Τη διαφωνία του σχετικά με τον τρόπο σχηματισμού της κυβέρνησης Παπαδήμου και τη μέχρι τώρα πορεία της εξέφρασε, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης. Παράλληλα, ο κ. Κουβέλης παρέθεσε τους λόγους που «κλείνουν την πόρτα της συνεργασίας» μεταξύ της ΔΗΜ.ΑΡ. και της υπόλοιπης Αριστεράς και υπογράμμισε την ανάγκη για λήψη μέτρων κοινωνικής προστασίας, αλλά και για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Ads

Στην εν λόγω συνέντευξη, ο Φώτης Κουβέλης,  αξιολογώντας τη μέχρι τώρα πορεία της κυβέρνησης Παπαδήμου, δήλωσε: “Ο νέος πρωθυπουργός ανέλαβε με την κυβέρνησή του να προωθήσει την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης και ειδικότερα την εκταμίευση της έκτης δόσης και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης. Τα κρίσιμα ζητήματα, όμως, παραμένουν: Η δραματική συμπίεση του λαϊκού εισοδήματος, η συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών και του κοινωνικού κράτους. Απουσιάζει το δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Τα άδικα, άνισα και αναποτελεσματικά μέτρα εξακολουθούν να καθηλώνουν την κοινωνία.”

Στη συνέχεια, προσέθεσε: “Το έδαφος είναι υπονομευμένο και από τον τρόπο που κατέληξαν στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, και από τη σύνθεση της κυβέρνησης, και από τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζουν να λειτουργούν τα κόμματα που τη συγκρότησαν, ο ένας ως να μην έχει φύγει και ο άλλος ως να μην έχει έρθει.”

Σχετικά με την ημερομηνία διεξαγωγής των επόμενων εκλογών, ο κ. Κουβέλης εκτιμά: “Η υπογραφή της δανειακής σύμβασης, η οποία αποτελεί βασικό στόχο της νέας κυβέρνησης, προϋποθέτει αλλαγές νομοθετικού περιεχομένου, καθώς και νέα μέτρα. Εκτιμώ ότι για να υλοποιηθούν όλα αυτά, ο χρόνος παραμονής της παρούσας κυβέρνησης θα είναι πέραν της 19ης Φεβρουαρίου, ίσως και κατά δύο μήνες”.

Σε ερώτηση για το αν θα συμμετείχε σε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και με ποιες προϋποθέσεις, απάντησε: “Οι κυβερνήσεις συνεργασίας, για να είναι βιώσιμες και να πείθουν τους πολίτες, προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες, πολιτικές συγκλίσεις και συμπτώσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές απουσιάζουν. Η τυχόν κυβέρνηση συνεργασίας πρέπει με δεσμευτικό πολιτικό προγραμματικό περιεχόμενο και με φερέγγυα πολιτικά πρόσωπα να επιλέγει, να θέλει και να μπορεί να μετατοπίσει την πολιτική από τη βαθιά συντηρητική θέση όπου σήμερα βρίσκεται προς ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση, προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας. Χωρίς τις προϋποθέσεις αυτές, η οποιαδήποτε συζήτηση για κυβερνήσεις συνεργασίας αποτελεί «άσκηση επί χάρτου».”

Όσον αφορά την άρνηση της ΔΗΜ.ΑΡ. να συνεργαστεί με την υπόλοιπη αριστερά, ο πρόεδρος του κόμματος σχολίασε: “Ο πολυκερματισμός των δυνάμεων της αριστεράς είναι υπαρκτός και πρέπει να αντιμετωπισθεί. Η αντιμετώπισή του όμως δεν μπορεί να γίνει ερήμην των ουσιαστικών και μεγάλων διαφορών που υπάρχουν, τόσο για το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής όσο και για τον στρατηγικό στόχο.Υπάρχουν δυνάμεις της αριστεράς που εισηγούνται, είτε άμεσα είτε έμμεσα, την αναχώρηση της χώρας από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και την επιστροφή στο περιχαρακωμένο κράτος και τη δραχμή. Η απλουστευτική αντιμνημονιακή στάση δεν αρκεί από μόνη της να αποτελέσει συνεκτικό πολιτικό στοιχείο για τη δημιουργία «μετώπου» ή «συνασπισμού εξουσίας της αριστεράς».”

Στη συνέχεια, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, ο κ. Κουβέλης δήλωσε: “Εχουμε υποστηρίξει ότι κύριος στόχος πρέπει να είναι η ανάταξη της χώρας και η παραμονή της στην ευρωζώνη. Μέσα όμως στην Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της επαναθεμελίωσης της οικονομίας και της δημιουργίας μιας Ελλάδας που θα βρίσκεται σε τροχιά πραγματικής σύγκλισης με τις ισχυρές χώρες. Ο στόχος για παραμονή στο ευρώ αφορά την επιδίωξη για μια Ελλάδα υψηλής απόδοσης σε επίπεδο οικονομικό, λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών και διασφάλισης δικαιωμάτων.”

Τέλος, σχολιάζοντας το ενδεχόμενο επιστροφής της χώρας στη δραχμή, ο πρόεδρος της ΔΗ.ΜΑΡ., επεσήμανε: “Η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή είναι καταστροφικό ενδεχόμενο, θα οδηγήσει τη χώρα σε απομόνωση, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει, η νέα δραχμή δεν θα γίνεται αποδεκτή σε πολλές διεθνείς αγορές, θα υπάρξει ανικανότητα καταβολής μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε μεταβολές στην Ε.Ε. προς την κατεύθυνση μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων, με αναπτυσσόμενες φυγόκεντρες τάσεις.”