Την ευθύνη λοιπόν για την εκτέλεση των δύο μελών της Χ.Α. την ανέλαβε με Προκήρυξή της η πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα «Μαχόμενες Επαναστατικές Λαϊκές Δυνάμεις». Υπάρχουν όμως κάποιες επισημάνσεις και άλλες τόσες απορίες. Του Ειδικού Συνεργάτη

Ads

Πρώτο ερώτημα/επισήμανση: Αφού δεν ήταν η Σέχτα, η οποία όμως φιγουράριζε απ’ το πρωί ως το βράδυ σε κάθε ΜΜΕ ως πιθανότερη υποψήφια και μάλιστα επαρκώς τεκμηριωμένα από πλήθος ενδείξεων, γιατί δεν έστειλε τόσες μέρες μια δική της προκήρυξη «αποποίησης ευθυνών» όπως πχ έκανε ο Μαζιώτης για εκείνη τη ληστεία τραπέζης την οποία και αρνήθηκε πως έκανε;

Σίγουρα πάντως, το πνεύμα και η φιλοσοφία της προκήρυξης είναι εντελώς διαφορετικό όχι μόνον από αυτό της Σέχτας αλλά και κάθε άλλης οργάνωσης που έχει εμφανιστεί ως τώρα.
 Τέρμα οι ατέλειωτες τυποποιημένες κουραστικές τσιτατολογίες. Όπως και επίσης καμία σχέση δεν είχε με τις «λαϊκομαγκιόρικες προκηρύξεις» των πιο πρόσφατων ομάδων.
Λόγος κοφτός, μικρές προτάσεις, εμφανής εμπειρία και ικανότητες ρήτορα μετέτρεψαν την εκτενή προκήρυξη σε εύπεπτο μανιφέστο. Λίγο ιστορία, λίγο φιλοσοφία, λίγο ψυχολογία, λίγο ιδεολογία και πολλή επικοινωνία κατάφεραν και πέρασαν την «επιστήμη της Προκήρυξης» σε μια Νέα Εποχή…
 
Με πολλά «παράδοξα» όμως. Εν τάχει σταχυολογούμε:

Από την μία να επικαλείται την αναρχική/αντιεξουσιαστική ιδεολογία και πρακτική κι από την άλλη γίνεται εμφανής μια «στρατιωτικοποιημένη λογική» του συγγραφέα. Γίνεται ξεκάθαρο πως οι προσλαμβάνουσές του και οι «εμπειρικές θεμελιώσεις» του βρίσκονται όχι στον αναρχικό χώρο αλλά σε κάτι πιο «στιβαρό» οργανωτικά.

Η χρήση «στρατιωτικών» όρων σε διάφορα σημεία του εκτενούς κειμένου είναι μόνον ένα στοιχείο από αυτά. Όπως και οι αλληλοσυγκρουόμενες έννοιες και συλλήψεις (πότε μιλάει ο αντιεξουσιαστής και πότε ο στρατιωτικοποιημένος νους).

Παρ’ όλα αυτά, η πράξη τους γίνεται ακόμη πιο παράδοξη από μια άλλη διαπίστωση.
 
Εφόσον, τόσες ημέρες που άργησαν, είδαν ότι (και) χάρη στην εκτέλεση των δύο μελών της η ΧΑ εκτοξεύτηκε δημοσκοπικά. Έφτασε μάλιστα σε δημοσκόπηση του Zougla να πάρει την πρώτη θέση.
 
Κανονικά, οποιαδήποτε οργάνωση που μετά από χτύπημά της είχε επιφέρει τέτοια «εκτόξευση δημοσκοπική» στο θύμα της, θα ντρέπονταν να πάρει την ευθύνη γιατί θα εκτιθόταν στα μάτια του ευρύτερου συγγενούς της ιδεολογικού χώρου…
Με απλά λόγια όλοι θα της έλεγαν: «ορίστε ρε, κοίτα τι κατάφερες…είσαι ικανοποιημένος τώρα;»
 
Αντ’ αυτού, όχι μόνον αποφασίζει να στείλει προκήρυξη αλλά την στέλνει κιόλας σ’ αυτό το ΜΜΕ που επιμελήθηκε αυτήν ακριβώς την δημοσκόπηση!
Συμπερασματικά:
 
Η ακροδεξιά λογικά έχει επιδοθεί σ’ έναν «εσωτερικό αγώνα να ελέγξει απόλυτα κάθε εστία αυτόνομης δράσης μην και γίνει κανένα απονενοημένο διάβημα». Σ’ αυτή την φάση, ένα θανάσιμο χτύπημα στο χώρο της Αριστεράς ή των Αντιεξουσιαστών θα δυναμίτιζε την φρενήρη – για μια φορά ακόμη – ανοδική πορεία της ΧΑ και θα την ξανάστελνε στην «κάθοδο». 
Κρατάνε «σφιχτά τα λουριά» εφόσον διαπίστωσαν πως η εκτέλεση των δύο μελών της ΧΑ τους εκτόξευσε στην κυριολεξία. Και πως ένας θάνατος κάποιου Πολίτη της Αριστεράς από έναν «ανεξέλεγκτο αυτονομιστή» του ευρύτερου χώρου τους, θα τους κατακρήμνιζε και πάλι.
 
Το πρόβλημα είναι όμως πως η δολοφονία των δύο Χρυσαυγιτών έβαλε ιδέες σε χίλιους δύο αυτόνομους αντιεξουσιαστικούς πυρήνες και συλλογικότητες να εξαπολύσουν πυρά κατά στόχων της ΧΑ και γενικότερα της ακροδεξιάς.
Κάποιοι ας πούμε προχτές έκαψαν ένα σουβλατζίδικο στην Κρήτη επειδή είπαν εργαζόταν εκεί ένας χρυσαυγίτης!
Κάποιοι άλλοι –  καταγγέλλουν τα ακροδεξιά ΜΜΕ – προσπάθησαν να σκοτώσουν σε εσκεμμένο αυτοκινητιστικό δυστύχημα δύο άλλα μέλη της ΧΑ στην Βόρειο Ελλάδα!
 
Για να μετρήσουμε λοιπόν:
 
Δύο νεκροί χρυσαυγίτες έστειλαν την ΧΑ στο 26%, πάντα στη zoogla. 
Οι τέσσερις που θα την στείλουν;
Οι δέκα;
 
Η ακροδεξιά δεν χρειάζεται να πλήξει κανέναν αριστερό στόχο.Αρκεί να καθίσει ήσυχη και να περιμένει κάποιους να εκτελέσουν δυό τρεις ακόμη δικούς της…
 
Μ’ αυτά και μ’ αυτά πως να μην αναρωτηθεί κανείς: Τελικά πίσω απ’ όλα αυτά υπάρχει πάντα κάποιος Δαιμόνιος ιθύνων Νους;
 
Ή όντως ο Θεός παίζει ζάρια;