Ετοιμαζόμουν να γράψω ένα άρθρο για το διακύβευμα των ευρωεκλογών της Κυριακής, όταν έφτασε στο κινητό μου μήνυμα από βουλευτή Ηρακλείου της ΝΔ, στο οποίοι καλείται ο ψηφοφόρος να αναλάβει τις ευθύνες του θέτοντας τα ερωτήματα: «Σταθερότητα ή αστάθεια; Αυτοπεποίθηση ή αδράνεια; Φως ή αδιέξοδο;».

Είναι ο βουλευτής ο οποίος λίγες μέρες πριν το κλείσιμο της ΕΡΤ, μαζί με άλλους συναδέλφους του, κατ’ εντολή του Μαξίμου κατέθετε ερώτηση για το ανταποδοτικό τέλος, αλλά τώρα σιωπά που πληρώνουμε 3 ευρώ από την αρχή του χρόνου για τη ΝΕΡΙΤ, αλλά ακόμη δεν έχει λειτουργήσει κανονικά, ενώ αυτό που φτιάχτηκε δεν ανταποκρίνεται στην ισχύ και το κύρος που πρέπει να έχει ένα δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας.

Παράλληλα έκανα το λάθος να δω τα δελτία των 8 στα ιδιωτικά κανάλια, αλλά και να διαβάσω εφημερίδες που μέχρι πριν μερικά χρόνια διατεινόταν για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και την παρουσίαση διαφορετικών φωνών.

Κατόπιν τούτων είμαι πλέον πεπεισμένος ότι εάν στις εκλογές της Κυριακής για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υποστούν ήττα τα Κόμματα της συγκυβέρνησης, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ (που κρύφτηκε πάνω στην Ελιά) τότε μας περιμένουν φοβερά γεγονότα.

-Θα εκραγούν ηφαίστεια στην Ελλάδα με πρώτο της Σαντορίνης.

-Θα στερέψουν οι πηγές και τα πηγάδια μας.

-Το νερό της θάλασσας θα γλυκάνει.

-Τέρατα και φαντάσματα θα βγαίνουν τις νύχτες στους δρόμους.

-Τα κουνούπια θα πολλαπλασιαστούν και θα μοιάζουν με νυχτερίδες.

-Νέες ασθένειες, θανατηφόρες οι περισσότερες, θα έρθουν στην Ελλάδα.

-Σεισμοί θα ισοπεδώσουν τις πόλεις μας.

-Θα ανοίξει το καταπέτασμα του ουρανού με το εωσφόρο να κυριαρχεί στην ουράνια βασιλεία.

Μέχρι τότε έχουμε καιρό να ξεχάσουμε:

-Τα εκατομμύρια ανέργους και ανασφάλιστους που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

-Τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την αύξηση των φόρων για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, του εμπόρους, τους βιοτέχνες.

-Τα δάνεια, ουσιαστικά χαριστικά, στα κανάλια που καταρρέουν αλλά στηρίζονται προκειμένου να υποστηρίζουν την τρόικα και το μνημόνιο.

-Την καταπάτηση του Συντάγματος με τις συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

-Το φασιστικό κλείσιμο της ΕΡΤ και τις απολύσεις στο δημόσιο.

-Το χάρισμα δισεκατομμυρίων ευρώ στις εταιρείες πετρελαιοειδών που είχαν επιβληθεί από το ΣΔΟΕ για φορολογικές παραβάσεις.  

-Το μεγάλο σκάνδαλο με την προσφορά των τραπεζών σε παλιούς ιδιοκτήτες και ξένα συμφέροντα, «έναντι πινακίου φακής», ενώ είχαν ανακεφαλαιοποιηθεί από την τσέπη των Ελλήνων φορολογουμένων.

-Τις εκατοντάδες αυτοκτονίες.

-Τους πεινασμένους και τους άστεγους, θύματα της πολιτικής τους.

-Τα ψέματα που έλεγαν στο Ζάππειο και στις προεκλογικές τους συγκεντρώσεις πριν τις εκλογές του 2012.

-Την παράδοση της ανεξαρτησίας της χώρας στους δανειστές της με επαχθείς όρους, και αυτό γίνεται για πρώτη φορά εν καιρώ ειρήνης για ένα κράτος.

-Το διορισμό και την τοποθέτηση στελεχών τους και φίλων σε θέσεις του δημοσίου με παχυλές αποδοχές την ώρα που απολύουν χιλιάδες υπαλλήλους.

Αυτή τη φορά, πραγματικά, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, γιατί όλοι γνωρίζουν τι μας περιμένει, εάν δεν καταδικαστούν από τον Ελληνικό λαό.

Το νέο μεσοπρόθεσμο που ψηφίστηκε θα μας αποτελειώσει. Θα αυξηθούν οι έμμεσοι και άμεσοι φόροι, πάμε σε μείωση των συντάξεων, οι απολύσεις θα πολλαπλασιαστούν, επενδύσεις δεν έρχονται για την πραγματική οικονομία, ενώ μεγάλοι πολυεθνικοί οίκοι ζητούν ανερυθρίαστα μισθούς των 250 και 300 ευρώ.
Παρ’ ότι δεν μου αρέσει να κάνω αναφορές και συγκρίσεις με άλλες δύσκολες εποχές για τη χώρα μας, και ειδικά για την περίοδο της εφτάχρονης δικτατορίας που την έζησα στην πρώιμη εφηβεία μου με έντονες στιγμές λόγω των αριστερών πεποιθήσεων του πατέρα μου, θα κλείσω αυτό το άρθρο με ένα απόσπασμα από την περίφημη δήλωση του μεγάλου ποιητή μας Γιώργου Σεφέρη το 1969 στο BBC.

Όταν σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία δε λειτουργούν οι θεσμοί, το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται σε ακραίο βαθμό, η χώρα λειτουργεί με προεδρικά διατάγματα και έχουμε υποδουλωθεί στους δανειστές μας, ο λόγος του Σεφέρη είναι επίκαιρος:

«Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς όλως διόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας, στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο.

Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι’ αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν παρά πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτόν τον κίνδυνο.

Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.

Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική επιταγή».