Το μακελειό στο Σχολείο του Connecticut των Ηνωμένων Πολιτειών προκάλεσε τα σχόλια όσων γνώριζαν τον 20χρονο θύτη-θύμα. Ένα από αυτά μου ήχησε περίεργα: ‘Δεν είχε facebook, όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του’.
Δε γνωρίζω φυσικά την προέλευση των σχολίων αυτών, είναι όμως γεγονός η συνεχής αναμετάδοσή τους από όλα τα μέσα.
 
Ε, ναι λοιπόν! Ούτε και εγώ έχω! Και αυτό είναι αποτέλεσμα προσωπικής μου επιλογής, μετά από αρκετή έρευνα για το φαινόμενο facebook. Και δεν αναφέρομαι σε όλα τα social media, αλλά ειδικά στο facebook.
Είμαι υπέρμαχος του Internet και της ελευθερίας λόγου μέσα από αυτό, το υπηρετώ και το υπερασπίζομαι και είμαι μία από αυτούς που παλιότερα διατηρούσα και επικαιροποιούσα λογαριασμούς facebook πελατών και ίσως να το κάνω και στο μέλλον. Μεταξύ τους και ένας επίσημος φορέας. Γνώρισα το περιβάλλον και αναγκαστικά ήμουν συνδεδεμένη όλη σχεδόν τη μέρα. Πόσταρα ειδήσεις και φωτογραφικό υλικό και είχα έντονη αλληλεπίδραση με τους  ‘φίλους’ του λογαριασμού. Ήταν μία ενδιαφέρουσα εμπειρία, δε με έπεισε ωστόσο ούτε μία στιγμή να δημιουργήσω προσωπικό λογαριασμό. Και αυτό γιατί:
– η πολιτική του ‘γίνε-μέλος-για-να-δεις-τι-έχει-ποστάρει-ο-άλλος’ με βρίσκει κάθετα αντίθετη – μία πολιτική που δεν ισχύει π.χ. στο twitter
– η ίδια αυτή πολιτική καθιστά το fb ιδιαίτερα προσωπικό, με αποτέλεσμα, τουλάχιστο οι Έλληνες χρήστες να το χρησιμοποιούν κατά πλειοψηφία ως ‘κουβέντα στην αυλόπορτα’.
– η πολιτική προσωπικών δεδομένων που ασκείται από την εταιρεία είχε πάντοτε πολλές τρύπες [https://www.techweekeurope.co.uk/news/facebook-europe-right-to-be-forgotten-tracking-101253]
– το περιβάλλον του είναι πολύ περίπλοκο σε σχέση με την υπηρεσία που παρέχει
 
Έστω και αν διαφωνεί κανείς με ένα ή περισσότερα από τα επιχειρήματά μου, δε νομίζω να διαφωνήσει με το δικαίωμα της άρνησης του καθενός από εμάς να μπει σε ένα τρυπάκι, μόνο και μόνο, γιατί στο ίδιο τρυπάκι μπαίνουν όλοι οι άλλοι.
Δε νομίζω να διαφωνεί με το δικαίωμα της διαφορετικής άποψης ή της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Δε νομίζω τέλος να διαφωνήσει κανείς με την ένσταση στην τάση περιθωριοποίησης όσων αρνούνται να κάνουν εικονικούς φίλους μέσα από το facebook και να ποστάρουν ανούσιες καλημέρες και video clips.
Δε νομίζω να διαφωνεί με την ένσταση στην αγελαία κοινωνική αντιμετώπιση,
 
Ναι λοιπόν!
Δεν έχω facebook και δε θεωρώ τον εαυτό μου επικίνδυνο, ιδιόρρυθμο ή περιθώριο.
Δεν έχω facebook γιατί έτσι απλά το απορρίπτω.
Έχω το δικαίωμα αυτό, κ. κ. δημοσιογράφοι;