Το νησί Sainte-Marie βρίσκεται σε απόσταση 4 μιλίων από την ανατολική ακτή της Μαδαγασκάρης.

Ο μικρός αυτός τροπικός παράδεισος είναι, πέραν της ομορφιάς του, διάσημος για δύο λόγος.

Ο ένας είναι ότι, το νησί ήταν ορμητήριο των πειρατών που διαφέντευαν τις θάλασσες της νοτιοανατολικής Αφρικής κατά τον 17ο και 18ο αιώνα.

Ο έτερος λόγος, είναι ότι στο νησί βρίσκεται το ένα και μοναδικό νεκροταφείο πειρατών σε όλο τον κόσμο.

Στο Sainte-Marie είναι θαμμένοι αρκετοί πειρατές, μεταξύ των οποίων, οι φοβεροί και τρομεροί Adam Baldridge, William Kidd, Olivier Levasseur, Henry Every, Robert Culliford, Abraham Samuel και Thomas Tew.

Επί έναν αιώνα, μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα, οπότε οι Γάλλοι κατέλαβαν το νησί, ζούσαν εκεί περίπου 1.000 πειρατές. Μάλιστα, χάρτης του 1733 αναφέρει το Sainte-Marie απλά ως «το νησί των πειρατών».

Σε μικρή απόσταση από τις θαλάσσιες οδούς που διέσχιζαν κατά την επιστροφή τους από τις Ανατολικές Ινδίες τα εμπορικά πλοία, το πανέμορφο τροπικό νησί, με τους πολυάριθμους προστατευμένους από τις καταιγίδες κόλπους και κολπίσκους, ήταν το ιδανικό μέρος για να κρύβουν οι τα πλοία.

Πειρατές από όλο τον κόσμο -τη Γαλλία, την Αγγλία, την Πορτογαλία, την Αμερική- κατέληγαν εκεί, στο Île aux Forbans, το νησί που βρίσκεται στον κόλπο της κύριας πόλης του Sainte Marie, την  Ambodifotatra, ζώντας σε ξύλινες καλύβες -κάθε καλύβα είχε τη σημαία που σηματοδοτούσε το «πλήρωμα» του καπετάνιου της- μετατρέποντας το νησί στα ανοικτά των ακτών της Μαδαγασκάρης σε εστία, κρησφύγετο και στρατηγείο, έναν παράδεισο πειρατών, με τροφικά φρούτα και όμορφες γυναίκες.

Όταν ένας εξ αυτών πέθανε τον έθαψαν στον λόφο, κάτω από τη σκιά του βουνού με θέα στο θάλασσα. Στις περίπου 30 πλάκες που διασώζονται διακρίνονται σχέδια με κρανία και οστά σταυρωτά, το γνωστός, διεθνές σύμβολο της πειρατείας.

Ο θρύλος λέει και οι ντόπιοι συνηγορούν ότι ο διάσημος William Kidd αναπαύεται σε έναν μεγάλο μαύρο τάφο και δη, σε όρθια θέση ως τιμωρία για τις αμαρτίες του. Στην πραγματικότητα ο Kidd  ετάφη στην Αγγλία, αλλά το θρυλικό του πλοίο, το Adventure Galley (που ανακαλύφθηκε το 2000), ήταν  αγκυροβολημένο κοντά στο νησί και η πολύτιμη λεία του λέγεται ότι υπάρχει ακόμη κάπου στη θάλασσα. Μάλιστα, η ιδέα του θησαυρού συνεχίζει να προσελκύει περιπετειώδεις εξερευνητές ακόμη και τώρα.

Ο θρύλος λέει επίσης, ότι οι πειρατές ανακήρυξαν το νησί σε «ουτοπική πειρατική δημοκρατία της Libertalia», αν και αποδείξεις περί αυτού δεν υπάρχουν.

Η επίσημη ιστορική εκδοχή είναι ότι την περίοδο από το 1774 ως το 1824 η Μαδαγασκάρη αποτέλεσε δημοφιλές άντρο για πειρατές, ένας εκ των οποίων (Αμερικανός) έφερε ρύζι της Μαδαγασκάρης στη Νότια Καρολίνα.

Πολλοί Ευρωπαίοι ναυάγησαν με τα πλοία τους στις ακτές του νησιού, μεταξύ των οποίων ο Ρόμπερτ Ντράρι, του οποίου το ημερολόγιο αποτελεί τη μόνη γραπτή απεικόνιση της ζωής στα νότια του νησιού στη διάρκεια του 18ου αιώνα.

Το νησί επέστρεψε στην κυριότητα της Μαδαγασκάρης το 1960. Σήμερα, είναι διάσημος τουριστικός προορισμός και το κοιμητήριο των πειρατών ανοιχτό και επισκέψιμο για το κοινό.