Είναι γνωστό, πόσο σημαντικές είναι, οι οικονομικές σχέσεις Ελλάδας με την Γερμανία. Έχει όμως σημασία, λόγω του ειδικού βάρους της Γερμανίας -ηγέτιδας δύναμης στην Ευρωζώνη- να έχουμε όσο γίνεται πιο σαφή εικόνα των σχέσεων αυτών σήμερα και κυρίως να εξετάσουμε πως εξελίσσονται οι σχέσεις αυτές.

Ads

Ανισοβαρείς σχέσεις

Οι σχέσεις αυτές, ως σήμερα και παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα, είναι ανισοβαρείς σε βάρος της Ελλάδας. Πως απoδεικνύεται αυτό; Αποδεικνύεται πολύ εύκολα, αν εξετάσουμε την εξέλιξη του εμπορικού μας ισοζυγίου. Επειδή μάλιστα γίνεται λόγο για τους δήθεν τεράστιους πόρους που παίρνουμε από την Κοινότητα, με σημαντική συμβολή της Γερμανίας, αναφέρουμε τα εξής:

Οι καθαρές εισροές από τα Κοινοτικά Ταμεία στα οποία βεβαίως δεν συνεισφέρει μόνο η Γερμανία, έχουν μεταβληθεί από 3091,3 εκ.€ το 1993 σε 4009 εκ.€, το 2007 και 2016 εκ. € το 2009 . Έχουμε δηλαδή για το σύνολο της περιόδου μείωση των εισροών κατά ~35%. Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία το 2009 το εμπορικό ισοζύγιο με την Γερμανία είναι περίπου -4277εκ €. Δηλαδή, οι επιστροφές στη Γερμανία από το εμπόριο μας, είναι διπλάσιες των Κοινοτικών εισροών. Οι εμπορικές μας σχέσεις με Γερμανία είναι λεόντειες σε όφελος της Γερμανίας.

Μέσω των πολύπλευρων σχέσεων, οι εισφορές που δίνει η Γερμανία στα Κοινοτικά Ταμεία γυρίζουν στην οικονομία της Τα στοιχεία αυτά δεν πρέπει να εκπλήσσουν. Οι χώρες που συνεισφέρουν περισσότερο στον Κοινοτικό Προϋπολογισμό όπως η Γερμανία, δεν είναι κορόϊδα. Η Γερμανία είναι η μεγάλη ωφελημένη.

Ας επιμείνουμε όμως στη Γερμανία. Οι οικονομικές σχέσεις μεταβάλλονται συνεχώς σε όφελος της Γερμανίας και αυτό γίνεται τόσο με την διείσδυση των επιχειρήσεων στη χώρα μας και του αυξανόμενου εμπορίου όσο και με την απόκτηση ουσιαστικού ελέγχου σε ζωτικούς κλάδους και ζωτικές δημόσιες επιχειρήσεις από Γερμανικές εταιρείες.

Είναι γνωστή η διείσδυση στην Ελληνική αγορά Γερμανικών επιχειρήσεων όπως η LIDL, η ΜΑΚΡΟ -ΟΜΙΛΟΣ ΜΕΤΡΟ, η ALDI, η MEDIA MARKT, η PRAKTIKER, η SIEMENS, η BSH -Bosch und Siemens Hausgerate Gmbh, η DOW CHEMICALS, η HENKEL, η BOSCH, η ALLIANZ κ.α.

Όμως, η Γερμανία, διεισδύει συστηματικά και σε δημόσια ελεγχόμενους φορείς. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε την διείσδυση της Siemens στον ΟΤΕ, αργότερα την απόκτηση από την Γερμανική Deutcse Telecom ολοκληρωμένου ελέγχου του ΟΤΕ (κεφαλαιακού αλλά και του μάνατζμεντ), την ανάληψη του αεροδρομίου (Ελευθέριος Βενιζέλος) από την Hochtief, τον έλεγχο των ναυπηγείων Σκαραμαγκά κλπ

Η Γερμανία δυναμώνει τη θέση της

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να δυναμώνουν οι δράσεις της Γερμανίας για απόκτηση του ελέγχου της ΔΕΗ από την RWE. Τον στόχο αυτό στηρίζει και η Τρόϊκα. Μέχρι σήμερα υπάρχουν στον ένα ή άλλο βαθμό αντιδράσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, όμως οι πιέσεις είναι αφόρητες.

Πριν λίγες μέρες, πληροφορηθήκαμε, ότι, η κυβέρνηση, μέσω της διοίκησης της ΕΒΖ(Βιομηχανίας Ζάχαρης) προτιμά να μη δίνει καλές τιμές στους Έλληνες παραγωγούς αλλά να δίνονται χρήματα στους Γάλλους και Γερμανούς παραγωγούς για να παράγουν φασόν στις χώρες τους για λογαριασμό της ΕΒΖ με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι έλληνες γεωργοί, να απαξιώνεται η εταιρεία και να υφίσταται αιμορραγία η εθνική μας οικονομία.

Η Γερμανία λοιπόν, έχει ως σήμερα σημαντικές οικονομικές σχέσεις, ευνοϊκές γι αυτήν, που προσπαθεί όχι μόνο να διατηρήσει αλλά να αναπτύξει.

