Οι επιστήμονες πρωτο-ανακάλυψαν τον ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ECS) του ανθρώπινου οργανισμού τη δεκαετία του ’60. Χρειάστηκε όμως να φτάσουμε στο 1988 μέχρι να καταγραφεί επαρκώς το σύστημα αυτό του οργανισμού μας και επιστημονικά να ξεκαθαρίσει κάπως η κατάσταση.

Σήμερα είναι ευρέως γνωστό ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα παίζει σημαντικότατο ρόλο στην ισορροπία του ανθρώπινου οργανισμού ως βιολογικός ρυθμιστής.

Η αξιοποίηση της κάνναβης ως φάρμακου συνδέεται άμεσα με τις επιστημονικές αυτές ανακαλύψεις που κατά πολλούς φέρνουν επανάσταση στην σύγχρονη ιατρική επιστήμη καθώς το ECS εμπλέκεται σχεδόν στα πάντα: από τους χρόνιους πόνους και τους καρκινικούς όγκους μέχρι τις ασθένειες που έχουν σχέση με τον μεταβολισμό, το άγχος και την επιληψία.

Καθώς οι έρευνες έχουν ήδη αποδείξει ότι τα συστατικά του φυτού αλληλεπιδρούν με το υπάρχων στον οργανισμό μας ενδοκανναβινοειδές σύστημα και ανακουφίζουν συμπτώματα όπως η ναυτία των χημειοθεραπειών, οι χρόνιοι πόνοι και οι επιληπτικές κρίσεις, η κάνναβη υπολογίζεται πλέον ως κινητήριος δύναμη για την ανακούφιση και τη θεραπεία τους.

Γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα για κάτι τόσο σημαντικό;

Η απάντηση βρίσκεται στην επιλογή της Αμερικανικής πολιτικής και την υιοθέτηση του δόγματος του “Πολέμου κατά των Ναρκωτικών”. Μια πολιτική η οποία έχει πλέον αποδεδειγμένα αποτύχει μιας και το μόνο που κατάφερε είναι, μέσω της επιβολής του φόβου και της άγνοιας, να αυξήσει την εξάρτηση από τις ψυχότροπες ουσίες και να ενισχύσει τη μαύρη αγορά τους.

Η πολιτική αυτή βασάνισε επί χρόνια και την επιστήμη μιας και περιόρισε σημαντικά τα πειράματα και τις έρευνες σχετικά με την κάνναβη.  Όπως δηλώνει στο Cannapedia ο καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριδα Greg Gerdeman “η κατάταξη της κάνναβης στην κατηγορία Α των απαγορευμένων ουσιών, ουσιαστικά κράτησε κλειστές τις πόρτες της έρευνας γύρω από τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού επί δεκαετίες κάνοντας πρακτικά αδύνατη την αξιολόγηση του ως φαρμάκου”.

Λόγω αυτής της πολιτικής οι κλασσικές μέθοδοι της ιατρικής και της φαρμακολογίας, που περιλαμβάνουν δοκιμές και συγκρίσεις με φάρμακα placebo, τυχαιότητα στο δείγμα των ασθενών και κλινικές δοκιμές τριών επιπέδων ήταν πρακτικά αδύνατες.

“Οι βασικές γνώσεις των γιατρών γύρω από τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης προέρχονται αυτή τη στιγμή από τις φαρμακοβιομηχανίες που βρίσκονται στη διαδικασία της έρευνας για την παραγωγή κάποιου νέου φαρμάκου”, συμπληρώνει ο καθηγητής Gerdeman.

Aν εξαιρέσει κανείς το Ισραήλ που αποδεικνύεται πρωτοπόρο στον τομέα της έρευνας και του οποίου το Υπουργείο Υγείας εκπαιδεύει τους γιατρούς πως να συνταγογραφούν φάρμακα κάνναβης, αλλά και τις πρόσφατες προσπάθειες της Αυστραλίας “τα βιβλία ιατρικής στα Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο εξαντλούν τη σχέση τους με την κάνναβη σε 2-3 όλες κι όλες σελίδες”. “Το ίδιο συμβαίνει και με το εγχειρίδιο με το οποίο διδάσκω τους φοιτητές μου στη Φλώριδα”, συμπληρώνει ο κ. Gerdeman.

“Οι ανακαλύψεις γύρω από τη λειτουργία του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού ουσιαστικά απελευθερώνουν την κάνναβη από τη φήμη του “ναρκωτικού” που άδικα την καταδίωκε επί χρόνια καθυστερώντας την επιστήμη και την ιατρική να προσφέρουν στους ασθενείς ανακούφιση και θεραπεία σε μια σειρά ασθενειών”, καταλήγει ο καθηγητής.

Cannabisnews