Από κοντά, από το επίπεδο του εδάφους, δεν διακρίνεται κάτι. Αλλά όταν ανεβαίνει κανείς λίγο ψηλότερα, αποκαλύπτεται ένας καμβάς.

Η Τζοκόντα, η Μέριλιν, οι πρωταγωνιστές του κλασικού «Όσα παίρνει ο άνεμος», αλλά και του «Star Wars», οι ιαπωνικοί Επτά Θεοί της Τύχης, μια γκέισα και -πώς αλλιώς;- ο Γκοτζίλα.

Οι ορυζώνες στην επαρχία Aomori στα βόρεια της Ιαπωνίας έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια είδηση.

Οι τρισδιάστατοι πίνακες με υλικό τους βλαστούς του ρυζιού που δημιουργούν οι δίχως αμφιβολία, καλλιτέχνες αγρότες του, είναι τόσο «ζωντανοί», ώστε κοιτάζοντας π.χ. τον Γκοτζίλα νομίζει κανείς ότι, θα σηκωθεί και θα κατευθυνθεί απειλητικός προς τα σπίτια του χωριού.

Η ευφάνταστη αυτή ιστορία της Tanbo Art ξεκίνησε το 1992, όταν ο τότε δήμαρχος ζήτησε από τις τοπικές υπηρεσίες να προτείνουν μια δράση που θα έφερνε κόσμο στο χωριό των 8.000 κατοίκων.

Γιατί διάλεξαν ρύζι; Επειδή μόνο αυτό έχουν στη διάθεση τους, επειδή αυτό καλλιεργούν εδώ και 2.000 χρόνια.

Τον πρώτο χρόνο ενεπλάκησαν μόλις 100 κάτοικοι. Φύτεψαν το ρύζι και δημιούργησαν μία απλή, γεωμετρική αναπαράσταση του κοντινού βουνού Iwaki. Λίγοι… συγκινήθηκαν από το εικαστικό αποτέλεσμα. 

Μέχρι που ανέλαβε ο δάσκαλος των καλλιτεχνικών στο σχολείο του χωριού. Ο οποίος έκανε τα σχέδια, τα οποία επιπροσθέτως πέρασε σε υπολογιστή.

Δώδεκα ποικιλίες ρυζιού εξασφαλίζουν τα επτά χρώματα που χρειάζονται οι ζωγραφιές.

Οι εικόνες αρχίζουν να αναδύονται από τη λάσπη κάποια στιγμή τον Ιούνιο, αλλά οι πίνακες φανερώνονται σε όλο τους το μεγαλείο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Το 2016 επισκέφθηκαν την πόλη 340.000 άνθρωποι. Ο δήμος κατασκεύασε μέχρι σιδηροδρομικό σταθμό…

Εννοείται ότι, υπάρχει ειδικός πύργος παρατήρησης για τους επισκέπτες.

ΠΗΓΗ: BBC