Στα πλαίσια αυτά, πραγματοποιήθηκε πρόσφατα (17/3), στο Βερολίνο, συνάντηση μεταξύ ελληνικής και γερμανικής αντιπροσωπείας υπό την αιγίδα της αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών Μαριλίζας Ξενογιαννακοππούλου και του υφυπουργού Εξωτερικών Βολφ-Ρούτχαρτ Μπορν.

Από όσα αναφέρθηκαν,με βάση αυτή τη συνάντηση, υπήρξε δέσμευση να εντατικοποιηθούν οι σχέσεις Ελλάδας-Γερμανίας σε πολλούς τομείς του δημόσιου τομέα, αλλά και του ιδιωτικού και συγκεκριμένα στους τομείς της υγείας, του περιβάλλοντος, του κοινωνικού τομέα (ειδικά σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης.) Δεν γνωρίζουμε όμως πόσο ήταν επωφελής για μας, πόσο προώθησε τα εθνικά μας συμφέροντα όπως δεν γνωρίζουμε γενικότερα αν παίρνονται πρωτοβουλίες που οδηγούν σε συγκλίσεις των οικονομιών Ελλάδας & Γερμανίας πχ στο εμπορικό ισοζύγιο κλπ.

Μας βοηθούν οι Γερμανοί;

Αν και με διαφόρους τρόπους, διοχετεύεται η αντίληψη, κυρίως στην ίδια τη Γερμανία ότι τάχα, μας βοηθά και μάλιστα με λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Η εξέλιξη είναι συνεχώς σε βάρος της Ελλάδας και η εξέλιξη αυτή σχετίζεται με το θεσμικό πλαίσιο που έχουν επιβάλλει οι ισχυροί, τις πιέσεις των ισχυρών αλλά και την υποτακτική στάση της Ελλάδας.

Είναι μάλιστα αστείο να γίνεται λόγος για βοήθεια όταν και οι όροι με τους οποίους μας δόθηκε το δάνειο σωτηρίας μας στο οποίο συμμετέχει και η Γερμανία, αποσκοπεί στην εξασφάλιση, σωτηρία, κυρίως των Τραπεζών της.

Η δουλικότητα των κυβερνήσεων μας

Οι ηγέτες της ΕΕ, κυρίως Γερμανοί και Γάλλοι, επικαλούνται τις ιδρυτικές ΑΡΧΈΣ της ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ για να αποκτήσουν τον έλεγχο σημαντικών ακόμη και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων μας. Δεν πρέπει να τους το επιτρέψουμε όταν μάλιστα βλέπουμε πως δρουν αυτοί.

Για παράδειγμα (βλέπε ΕΠΙΚΑΙΡΑ 7/4/11) η Γαλλία διατηρεί με νύχια και με δόντια τον καθολικό έλεγχο της EDF και ψήφισε νόμο που αντέγραψε ο Μπερλουσκόνι για να προστατεύσει τις μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών, άμυνας, ενέργειας ακόμη και τροφίμων κλπ. Οι Γερμανοί κράτησαν κλειστή την πόρτα στους Αμερικανούς που σχεδίαζαν να αγοράσουν γερμανικές ιδιωτικές τράπεζες.

Οι Γερμανικές υποχρεώσεις

Στις σχέσεις βέβαια, Ελλάδας Γερμανίας δεν πρέπει ποτέ να αγνοηθούν οι Γερμανικές υποχρεώσεις από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, οι επανορθώσεις, που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα, οι ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερμανίας για την αφαίρεση της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.

Δεν θα επεκταθούμε στο θέμα αυτό παραπέρα, όμως δεν πρέπει να βρεθεί προδοτική κυβέρνηση που να εγκαταλείψει την πτυχή αυτή, δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή καμιά μνημονιακή ρύθμιση που χαρίζει αυτές τις υποχρεώσεις στους γερμανούς.

Ο πραγματικός πατριωτισμός

Ο Παπανδρέου, από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης ανέφερε πως χρειάζεται ένας νέος πατριωτισμός. Δεν μπορεί, όμως, να ζητά πατριωτισμό από άλλους όταν ο ίδιος δεν δείχνει στοιχειώδη πατριωτισμό. Όταν υπηρετεί συμφέροντα ξένων και των Τραπεζών. Όταν ξεπουλά τον εθνικό πλούτο. Άραγε είναι πατριωτισμός το ξεπούλημα αυτό;

Η εξέλιξη στις σχέσεις Ελλάδας και Γερμανίας όπως και Γερμανίας με άλλες χώρες του Νότου(τις πιο φτωχές) δεν ήρθε τυχαία. Η ισχυροποίηση της Γερμανίας είναι συνέπεια της συγκεκριμένης αρχιτεκτονικής του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος καθώς και των ασκούμενων πολιτικών. Πρέπει λοιπόν να επανεξεταστεί το Κοινοτικό θεσμικό πλαίσιο αλλά βεβαίως και οι ασκούμενες πολιτικές που προωθούνται ώστε να μην εξυπηρετούνται μονόπλευρα οι ισχυροί.

Πρέπει να παλέψουμε για μια άλλη διακυβέρνηση που να αγωνίζεται για να ισχυροποιηθεί η ελληνική Οικονομία, για να μην ανοίξει παραπέρα το εμπορικό έλλειμμα, που να υπηρετεί πραγματικά τον ελληνικό λαό.