Μετά από διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις, ανεστάλησαν την Παρασκευή τα σχέδια εταιρειών οικοδομικής ανάπτυξης να καταστρέψουν τα έργα τέχνης που φιλοξενούνται σε ένα τμήμα του πάλαι ποτέ Τείχους του Βερολίνου που βρίσκεται στη διεθνούς φήμης Ίστ Σάιντ Γκάλερι

Ads

Η αστυνομία έστησε οδοφράγματα γύρω από το σημείο αφού δεκάδες αντιπρόσωποι οργανώσεων πολιτών και καλλιτέχνες συγκεντρώθηκαν για να προσπαθήσουν να αποτρέψουν έναν γερανό να απομακρύνει κι άλλα τμήματα της γκαλερί, που θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες σε ανοικτό χώρο στον κόσμο.

«Ένα τμήμα της γερμανικής και παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς κατεδαφίζεται», δήλωσε ο Ρόμπερτ Μουσίνσκι της πρωτοβουλίας Sink Mediaspree. «Αυτό είναι μεγάλη ντροπή για αυτήν την πόλη. Ντρέπομαι που είμαι Βερολινέζος».
 
Μια τεράστια τρύπα περίπου 20 μέτρων ήδη έχει εμφανιστεί στη γκαλερί, αφού ένα τμήμα της αφαιρέθηκε από μια ιδιωτική εταιρεία οικοδομικής ανάπτυξης ώστε να ανεγερθούν πολυτελή διαμερίσματα στο σημείο. Χιλιάδες πολίτες έχουν υπογράψει αιτήματα διαμαρτυρίας στο Διαδίκτυο.
 
«Βρίσκω αβάσταχτο το να βλέπω το τείχος να κατεδαφίζεται τόσο βάρβαρα», σχολίασε ο Τιερί Νουάρ, ένας ζωγράφος έργα του οποίου αποτελούν μέρος της γκαλερί.
 
Τα απομεινάρια του Τείχους του Βερολίνου – το μεγαλύτερο μέρος του οποίου καταστράφηκε μετά την κατάρρευση του καθεστώτος της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1989 – είναι πλέον δυσεύρετα στη γερμανική πρωτεύουσα. Κομμάτια του πωλήθηκαν και στάλθηκαν στο εξωτερικό.

 
Η γκαλερί, που δημιουργήθηκε το 1990, αποτελείται από έργα περίπου 120 καλλιτεχνών από διάφορες χώρες του κόσμου που φιλοτεχνήθηκαν στην ανατολική πλευρά ενός τμήματος του Τείχους του Βερολίνου μήκους 1,3 χιλιομέτρων.
 
Η γκαλερί αυτή, στο πρώην ανατολικό Βερολίνο, είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα για τους 1 εκατ. τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη κάθε χρόνο.

 
Περίπου 2,5 εκατ. ευρώ είχαν δαπανηθεί συνολικά από τις δημοτικές αρχές του Βερολίνου για την αποκατάσταση του δεύτερου δημοφιλέστερου μνημείου της πόλης, μετά την Πύλη του Βραδεμβούργου.
 
Τα σχέδια για την ανέγερση πολυκατοικιών στο σημείο χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.