Θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την αργία του Πάσχα για να κάνει κάποιο ταξιδάκι αναψυχής. Μια Βρετανίδα βουλευτής του Scottish National Party (SNP) όμως προτίμησε να περάσει την άδεια της στη Γάζα και όχι φυσικά κάνοντας διακοπές, αλλά χειρουργώντας γυναίκες με καρκίνο.

Ο λόγος για την Φιλίπα Ουίτφορντ, που διάνυσε μετ’εμποδίων 3.000χλμ προκειμένου να βρεθεί κοντά στις Παλαιστίνιες γυναίκες που το έχουν ανάγκη. Με δεδομένο ότι η πρόσβαση στη Λωρίδα της Γάζας για διπλωματικές αποστολές είναι απαγορευμένη (καμία βρετανική κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία δεν έχει μπορέσει να αποκτήσει άδεια για να την επισκεφθεί από το 2009), η Ουίτφορντ παρέκαμψε αυτό το εμπόδιο ζητώντας άδεια από τις ισραηλινές αρχές ως γιατρός. Έτσι κατάφερε να περάσει τα «φράγματα» και να μεταβεί στη Γάζα για να παράσχει συμβουλευτικό έργο κι όχι μόνο.

Γιατρός, με ειδικότητα στον καρκίνο του στήθους η Ουίτφορντ πραγματοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα βαριές επεμβάσεις. Μία από τις γυναίκες που χειρούργησε, «ήδη βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο» καρκίνου, όπως ανέφερε η 57χρονη χειρουργός και βουλευτίνα του SNP. «Η επέμβαση ήταν δύσκολη, γνωρίζαμε ποια ήταν η κατάσταση» εξηγεί η ίδια προσθέτοντας πως οι πρώτες εξετάσεις δείχνουν πως η επέμβαση ήταν επιτυχής.

Μιλώντας στον Τύπο η Ουίτφορντ υπογράμμισε ότι τα ποσοστά επανεμφάνισης του καρκίνου είναι διπλάσια στη Γάζα από ό,τι στη Βρετανία. Σημείωσε επίσης πως οι συνάδελφοι της στη Γάζα αναγκάζονται να προχωρήσουν σε ολική μαστεκτομή, την ώρα που στην Ευρώπη τα ιατρικά μέσα επιτρέπουν την επιλεκτική μαστεκτομή. Τόνισε επίσης την χαμηλή πρόσβαση που έχουν οι Παλαιστίνιοι σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, υπενθυμίζοντας ότι οι ελλείψεις σε φάρμακα είναι συχνές και οι χημειοθεραπείες είναι περιορισμένες.

Για την ίδια, η νέα εμπειρία της στη Γάζα αποτέλεσε μία επιστροφή στις ρίζες, καθώς είχε υπηρετήσει ξανά ως χειρουργός για 18 μήνες στην ίδια περιοχή στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τη βρετανική αποστολή Medical Aid for the Palestinians.

«Σαν να ξαναγυρίζω σπίτι», είπε περιγράφοντας το ταξίδι της. Η τότε παρουσία της βοήθησε να σπάσει ένα ταμπού στην συντηρητική παλαιστινιακή κοινωνία της εποχής, καθώς «τότε οι γιατροί μου έλεγαν πως δεν υπάρχει καρκίνος του στήθους εδώ. Όταν ο κόσμος έμαθε πως υπάρχει γυναίκα χειρουργός, άρχισαν να με επισκέπτονται και κατάλαβα πως στην ουσία υπήρχαν πολλά περιστατικά καρκίνου του στήθους».

Η Βρετανίδα βουλευτής γυρίζοντας δεν παρέλειψε να επικρίνει τη βρετανική κυβέρνηση για την ανεκτική πολιτική της απέναντι στην πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστινίους.