Το φτέρωμα του αετού μιμούνται οι κούκοι, προσπαθώντας να τρομάξουν τα άλλα πουλιά που επιχειρούν να εισβάλουν στη φωλιά τους, σύμφωνα με επιστήμονες.

Ads

Νέα έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας υποστηρίζει πως η καλαμοποταμίδα – ένα είδος ξενιστή κούκου – είναι λιγότερο πιθανό να επιτεθεί κατά «αετόμορφων» κούκων. Το τελευταίο βοηθά τα παρασιτικά αυτά πουλιά να φυλούν τα αυγά τους χωρίς ενόχληση.

Η ομοιότητα μεταξύ των κούκων και του σαΐνη (είδος αετού) ήταν ήδη δεδομένη, η έρευνα αυτή ωστόσο έρχεται για πρώτη φορά να δείξει την επίπτωση της «μίμησης» σε ξενιστές πουλιά. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Behavioural Ecology.

Παριστάνοντας τον αετό

Οι κούκοι είναι ίσως το πιο ακραίο παράδειγμα παρασιτικών πουλιών. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πουλιά, ο κούκος γεννάει τα δικά του αυγά σε ξένες φωλιές και δεν συμμετέχει στην ανατροφή των νεοσσών. Για να ξεγελάσουν τα «θύματά», ώστε να ασχοληθούν με τα νεογέννητά τους, πρέπει αρχικά να βρουν τη σωστή φωλιά χωρίς να δεχτούν επίθεση από τον ιδιοκτήτη της.

Ads

«Έχουμε παρατηρήσει σε ένα άλλο πείραμα πως ο καλόγερος και η γαλαζοπαπαδίτσα φοβούνται εξίσου τον κούκο και το σαΐνη», εξηγεί στο BBC ο Dr Justin Welbergen του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που ηγήθηκε της έρευνας.

Εφόσον τα είδη αυτά δεν βρίσκονται στο στόχαστρο των κούκων, δεν τους φοβούνται. Για το λόγο αυτό, ο Dr Welbergen αποφάσισε να διερευνήσει αν η εμφάνιση ενός κούκου έχει εξελιχθεί προκειμένου να τον βοηθήσει στο να τρομάζει τους ξενιστές.

Για να ερευνήσουν το παραπάνω, οι επιστήμονες τοποθέτησαν βαλσαμωμένους κούκους και σαΐνια κοντά σε φωλιές καλαμοποταμίδων. «Η πιο εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ του κούκου και του σαΐνη είναι οι ραβδώσεις του υπογαστρίου τους», εξηγεί ο Dr Welbergen.

Συνεπώς, οι ερευνητές κάλυψαν τις κοιλιές των βαλσαμωμένων αυτών μοντέλων με άσπρο ύφασμα. Στη συνέχεια, εξέτασαν την αντίδραση των καλαμοποταμίδων στις καλυμμένες και γυμνές κοιλιές.

«Διαπιστώσαμε ότι οι καλαμοποταμίδες ήταν περισσότερο διστακτικές στην προσέγγιση πουλιών αν είχαν ραβδώσεις στην κοιλιά τους», σημειώνει ο Dr Welbergen. «Συνεπώς, αν κάναμε έναν κούκο να μοιάζει λιγότερο με αετό – αν δηλαδή αφαιρούσαμε αυτές τις ραβδώσεις – ήταν περισσότερο πιθανό να δεχτεί επίθεση».

Κατά τον Dr Welbergen, το τελευταίο έδειξε το πώς η «μίμηση των αετών» βοηθά τους κούκους να εξασφαλίζουν καλύτερη πρόσβαση σε ξένες φωλιές.