Είχα καθίσει αναπαυτικά στη θέση του θεατή και με τη σειρά μου αφηγήθηκα μια μικρή ιστορία από τη ζωή μου. Στο τέλος είδα γραμμένα στον μαυροπίνακα σε δύο μόνο λέξεις τα δύο θέματα που με απασχολούν από την εφηβεία μου.

Ads

Μα καλά , τι σόι εκπαίδευση έχουν πάρει αυτοί οι ηθοποιοί σκέφτηκα, που σε ένα πεντάλεπτο δρώμενο, σου καθρεφτίζουν τόσο ισχυρά τον εαυτό σου; Όλα αυτά το 2004 με καθοδηγητή τότε τον ψυχίατρο – δραματοθεραπευτή Λάμπρο Γιώτη στο θέατρο του Νέου Κόσμου.

Η μικρή σκηνή του θεάτρου ήταν γεμάτη μικροαντικείμενα μεςα από τα οποία συνειρμικά ο καθένας από μας , οδηγείτο σε ένα μικρό απόσπασμα της ζωής του.  Οι θεατές είχαμε μοιραστεί συγκινητικές εμπειρίες που καθόλου δεν θύμιζαν reality αφού το πλαίσιο ήταν δοσμένο με επιστημονική αρτιότητα αλλά και με απίστευτη καλλιτεχνική ελευθερία.

Play back Ψ. Εδώ συναντιέται η επιστήμη της ψυχανάλυσης με το θέατρο και πρόκειται για μια εμπειρία που δύσκολα μπορεί να την περιγράψει κανείς.

Ads

Αυτές τις μέρες έχετε τη δυνατότητα να ψηλαφίσετε μύχιες πλευρές του εσωτερικού σας κόσμου και να απολαύσετε ένα άλλο θέατρο αφού η ομάδα Παλμός επιστρέφει στη σκηνή και με αφορμή τις λίγες παραστάσεις  του play back «Στον καθρέφτη» που απομένουν μιλήσαμε με τον ψυχοθεραπευτή και μουσικό  Δημήτρη Μπέγιογλου.

Τί είναι αλήθεια το play back Ψ;

“Το playback είναι ένα αυτοσχεδιαστικό είδος θεάτρου που σκοπό έχει να αναπαραστήσει τις προσωπικές ιστορίες των θεατών στη σκηνή, αλλά προσωπικά θα έλεγα ότι καταλήγει να αφυπνίζει την αίσθηση ενότητας των ανθρώπων.” εξηγεί  “Δημιουργήθηκε το 1975  από τον ψυχοδραματιστή Jonathan Fox και την μουσικό Jo Salas οι οποίοι ήταν και μέλη ανθρωπιστικών αποστολών σε διάφορα μέρη του κόσμου. Από τότε το playback κάνει να ακουστούν οι φωνές ατόμων που βρίσκονται σε φυλακές, ιδρύματα, σχολεία, νοσοκομεία, και γενικότερα μειονοτήτων που υποφέρουν από ρατσισμό και αποκλεισμό αλλά και όλων αυτών που επιθυμούν να εκφραστούν με αυτόν τον τρόπο. Υπάρχει λοιπόν  ένα σύνολο από  εκπαιδευμένους ηθοποιούς, μουσικούς, φωτιστές, εικαστικούς και έναν συντονιστή που ζωντανεύουν αυτές τις βιωματικές αφηγήσεις.”

Με ποιον τρόπο το πρωτο υποδέχτηκε το Ελληνικό κοινό;

Το 2004 ο ψυχίατρος -δραματοθεραπευτής Λάμπρος Γιώτης δημιούργησε και εκπαίδευσε την πρώτη επαγγελματική ομάδα Playback Ψ.Το ελληνικό κοινό υποδέχτηκε πολύ ζεστά και διψασμένα θα έλεγα μία τέτοια προσπάθεια. Αν και χρειάζεται πάντα λίγος χρόνος για κάποιον θεατή να ανοιχτεί μπροστά σε ένα κοινό ακροατών ,τελικά το στοίχημα πάντα κερδίζεται.

