Τα όνειρα φαίνεται πως απασχολούσαν ανέκαθεν τους ανθρώπους. Όλοι οι αρχαίοι λαοί απέδιδαν μεγάλη σημασία στα όνειρα εξασφαλίζοντας από αυτά ενδείξεις για το μέλλον και προμηνύματα.

Στην αρχαία Ελλάδα , η ερμηνεία των ονείρων διαφόρων ηρώων εξυπηρετούσε την πλοκή της αρχαίας τραγωδίας. Κατά τον Ιπποκράτη, η αξιοποίηση των ονείρων διευκόλυνε τη διάγνωση ασθενειών. Ο συγγραφέας του έργου ‘Περί Διαίτης’ αναγνωρίζει τα όνειρα ως ενδείξεις σωματικών διαταράξεων.

Σημαντική υπήρξε η συμβολή του Εφέσιου Αρτεμίδωρου στη μελέτη των ονείρων, κατά τον 2ο αιώνα μ. Χ, ο οποίος εστίασε στα προφητικά όνειρα στηριζόμενος στην αποκρυπτογράφηση των συμβόλων και στην ιδιαιτερότητα της ενός εκάστου προσωπικότητας, θεωρώντας πως η ονειροκριτική αποτελεί τεχνική που στηρίζεται στην εμπειρία.

Τα όνειρα λαμβάνουν πλέον το χαρακτήρα επιστημονικής μελέτης- στα πλαίσια του Δυτικού πολιτισμού –στις αρχές του 20ου αιώνα με το έργο «ερμηνεία των ονείρων» του Freud κατά τον οποίο αποτελούν ένα έμμεσο τρόπο εκπλήρωσης των επιθυμιών, κυρίως των σεξουαλικών αλλά και εκείνων των απαγορευμένων από ηθικούς κώδικες.

Συνιστούν τη βασιλική οδό προς τη γνώση του ασυνειδήτου και όχι την πρόγνωση του μέλλοντος, η δε «συμβολοποίηση» στο όνειρο διαφυλάσσει τον ύπνο. Η μέθοδος του ελεύθερου συνειρμού, όπου η ονειρική ιστορία καταγράφεται αυθόρμητα κομμάτι-κομμάτι, βοηθάει τον αναλυόμενο να φέρει όλες τις απωθημένες επιθυμίες στην επιφάνεια.

Κατά τον Young τα όνειρα μιλούν τη συμβολική γλώσσα των εικόνων και των μεταφορών, μια γλώσσα που συνιστά φυσική έκφραση του ασυνείδητου.

Στο πλαίσιο της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας το όνειρο αποτελεί κομμάτι της συνολικής ύπαρξης του ανθρώπου το οποίο έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει αποκαλυπτικά και να διαφωτίσει τις στάσεις που διαμορφώνουμε απέναντι στα διάφορα ζητήματα καθώς δεν μεταφέρει ασυνείδητα, συμβολικά μηνύματα αλλά μηνύματα σαφή.

Κατά τη Dasein analyse με δεδομένη ασφαλώς την απόρριψη του ασυνειδήτου, η προφανής έννοια του ονείρου δεν είναι τίποτα περισσότερο από τα ίδια τα προφανή φαινόμενα.

Ο ονειρευόμενος είναι μια ιδιαίτερη, ξεχωριστή ύπαρξη, η οποία έχει τη δυνατότητα να αντλήσει μηνύματα για την ίδια του τη ζωή του μέσα από το όνειρο. Ο ίδιος, ενδιαφέρεται για το έκδηλο περιεχόμενο απορρίπτοντας την ψυχαναλυτική προσέγγιση του ονείρου και την ερμηνεία των συμβόλων, θεωρώντας πως δεν σχετίζεται με την εκπλήρωση επιθυμιών ούτε και με λανθάνουσες ή ασυνείδητες λειτουργίες.

Τα όνειρα αποτελούν ένα δυνατό εργαλείο διερεύνησης των θεμάτων του θεραπευόμενου και της προσωπικής του ιστορίας η οποία εκφράζεται εκ νέου μέσα από μια σειρά οπτικοποιημένων εικόνων.

Το όνειρο δίνει την αίσθηση του εαυτού του ονειρευόμενου και αποτελεί έναν τρόπο έκφρασης αυτού του εαυτού, οπότε και ως τέτοιον πρέπει να του αποδίδεται ο ανάλογος σεβασμός, χωρίς την πρόθεση μιας βίαιης αποκωδικοποιήσεώς του.

Το όνειρο αποτελεί έκφραση της συσσωρευμένης μέσα στο χρόνο σοφίας κάθε ατόμου.

Τα όνειρα δείχνουν να μεταφέρουν μηνύματα από τα βαθύτερα κομμάτια του εαυτού, που συνομιλούν με τα υπαρξιακά δεδομένα της ζωής και η αναζήτηση αυτών των αγωνιών της ύπαρξης προκύπτει μέσα από την αξιοποίηση των στοιχείων του ονείρου.

Εξαιρετικής σημασίας είναι τα όνειρα των αρχικών σταδίων της ψυχοθεραπείας δεδομένου ότι αυτά προφανώς αφορούν στη διαπραγμάτευση της δέσμευσης στη θεραπευτική πορείας.

Η αξιοποίηση του ονείρου θα πρέπει να καθορίζεται κάθε φορά από το συγκεκριμένο στάδιο της θεραπείας και υπό το πρίσμα των διαφορετικών θεραπευτικών στόχων στο βαθμό, που αυτοί χρήζουν επαναπροσδιορισμού.

Το όνειρο αποτελεί μια αυτοβιογραφική αφήγηση με στόχο τη νοηματοδότηση της εμπειρίας, συμβάλλει τα μέγιστα στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Πηγή: thessalonikiartsandculture.gr