Το Sport24.gr δημοσιεύει μια ακόμα πικάντικη ιστορία από το βιβλίο “Το Ποινικό μητρώο του ποδοσφαίρου” του αείμνηστου συναδέλφου Τάκη Χαραλαμπίδη. Αληθινές ιστορίες από το “μαγικό κόσμο” του ελληνικού ποδοσφαίρου, γραμμένες στις αρχές της δεκαετίας του 1980 όταν άρχιζε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Παραμένουν τόσο επίκαιρες.

Ads

Σε αγώνα σε επαρχιακή πόλη, ο αμυντικός των γηπεδούχων που είχε δεχθεί να «προσφέρει» τις υπηρεσίες του στην αντίπαλη ομάδα, είχε συμφωνήσει να δοθούν τα χρήματα της προκαταβολής στη γυναίκα του, δέκα λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα.

Με τη γυναίκα του, είχε κάνει άλλη συμφωνία. Για να του δείξει ότι όλα πήγαιναν καλά και ότι είχε πάρει την προκαταβολή, έπρεπε να κρεμάσει στο μπαλκόνι του σπιτιού τους, που σημειωτέον ήταν πολύ κοντά στο γήπεδο και φαινόταν από τον αγωνιστικό χώρο, το κόκκινο χαλί τους.

Όταν οι ομάδες βγήκαν στο τερέν και οι αντίπαλοι άρχισαν να ζεσταίνονται, ο αμυντικός κοίταξε με αγωνία στο μπαλκόνι του σπιτιού του, αλλά χαλί δεν υπήρχε. Ο διαιτητής σφύριξε την έναρξη του αγώνα και ο αμυντικός της γηπεδούχου ομάδας από τις πρώτες του κιόλας επεμβάσεις έδειξε ότι βρίσκεται στην καλή του μέρα. Μάλιστα στο 14ο λεπτό, γλύτωσε την ομάδα του από σίγουρη παραβίαση της εστίας της, αποκρούοντας με κεφαλιά ψαράκι (!) πάνω στη γραμμή και ενώ ο τερματοφύλακας είχε εξουδετερωθεί.

Στην εξέδρα εκείνη τη στιγμή, παράγοντας των φιλοξενουμένων γύρισε σε συνάδελφό του και του είπε: “Μα τι κάνει αυτός. Κοντεύει να φάει τη μπάλα, δεν χόρτασε με τα λεφτά που του δώσαμε”;

Ο άλλος παρατήρησε: “Μήπως μας ξεγέλασε ο μεσάζοντας και ο προτελευταίος (Νο 4) δεν έχει ιδέα”;

Ο αμυντικός όμως που είχε ιδέα κοιτούσε συχνά πυκνά προς το μπαλκόνι του σπιτιού του. Ούτε κόκκινο χαλί, αλλά ούτε κίτρινο, ούτε μπλέ δεν έβλεπε. Γι’ αυτόν ήταν όλα… μαύρα εκείνη τη στιγμή.

Ωστόσο συνέχιζε να δίνει τον καλύτερο του εαυτό και η κριτική του αγώνα τον αναδείκνυε ως τον κορυφαίο του παιχνιδιού στο φινάλε του πρώτου μέρους με την ομάδα του μάλιστα να είναι μπροστά στο σκορ (1-0).

Στα συγχαρητήρια του προπονητή του, των συμπαικτών του αλλά και των παραγόντων στην ανάπαυλα, “απαντούσε” με ένα χαμόγελο και το μυαλό του στριφογύριζε στο κόκκινο χαλί και στις τρεις δεσμίδες των 100.000 δραχμών.

Όταν άρχισε το δεύτερο ημίχρονο, τίποτε δεν είχε αλλάξει στο μπαλκόνι του. Τα κάγκελα παρέμειναν άδεια “παγώνοντας” τα όνειρά του. Συνέχιζε λοιπόν να παίζει με πείσμα και πάθος και δεν άφηνε ούτε… κουνούπι να μπει στην περιοχή της ομάδας του.

Γύρω στο 60ο λεπτό όμως, με την άκρη του ματιού του “έπιασε” κόκκινο χρώμα. Έκλεισε τα μάτια του νομίζοντας ότι ονειρεύεται. Τα άνοιξε αργά αργά κοιτάζοντας και πάλι προς το μπαλκόνι. Το κόκκινο χαλί είχε καλύψει τα κάγκελα και είχε ανάψει το πράσινο φως για την “προσφορά υπηρεσιών” προς τους αντιπάλους.

Το πρώτο λάθος δεν άργησε να γίνει και στην πρώτη κατεβασιά του αντιπάλου σέντερ φορ, ο αμυντικός χωρίς να διατρέχει σοβαρό κίνδυνο η εστία της ομάδας του, έκανε δυναμική επέμβαση ανατρέποντάς τον. Ο διαιτητής καταλόγισε το πέναλτι με το οποίο οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν 1-1 και ο παράγοντας στην εξέδρα μονολογούσε: “Ο άνθρωπος είναι μάστορας”.

Το παιχνίδι έμπαινε πλέον στην τελική ευθεία και συνεχίστηκε με τους γηπεδούχους περισσότερο επιθετικούς και επικίνδυνους. Στο τελευταίο δεκάλεπτο ο αμυντικός άρχισε να αγωνιά, αφού οι φιλοξενούμενοι έπαιζαν αμυντικά έχοντας αφήσει μόνο του στην επίθεση ένα κυνηγό.

Ήταν πράγματι δύσκολο να τους βοηθήσει, αφού δεν είχε την παραμικρή ευκαιρία. Ωστόσο στάθηκε ιδιαίτερα τυχερός, τρία λεπτά πριν το τέλος του παιχνιδιού. Σε μια τυφλή απόκρουση του αντίπαλου σέντερ μπακ, έγινε κάτοχος της μπάλας ο δεξιός εξτρέμ που ξεχύθηκε ταχύτατα προς την εστία των γηπεδούχων. Έτρεξε να τον ανακόψει ο αμυντικός της ιστορίας μας, ο οποίος όμως έκανε απλά εικονικό τάκλινγκ χωρίς καμμία τύχη. Ο εξτρέμ ανενόχλητος προχώρησε και πλασάροντας ορθόδοξα τον τερματοφύλακα “έγραψε” το 2-1.

Ο αμυντικός είχε κάνει στο… ακέραιο το καθήκον του. Από τη γυναίκα του έμαθε μετά γιατί άργησε να κρεμάσει το κόκκινο χαλί. Ο μεσάζοντας είχε πάθει λάστιχο και δεν είχε ρεζέρβα να αποκαταστήσει τη ζημιά. Ώσπου να βρει κάποιον να τον βοηθήσει έχασε πολύτιμο χρόνο. Όταν αποφάσισε να ναυλώσει ταξί τελείωνε το ημίχρονο. Πάντως έστω και καθυστερημένα έφερε σε πέρας την αποστολή του. Για μια ακόμα φορά είχε πληγωθεί το ποδόσφαιρο…