Διατηρητέο μνημείο χαρακτηρίστηκε τελικά ο ιστορικός κινηματογράφος «Άστρον», μετά από δύο αρνητικές γνωμοδοτήσεις το 2011 του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων.
 

Ads

Το θέμα επανήλθε την περασμένη Πέμπτη στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, καθώς παρήλθε το διάστημα του ενός έτους που ορίζει ο νόμος χωρίς να υπογραφεί η γνωμοδότηση του Συμβουλίου από τον τότε υπουργό Πολιτισμού και άρα χωρίς να εκδοθεί η σχετική υπουργική απόφαση. Γι’ αυτό, το θέμα έπρεπε να επανεξεταστεί.
 
Η περίπτωση του «Άστρον», έργου του 1956 του αρχιτέκτονα Σόλωνα Κυδωνιάτη και του σκηνογράφου Μάριου Αγγελόπουλου, είχε συζητηθεί τον Ιούλιο του 2011, οπότε και τα μέλη Συμβουλίου μοιράστηκαν στα δύο και η αρνητική γνωμοδότηση προέκυψε από τη διπλή ψήφο του προέδρου.
 
Ακολούθησε επανεξέταση του θέματος το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, έπειτα από αυτοψία. Κατά τη δεύτερη συνεδρίαση η πλειοψηφία των μελών τάχθηκε και πάλι κατά της κήρυξης του κινηματογράφου ως διατηρητέου μνημείου με το σκεπτικό ότι δεν συγκεντρώνει τα απαραίτητα αρχιτεκτονικά και ιστορικά στοιχεία και δεν αποτελεί τοπόσημο της περιοχής.
 
Σύμφωνα με την τότε απόφαση, πρόκειται για ανενεργό κινηματογράφο, που σήμερα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, καθώς δεν λειτουργεί από το 2008 και έχουν αφαιρεθεί καθίσματα και μηχανήματα, ενώ έχει υποστεί και μεγάλες εσωτερικές αλλοιώσεις.
 
Η αρνητική γνωμοδότηση δημιούργησε αντιδράσεις από βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ, φορείς, όπως ο δήμος Αθηναίων, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, η Ταινιοθήκη της Ελλάδας, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και πολίτες. Μάλιστα, από το 2011 έως σήμερα συγκεντρώθηκαν περίπου 3.000 υπογραφές πολιτών (σε καρτ ποστάλ που στάλθηκαν στον τότε υπουργό Πολιτισμού και σε μπλογκ που δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό) για τη διάσωση του κινηματογράφου.
 
Στη συνεδρίαση της Πέμπτης, τα μέλη του Συμβουλίου γνωμοδότησαν με οκτώ ψήφους υπέρ (έναντι τριών κατά) της κήρυξης του κινηματογράφου. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, το κτίριο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κινηματογράφου που σχεδιάστηκε τη δεκαετία του ’50 για να λειτουργήσει αποκλειστικά ως κινηματογράφος με τη συνεργασία αρχιτέκτονα για το εξωτερικό κέλυφος και το χώρο της εισόδου και σκηνογράφου για τον εσωτερικό χώρο. Επίσης, λειτούργησε για πολλά χρόνια συνιστώντας αναγνωρίσιμο τοπόσημο για την πολιτιστική κληρονομιά της ευρύτερης περιοχής.
 
Αποχαρακτηρισμός του κινηματογράφου «Αττικόν»
 
Αντίθετη εξέλιξη είχε η περίπτωση του θερινού κινηματογράφου «Αττικόν» στην οδό Κυψέλης 90, στην Αθήνα, που είχε χαρακτηριστεί το 1995 ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και ιστορικός τόπος, ενώ κατά τη συνεδρίαση της Πέμπτης αποφασίστηκε ο αποχαρακτηρισμός του.
 
Το θέμα εξετάστηκε από το Συμβούλιο έπειτα από αίτηση θεραπείας των ιδιοκτητών του με το σκεπτικό ότι δεν αντιμετωπίστηκε όπως έπρεπε το θέμα της επί μακρόν παύσης λειτουργίας του κινηματογράφου που λειτούργησε μόνο κατά την περίοδο 1970-1989, καθώς και ότι η σημερινή κατάσταση του ακινήτου δεν παρουσιάζει κανένα αρχιτεκτονικό ή μορφολογικό ενδιαφέρον, αντίθετα κινδυνεύει να καταστεί σημείο μόλυνσης για την περιοχή.
 
Τελικά η πλειοψηφία γνωμοδότησε υπέρ της ανάκλησης της προηγούμενης απόφασης. Μειοψήφησε μόνο ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου και ασκών χτες χρέη προέδρου του Συμβουλίου, Νικόλαος Μαυρίκας, με το σκεπτικό ότι δεν νοείται αίτηση θεραπείας έπειτα από 18 χρόνια.