Ξεκίνησε τη Δευτέρα στην Πνομ Πενχ η δίκη των τριών ανώτατων στελεχών των Ερυθρών Χμερ, για τη δολοφονία περί των δύο εκατομμυρίων ανθρώπων στο διάστημα 1975-79. Οι τρεις αξιωματούχοι κατηγορούνται για γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ανάμεσά τους είναι ο Νουόν Τσέα, γνωστός και ως «Αδελφός Νούμερο Δύο», ο οποίος υπήρξε το δεξί χέρι του μαοϊστή ηγέτη Πολ Ποτ, ο οποίος πέθανε το 1979. Οι άλλοι είναι ο αρχηγός του κράτους Χιέου Σαμφάν, ο υπουργός Εξωτερικών του καθεστώτος Ιένγκ Σάρι.

Ads

Η τέταρτη κατηγορουμένη ήταν η σύζυγος του Ιένγκ Σάρι, υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων Ιένγκ Τιρίτ, γνωστή και ως «Πρώτη Κυρία» της Καμπότζης, η οποία πάσχει από άνοια και κρίθηκε  ότι δεν μπορεί να παραστεί στη δίκη.

Σε λεπτομέρειες για μία σειρά εγκλημάτων των Ερυθρών Χμερ, ανάμεσά τους ανθρωποκτονίες, θρησκευτικές διώξεις, απελάσεις, εξαναγκασμούς σε γάμο αναφέρθηκε μία εκ των εισαγγελέων, η Τσία Λίανγκ, ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου για εγκλήματα πολέμου που έχει συσταθεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Όπως είπε η ίδια, οι Ερυθροί Χμερ «είχαν απλά στερήσει κάθε αξία από την ανθρώπινη ζωή». Η εισαγγελέας δήλωσε ότι οι Ερυθροί Χμερ είχαν κάνει την Καμπότζη «ένα μαζικό στρατόπεδο σκλάβων, μετατρέποντας ολόκληρη τη χώρα σε φυλακή» κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας τους.

Ads

Ανάμεσα στις πολλές μαρτυρίες είναι και μία, σύμφωνα με την οποία το επιτελείο των Ερυθρών Χμερ έθαψε μία έγκυο στα θεμέλια μίας γέφυρας σε ένα φράγμα γιατί «έκρινε ότι έτσι θα γίνει πιο γερό». Βουδιστές μοναχοί χαρακτηρίζονταν «παρασιτικά σκουλήκια που ρουφούν το αίμα» και υποχρεώνονταν να βγάζουν τα ράσα τους και να εγκαταλείπουν τη θρησκεία τους με την απειλή του θανάτου.

Η εισαγγελέας μίλησε και για την τακτική των Ερυθρών Χμερ να αυξάνουν τον πληθυσμό εξαναγκάζοντας σε γάμο εκατοντάδες χιλιάδες ζευγάρια, τα οποία υποχρέωναν να έχουν ερωτική σχέση διαφορετικά θα εκτελούνταν.
 
Οι παρατηρητές και τα σχεδόν 4.000 μέλη της πολιτικής αγωγής φοβούνται πάντως ότι ορισμένοι από τους κατηγορούμενους (που είναι πάνω από 80 ετών) δεν θα ζήσουν τόσο ώστε να ακούσουν τη δικαστική απόφαση για τα εγκλήματα αυτά που σφράγισαν ένα από τα μελανότερα κεφάλαια του 20ού αιώνα, και ότι η υπεράσπισή τους θα επικεντρωθεί σε μια στρατηγική κωλυσιεργίας.