Στις νότιες ακτές της Στερεάς Ελλάδας και ύστερα από μια όμορφη διαδρομή ανάμεσα από τους ορεινούς όγκους της Φωκίδας, ξεπροβάλλει το Γαλαξίδι. Αρχοντικό, γραφικό, ιστορικό σύμβολο της ναυτοσύνης, μας αποκαλύπτεται στον μυχό ενός βραχώδους κολπίσκου με θέα σε βραχονησίδες και φάρους. Τα δύο του φυσικά λιμάνια, η Αγορά και ο Χηρόλακας, – που χωρίζονται μεταξύ τους από τον Κάβο – αποτέλεσαν για πολλά χρόνια ορμητήριο ψυχωμένων ναυτικών, που όργωναν με τα περίφημα γαλαξιδιώτικα σκαριά ολόκληρη τη Μεσόγειο. Τρανταχτή απόδειξη της σπουδαίας ναυτικής ιστορίας του τόπου αποτελούν το Ναυτικό – Ιστορικό Μουσείο καθώς και το Λαογραφικό Μουσείο.

Μέσα από τα στενά καλντερίμια ξεκινάμε μια βόλτα στις συνοικίες του παραδοσιακού οικισμού θαυμάζοντας τα νεοκλασικά καπετανόσπιτα. Χρωματιστές προσόψεις∙ μαρμάρινες αψίδες γύρω από τις πόρτες∙ λουλουδιασμένες βοτσαλωτές αυλές∙ πέτρινα μπαλκόνια κοσμημένα με ακρόπρωρα πλοίων αλλά και κεραμοσκεπές, συνθέτουν ένα γραφικό αρχιτεκτονικό τοπίο. Ανάμεσα στα υπέροχα διατηρημένα κτίρια ξεχωρίζουμε το αρχοντικό Τσαλαγγύρα (σήμερα φιλοξενεί το κτίριο του Δημαρχείου), το αρχοντικό Αγγελή που στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο, το πέτρινο Παρθεναγωγείο και το αρχοντικό Μπουρζέικο.

Στο όμορφο πάρκο της πόλης σταματάμε για να θαυμάσουμε δυο αρχαία μνημεία: τον τάφο του βασιλιά Λοκρού και τα ερείπια από το τείχος της αρχαίας Οιάνθης που ήταν χτισμένη εκεί. Περιδιαβαίνοντας τις πέντε παραδοσιακές πλατείες οδηγούμαστε στο ψηλότερο σημείο της πόλης για μια επίσκεψη στον Άγιο Νικόλαο με το αριστουργηματικό ξυλόγλυπτο τέμπλο, τα δυο καμπαναριά και τον επιβλητικό τρούλο. Ο πολιούχος της πόλης μαζί με την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, με το ηλιακό ρολόι στο προαύλιο και τον ζωδιακό κύκλο – ηλιοτρόπιο σκαλισμένο στο δάπεδο του 1911, αποτελούν τα κορυφαία προσκυνήματα του Γαλαξιδίου.

Επόμενη στάση, στη δεξιά πλευρά του λιμανιού, στη δασωμένη Πέρα Πάντα για μια πανοραμική θέα της μικρής πολιτείας. Οι φωτογραφικές μηχανές παίρνουν κυριολεκτικά φωτιά! Επειδή, όμως, το περπάτημα και ο καθαρός αέρας ανοίγουν την όρεξη κατευθυνόμαστε με γοργά βήματα προς την ακτή Οιάνθης, όπου είναι παρατεταγμένα τα καφέ και τα εστιατόρια της πόλης. Δοκιμάζουμε τις τοπικές σπεσιαλιτέ (το Γαλαξίδι φημίζεται για τα φρεσκότατα θαλασσινά και τους πεντανόστιμους ψαρομεζέδες ) και γλυκό ραβανί. Οι ντόπιοι μας προτρέπουν να έρθουμε ξανά την περίοδο του καρναβαλιού για να ζήσουμε το παραδοσιακό διονυσιακό έθιμο του «αλευρωμουτζουρώματος» που γίνεται την Καθαρά Δευτέρα. Με τις πιο «γλυκές» αναμνήσεις ετοιμαζόμαστε για ένα πολιτιστικό προσκύνημα στους γειτονικούς Δελφούς.