λέει η ΝΔ: Θεσσαλονίκη, Ρόδος, Λασίθι, Ηράκλειο. Και τώρα θα αρχίσουν οι γκρίνιες. Και οι ανασχηματισμοί. Πρώτα θα πάρει η μπάλα τα σημιτικά παλτά που έχουν πιάσει όλες τις καρέκλες.

Μην είδατε τις ψήφους της άλλης της φιλενάδας της υπουργού, της Χριστοφιλοπούλου; Ούτε κι εκείνη τους είδε. Κάτω και από την Κουτσουπιά-Ωραιοζήλη τερμάτισε. Καλά να πάθει, που πρόδωσε το Κίνημά μας για να κορδώνεται ως μεταγραφή αεροδρομίου πλάι στο γιο του Εφιάλτη. Για να σε δω τώρα τι θα κάνεις κοκόνα μου. Διότι το Κίνημα πρώτευσεν. Γιατί ποιος θα μας σώσει από τους Μητσοτάκηδες; Παραδοσιακά μόνον ο σοσιαλισμός μπορεί. Πήραμε και τη μισή Κρήτη, εκεί θα ταμπουρωθούμε και θα αρχίσομεν επανάσταση. Όλο το Κολωνάκι στο πόδι σήκωσα! Με συνεγείρει ο σοσιαλισμός εμένα. Τι εποχές ζήσαμε. Πάλι με χρόνια με καιρούς.

Φωτιά στα μπατζάκια της υπουργού τώρα. Ούτε η άμισθη δεν την σώνει. Πώς θα γλιτώσει από τα βαρίδια; Ανασχημάτισε ίνα μην ανασχηματιστείς, θα είναι το νέο μότο. Τους απειλεί η υπουργός ότι θα τους βάλει να γράψουν διαγώνισμα. Σαν αυτό που θα δώσουν οι πρόεδροι και οι αντιπρόεδροι στο Εθνικό Θέατρο και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Αμ πώς; Μόνο που στις Γενικές δεν θα δώσει τα θέματα από πριν, για να ξεφορτωθεί πιο εύκολα αυτές που την έχουν πονοκεφαλιάσει. Ζόρισαν τα πράγματα τώρα και θα αρχίσουν τα τσάμικα.

ΥΓ. Ούτε ο Κοντοζαμάνης εκλέγεται. Αλλά μη στενοχωριέται, μπορεί να πάει να κάνει έκθεση ζωγραφικής στο μουσείο με την ταβέρνα. Και η Βίκυ Φλέσσα ατυχήσασα. Με τόσα προσόντα, όμως, όλο και σε κάποιο ΔΣ μουσείου θα αξιοποιηθεί. Αν γράψει σε πολυτονικό, άλλωστε, θα πρωτεύσει στο διαγώνισμα κι αυτή.

ΥΓ2. Την άλλη βδομάδα θα πάω να δω τον Λάνθιμο. Του χω κι ένα σενάριο. Την «Αγνοούμενη». Βασισμένο στη δύσκολη ζωή μιας εξορισμένης ΓΔ. Κάτι σαν την «Ευνοούμενη» στο ελληνικότερον. Σίγουρο το Όσκαρ.