Φέρνετε τον θεατή πολύ άμεσα αντιμέτωπο με τον εαυτό του δημιουργείτε έναν ισχυρό καθρέφτη. Δεν είναι λίγο επικίνδυνο για μη μυημένους αυτό ; Υπάρχει ή όχι ο κίνδυνος της έκθεσης;

Μία παράσταση playback είναι η ίδια ένα είδος μύησης.. Η ιδιαίτερη φύση των προσωπικών εξομολογήσεων που πολλές φορές γίνεται για πρώτη φορά και μπροστά σε κοινό , απαιτεί εξαιρετικό σεβασμό από όλους τους συμμετέχοντες. Ο συντονιστής, καλείται να δημιουργήσει μία ατμόσφαιρα ιερότητας όπου εμπεριέχεται η εμπιστοσύνη και η άνεση ελεύθερης έκφρασης. Πρέπει να βιώσει κάποιος αυτήν την αίσθηση γιατί αλλιώς καταλαβαίνω ότι” απέξω” είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί. Μπορώ πάντως να σας διαβεβαιώσω στα 12 χρόνια ενασχόλησης μου είτε σαν ηθοποιός είτε σαν συντονιστής ότι κανένας δεν αισθάνεται βαθιά εκτεθειμένος σαν αφηγητής. Υπάρχει ένα αόρατο δίχτυ προστασίας που μαγικά υφαίνεται από την αρχή της παράστασης. Και τελικά, τα πολλαπλά κοινά  καθρεφτίσματα και οι λυτρωτικές  ταυτίσεις μεταξύ των συμμετεχόντων-μυούμενων αποτελούν αυτόν τον ιστό προστασίας..

Πως έχετε εξελίξει τη διαδικασία μέσα στα χρόνια τί σας έχει διδάξει η εμπειρία σας;

Όπως σας ανέφερα πριν αυτό το είδος θεάτρου αποτελεί μια ύψιστης ευαισθησίας , ζωντανή , κοινωνική διαδικασία. Η εμπειρία μας έχει αλλάξει ριζικά

στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο και εμάς τους ίδιους. Η ενσυναίσθηση, ο σεβασμός της διαφορετικότητας, το κουράγιο της έκθεσης, Οι λυτρωτικές ομοιότητες όλων των ανθρώπινων βιωμάτων δεν μπορούν παρά να σε συγκλονίσουν κάθε φορά που συμβαίνουν.  Πολλές φορές έχουμε μείνει με το στόμα ανοιχτό από την δύναμη να εκθέσει κάποιος δημόσια κάτι πολύ προσωπικό του. Το θέατρο playback προσφέρει απλόχερα αυτήν την αίσθηση, ότι παρά τις διαφορές μας όλοι είμαστε.  Ενα, και ότι μέσα σ αυτήν την συλλογικότητα , βρίσκεται τελικά η λύση σε όλα μας τα προβλήματα.

Για εμένα προσωπικά το θέατρο playback την ουσιαστική εξέλιξη του ίδιου του θεάτρου. Φεύγουμε επιτέλους από την ναρκισσιστική, προσωπολατρική παλαιά φύση του και μπαίνουμε στην βαθιά αυτογνωσία  και στη μεταμορφωτική ενέργειά του ίδιου του θεάτρου.

image

Ημερομηνίες παραστάσεων : 22,23, 24, 29, 30, 31/5 και 5,6,7/6
Μέρες : Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη
Ώρα έναρξης : 21.00 – Κλεισθένους 3, Πλατεία Κοτζιά, 6 ος όροφος
Η παράσταση στις 5/6 (Κυριακή) θα δοθεί στο Γκάζι στην Τεχνόπολη (αίθουσα Έντουαρντ), στις 19.00 –
Χωρίς εισιτήριο, με ελεύθερη συνεισφορά

Για κρατήσεις θέσεων καλέστε στο 6983930662

Σκηνοθεσία – Συντονισμός: Δηµήτρης Μπέγιογλου

Παίζουν αλφαβητικά οι ηθοποιοί: Μαρία Μαραγκοπούλου, Όλγα Νικολαΐδου, Θάλεια Πορτοκάλογλου, Κατερίνα Webster, Άρτεµις Χατζηαργυρίου

Φωτισμοί: Νίκος Θεοχαρόπουλος

Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Χριστιάννα Κορρέ

Συµµετέχουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Magda Horhoc, Άλκηστη Μπούρα