Η παγκόσμια μέρα κατά της ελονοσίας, 25η Απριλίου, έρχεται σε μια στιγμή που η έξαρση των κρουσμάτων ανθεκτικής σε φάρμακα μορφής της νόσου είναι τόσο έντονη όσο ποτέ. Ταυλάνδη, Μιανμάρ, Καμπότζη και Κονγκό συνθέτουν το χάρτη των χωρών με την μεγαλύτερη ανάγκη για βοήθεια. Στα θύματα της έξαρσης συγκαταλέγεται και η Ελλάδα όπου μετά από 40 χρόνια η νόσος επανεμφανίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι σε Λακωνία και Έβρο. 

Ads

Τα στοιχεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δείχνουν πως η κατάσταση χρειάζεται άμεσα την προσοχή της διεθνούς κοινότητας αφού σε χώρες σα το Κονγκό οι ασθενείς είναι μέχρι και 250% περισσότεροι από το 2009. «Η θεραπεία εκτός πόλεων εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη εξαιτίας της έλλειψης οικονομικών πόρων ή της γεωγραφικής απόστασης», δηλώνει ο Δρ. Jorgen Stassijns, ειδικός των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε θέματα ελονοσίας την ώρα που η οργάνωσή του δηλώνει αδυναμία διαχείρησης του προβλήματος. 

Το υγειονομικό σύστημα της Δημοκρατίας του Κονγκό, με ανεπαρκή ή ληγμένα φάρμακα και ελλείψεις ιατρικού προσωπικού είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει μόνο του την κρίση. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν στείλει επιπλέον μονάδες τους στη χώρα μα η νόσος δεν υποχωρεί. Ενώ περυσι η οργάνωση κατάφερε να χορηγήσει θεραπεία σε πάνω από 158.000 άτομα, φέτος μόνο στους τέσσερις πρώτους μήνες του χρόνου οι ασθενείς που στράφηκαν στους ΓχΣ για βοήθεια είναι ήδη 85.000. Αν κανείς υπολογίσει ακόμα και τις μάχες που διεξάγονται σε περιοχές όπου η ελονοσία ενδημεί, η θεραπεία της μοιάζει απίθανο σενάριο. 

Για τους κατόικους του Κονγκό η ελονοσία είναι η πρώτη αιτία θανάτου. Μόνο στις ηλικίες έως 5 ετών οι θάνατοι αγγίζουν τους 300 χιλιάδες κάθε χρόνο. Συνολικά η νόσος σκοτώνει περίπου 1.000.000 ανθρώπους ετησίως σε όλο τον κόσμο.