Πιστεύει στη δύναμη της αγάπης και της γνώσης, λατρεύει τις γυναίκες, φοβάται τα ύψη και το σκοτάδι και λίγο πριν την πρεμιέρα φοβάται μην του πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, όπως οι Γαλάτες…

Ads

Ο Σίμος Κακάλας, που υπογράφει τη σκηνοθεσία τη μετάφραση και τη διασκευή στο έργο  «Ο φόβος τρώει τα σωθικά» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ – ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες που έφυγε πριν από 35 χρόνια σε ηλικία μόλις 37 ετών, έχοντας προλάβει να αφήσει 41 ταινίες μεγάλου μήκους – υποστηρίζει πως oι απαισιόδοξοι άνθρωποι είναι, κατά βάθος, αισιόδοξοι…
 
Ο φόβος, όμως, παραμένει φόβος. Και οι αιτίες πολλές, υπαρκτές και μεταφυσικές.

Ανίκητη έννοια ο φόβος;

«Ο φόβος τρώει τα σωθικά, τρώει την ψυχή – όπως είναι ο τίτλος της ταινίας – τρώει το κορμί…

Ads

Μπορούμε πολύ άνετα να το καταλάβουμε. Κάποια στιγμή όλοι μας παρασυρόμαστε από το φόβο. Ο φόβος μπορεί να είναι καλός σύμβουλος όταν σε κυνηγάει μια τίγρη στη ζούγκλα αλλά στις πόλεις ο φόβος έχει μετατοπιστεί.

Ο άνθρωπος έχει μια έμφυτη εγρήγορση και επιφύλαξη απέναντι στο άγνωστο, αν δεις κάτι που δεν είναι οικείο σου το φοβάσαι, αυτό – βοηθάει στην επιβίωση στη ζούγκλα αλλά από τη στιγμή που έχουμε ένα αναλυτικό εγκέφαλο αφηνόμαστε σε ένα εσωτερικό φόβο…»

Ο Νίκος Καζαντζάκης στην Αναφορά στο Γκρέκο έγραφε «αν μπορείς κοίταξε  το φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει…»

«Ενδεχομένως αυτό να σημαίνει το να κατανοήσεις το φόβο, το να κοιτάξεις κάποιον στα μάτια. Συνήθως δε μπορείς  να κρύψεις κάτι κάτω από το χαλί, θα είναι εκεί, συχνά καταχωνιάζουμε το φόβο. Αλλά ο φόβος είναι ένα αλερτ, ένα καμπανάκι που σου λέει πρόσεχε…»

Το 2017 τι είναι αυτό που σας φοβίζει περισσότερο;

«Πιο πολύ φοβάμαι την ανυπαρξία θέλησης για συνεννόηση. Ο καθένας έχει οχυρωθεί σε ένα κάστρο, ιδεολογικό ή πραγματικό και ετοιμάζει  τα κανόνια του…»

Τι είναι πιο άγριο από την τίγρη;

«Ο εαυτός μας. Πάντα πιστεύουμε ότι ο κίνδυνος είναι έξω και ποτέ δε σκεφτόμαστε ότι είμαστε εμείς ο κίνδυνος για τον άλλον…»

Αν είχατε απέναντι σας τον Φασμπίντερ τι θα θέλατε να τον ρωτήσετε;

«Πράγματα άσχετα, γιατί έχει πει πάρα πολλά μέσα από τα έργα του. Θα τον ρωτούσα αν βρήκε ενδεχομένως την αγάπη ή αν ξέρει γιατί παραιτήθηκε από τη ζωή..»

Έχετε συναντήσει πολλά ταιριαστά ζευγάρια;

«Υπάρχουν και ζευγάρια που για μια περίοδο είναι ταιριαστά και μετασχηματίζονται. Πολλές φορές θέλουμε οι άλλοι να μας αγαπήσουν όπως είμαστε, να δεχθούν αυτό που είμαστε, να το αποδεχθούν και είναι πολύ δύσκολο… Ξέρω και κάποια ζευγάρια που είναι ευτυχισμένα…»

image

Πως θα  ορίζατε τη ευτυχία;

«Στιγμές… ως διάρκεια πιστεύω ότι θα τη βαριόμαστε. Αυτή η φάση του παράδεισου που παίζεις άρπα δε θα τη βαριόσουν; Νομίζω πως η ζωή είναι ένα τρενάκι σ ένα λούνα παρκ…»

Τελικά η αγάπη νικάει το φόβο;

«Βέβαια. Η αγάπη είναι ο αντίποδας του φόβου… Η αγάπη, όχι ο έρωτας. Ο έρωτας είναι χημική αντίδραση, η αγάπη είναι συνδυασμός αναλυτικής, συναισθηματικής και χημικής αντίδρασης…»

Αν ήσαστε σύμβουλος του υπουργού παιδείας τι θα του λέγατε για το θέμα της θρησκείας;

