Αντισυνταγματική (αντίθετη στο άρθρο 20 του Συντάγματος), αλλά και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) κρίθηκε από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών η διάταξη του Ν. 3900/2010 που θεσπίστηκε προκειμένου να «φρενάρει» τη χορήγηση αναστολών που δίνουν τα Διοικητικά Δικαστήρια στις φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις και να επιταχυνθεί η διαδικασία έκδοσης των δικαστικών αποφάσεων («δίκες εξπρές»).

Ads

Ειδικότερα, ο επίμαχος νόμος προσέθεσε στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας νέο άρθρο, που αναφέρει τα εξής: «Ειδικώς στις φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, στις οποίες η προθεσμία ή η άσκηση του ενδίκου μέσου δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, μπορεί ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε το ένδικο μέσο, να ανασταλεί με συνοπτικά αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της απόφασης αυτής, μόνο αν το ένδικο μέσο κρίνεται ως προδήλως βάσιμο».

Οι διοικητικοί δικαστές όμως (Διοικητικό Εφετείο Αθηνών σε συμβούλιο), έκριναν ότι «η διάταξη του άρθρου 209Α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που προβλέπει, προκειμένου περί φορολογικών και τελωνειακών διαφορών, ως λόγο αναστολής μόνο την πρόδηλη βασιμότητα του ένδικου μέσου και όχι και την ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη που τυχόν απειλείται από την άμεση εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, κατά της οποίας έχει ασκηθεί ένδικο μέσο, το οποίο δεν εκτιμάται ως προδήλως απαράδεκτο ή αβάσιμο, είναι αντισυνταγματική και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη και μη εφαρμοστέα, διότι θίγει στον πυρήνα του το ως άνω δικαίωμα που κατοχυρώνουν τα προαναφερόμενα άρθρα του Συντάγματος (άρθρο 20 παράγραφος 1) και της ΕΣΔΑ (άρθρα 6 και 13)».