Μπορείτε να στείλετε τα κείμενά σας, δημοσιευμένα ή αδημοσίευτα, στο [email protected]Τα κείμενά θα φιλοξενούνται στη νέα στήλη του tvxs.gr «blogαροντας».

Ads

Δεν τρέφω καμία εμπιστοσύνη στις εκλογές. Ακριβέστερα, είμαι εξαιρετικά καχύποπτος απέναντι σε μια διαδικασία που από γιορτή της δημοκρατίας εξελίσσεται σε θλιβερό άλλοθί της. Άλλωστε διατηρώ ακόμη τη μνήμη μου για να θυμάμαι.

 
Να θυμάμαι την νύχτα της 18ης Οκτωβρίου του ’81, όμοια ακριβώς ως προς τη μαζική παραίσθηση της ελπίδας με την νύχτα της 7ης Μαρτίου του 2004.
 
Από όσο όμως μπορώ να κρίνω, οι επικείμενες εκλογές είναι οι πρώτες όπου το πολιτικό διακύβευμα δεν έχει να κάνει με την υπόσχεση της πολιτικής ελπίδας όσο με τη διαχείριση της κοινωνικής απελπισίας μ’ ό,τι αυτό σημαίνει.
 
Εννοώ την απύθμενη υποκρισία μιας ανέξοδης πολιτικής συγγνώμης, τον εκβιαστικό πειθαναγκασμό των πολιτικών διλημμάτων, τις μικρές δόσεις ψευδεπίγραφης αισιοδοξίας, το πολυπαιγμένο σενάριο μιας πολυδιαφημισμένης κάθαρσης, την πρωτοφανή απήχηση του παραληρηματικού ρατσιστικού λόγου κτλ.
 
Η διαφορά αυτή ορίζει το μέτρο της πολιτικής μας ευθύνης, παρ’ όλες τις διαψεύσεις, τις απογοητεύσεις και τις απελπισίες μας ή μάλλον εξαιτίας τους.
 
Σε αυτές λοιπόν τις εκλογές η κάλπη δεν πρέπει να ξαναγίνει κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όσους χρεοκόπησαν τον τόπο κι επιμένουν στη συνταγή της περαιτέρω χρεοκοπίας του.

Πηγή: Ixnilasies