«Τίποτα. Μια χαρά ξέρει τι πρέπει να κάνει, όλοι ξέρουν, το ερώτημα είναι γιατί δεν κάνεις αυτό που ξέρεις;γιατί δεν πας τη χώρα στον 21ο αιώνα; Εγώ θέλω να ζω στον 21ο αιώνα, δε θέλω να ζω στο Μεσαίωνα, ούτε στην έξοδο του Μεσολογγίου, ούτε στο ηρωικό ’40. Η προσκόλληση τόσο πολύ στο παρελθόν είναι νοσηρή. Η γνώση της ιστορίας, η ουσιαστική και όχι η διαστρέβλωση της, σε οδηγεί στο να κοιτάξεις το τώρα. Δεν μπορείς να φτιάχνεις φανταστικές ιστορίες γιατί σε βολεύει. Γνώση λοιπόν, γιατί και η γνώση νικάει το φόβο. Η αγάπη και η γνώση». 

Κατά τον Φασμπίντερ  «Ο καθένας μπορεί να αποφασίσει για τον εαυτό του αν είναι καλύτερα να ζήσει μια ζωή σύντομη και περισσότερο ενδιαφέρουσα παρά μια ζωή καθημερινή και αδιάφορη»… Συμφωνείτε;
  
«Υπάρχει και το μακροχρόνιο ενδιαφέρον και το σύντομο αδιάφορο, υπάρχουν και οι δύο επιλογές και ενδεχομένως υπάρχουν και άλλες. Ο,τι και αν επιλέξεις μπορεί να σε οδηγήσει στην ευτυχία. Κάποιον μπορεί να τον οδηγήσει στην ευτυχία το να ζήσει στην Ιθάκη, κάποιον άλλον το ταξίδι προς την Ιθάκη… Προσπαθώ όσο μπορώ να μη βάζω ταμπέλες, αν και αυτή είναι η έμφυτη τάση του ανθρώπου. Σίγουρα το ταξίδι είναι πιο γοητευτικό, αλλά και η Ιθάκη είναι ξεκούραση…»

INFO

Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
Ο Φόβος τρώει τα σωθικά
Πρεμιέρα 26 Ιανουαρίου 2017
Υπόγειο, Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα 
Tηλέφωνο ταμείου: 2103228706
Προπώληση

Το Θέατρο Τέχνης συμπράττοντας με το Θέατρο του Νέου Κόσμου, παρουσιάζει στη σκηνή του Υπογείου τη θεατρική μεταφορά του θρυλικού έργου του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ «Ο φόβος τρώει τα σωθικά».

Η ιστορία της Έμι και του Αλί που αφηγήθηκε το 1974 ο Γερμανός δημιουργός στην ταινία ορόσημο της καριέρας του «Angst Essen Seele Auf» (Fear Eats The Soul) ζωντανεύει – για πρώτη φορά στην Ελλάδα – στη σκηνή του Υπογείου, μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Σίμου Κακάλα.

image

Μια μοναχική Γερμανίδα καθαρίστρια, χήρα με τρία μεγάλα παιδιά, ερωτεύεται τον κατά πολύ νεότερό της μετανάστη Αλί. Η Έμι δε θα διστάσει να εναντιωθεί στο συντηρητικό και άκρως ξενοφοβικό περίγυρό της και θα παντρευτεί τον Αλί. Το φαινομενικά αταίριαστο ζευγάρι ζει πολύ ευτυχισμένα, όμως το μίσος και η άγρια περιφρόνηση που αντιμετωπίζουν και οι δύο καθημερινά, αρχίζουν να μολύνουν τον έρωτά τους. Ο φόβος –και ο ρατσισμός- τρώει τα σωθικά της Έμι και του Αλί που καλούνται να αναμετρηθούν με τα όρια της αγάπης τους. 

Μετάφραση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας
Σκηνικό: Αντώνης Δαγκλίδης
Κοστούμια: Claire Bracewell
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Καλακίδης
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου
Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Τάνια Τσανακλίδου: Έμι
Κωστής Καλλιβρετάκης: Άλι, Γιολάντα
Δήμητρα Κούζα: Μπάρμπαρα, Κρίστα, Πάολα, Κα Κάργκες
Κωνσταντίνος Μωραϊτης: Κος Γκρούμπερ, Μπρούνο, Όιγκεν, Κος Ανγκερμάγερ, Φρίντα, Σερβιτόρος, Γιατρός
Ειρήνη Κότσιφα: Χέντβιχ, Κα Έλλις, Άλμπερτ, Κα Άνγκερμάγερ, Καταρίνα

image

Παραστάσεις: 26 Ιανουαρίου – 12 Μαρτίου 2017
Ημέρες και ώρες: 
Τετάρτη 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο 21.15, Κυριακή 19.00
Τιμές Εισιτηρίων:
Πέμπτη γενική είσοδος 10 €
Τετάρτη, Παρασκευή 15 € , 10 € μειωμένο, 8 € Ανεργίας
Σάββατο: 18 €, 12 € μειωμένο 
Κυριακή 16 € ,12 € μειωμένο

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με το Θέατρο του Νέου Κόσμου