«Φεύγε πολέμιον και τύραννον δανειστήν, ου γην αιτούντα και ύδωρ ως ο Μήδος, αλλά της ελευθερίας απτόμενον και προσγράφοντα την επιτιμίαν.»

Ads

Σε ελεύθερα νέα Ελληνικά: «Διώξε τον τύραννο και εχθρικό δανειστή. Δεν ζητάει όπως οι Μήδοι γη και νερό, αλλά, την ελευθερία σου ακουμπά και προσημειώνει τα δικαιώματά σου.» Από τα Ηθικά του Πλούταρχου.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.

Θα αντιπαρέλθω την επιχειρηματολογία όσων θέλουν –δικαίωμά τους- να υπερασπίζονται τη γραμμή και τη στρατηγική του ΚΚΕ και θα επιχειρήσω να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις.

Ads

Πάνω και πέρα από το χρέος τα ελλείμματα τις παραδοσιακές παθογένειες της Ελλάδας από καταβολής κράτους και το σύνολο των αιτιών που συνιστούν την Κρίση, υπάρχει μία κεντρική, πυρηνική αιτία για όλα αυτά που ξεπερνά τη διεθνή διάσταση της Καπιταλιστικής Κρίσης:

 Η Ελληνική Πολιτική σκηνή και οι πρωταγωνιστές της, διαχρονικά.

Όλοι ίδιοι σε όλες τις εποχές;  Όχι.

Πύκνωση όμως,  στην εποχή της «μεταπολίτευσης».

Ερώτηση:

Υπάρχει κανένας σοβαρός άνθρωπος που πιστεύει πως η Ελλάδα μπορεί να πορευθεί προς κάποιο φωτεινό δρόμο με τους Γιώργο Παπανδρέου, Ευάγγελο Βενιζέλο, Αντώνη Σαμαρά, Δημήτρη Αβραμόπουλο, Γιώργο Καρατζαφέρη & company καθώς και με όλο το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια;

Υπάρχει κανένας με τα μυαλά του στο κεφάλι του να δουλεύουν έστω υποτυπωδώς που να θεωρεί πως αυτοί οι θλιβεροί πολιτικάντηδες και η παρέα τους, διδάκτορες του ψεύδους της υποκρισίας και της γελοιότητας είναι σε θέση να υπερασπιστούν το οτιδήποτε εκτός από τα στενά στενότατα συμφέροντα των πολιτικών shopping malls τους και των προσωπικών τους μωροφιλοδοξιών;

Σολίστες της κωλοτούμπας, κατά συρροή ψεύτες, εγκληματίες και εκμαυλιστές επί μακρόν της κοινωνίας, μιας κοινωνίας στην οποία ποτέ επί σκοπό δεν δόθηκε Παιδεία που τώρα έχει φτάσει πέρα και από το αδιέξοδο.

Τι θα γίνει; Τι θα κάνουμε;

Έχουμε ένα κατ’ επίφαση κοινοβούλιο, μία Βουλή των Γελοίων.

Και ας μην αρχίσει κανένας τώρα να λέει πως προσβάλλω το Κοινοβουλευτικό μας σύστημα και τους Θεσμούς.

Η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών έχει εδώ και πολύ καιρό προσβάλλει κατάφορα κάθε έννοια Δημοκρατίας, Θεσμών και Αρχών.

Και δεν θα ασχοληθώ σήμερα με τα διάφορα εγκλήματα που κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση οι κυβερνητικές πλειοψηφίες διαπράττουν νομιμοποιώντας πλήθος αισχροτήτων μόνο και μόνο για να έχουν ικανοποιημένες διάφορες ομάδες αντικοινωνικών συμφερόντων. Ελάχιστο παράδειγμα θα φέρω, το ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης και του ξεπουλήματος του Δασικού πλούτου.

Η Βουλή πρέπει να ακυρωθεί. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να καταρρεύσει.

Πρέπει να χάσει πάραυτα κάθε νομιμότητα τυπική-γιατί επί της ουσίας δεν εκπροσωπεί ούτε στο ελάχιστο την κοινωνία.

Ερωτώ όλα τα κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς:

  • Γιατί δεν παραιτούνται αυτή τη στιγμή από το κοινοβούλιο;
  • Γιατί δεν αποχωρούν από τη Βουλή καταγγέλλοντας όσα τεκταίνονται και τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της καταστροφής του τόπου;

Είναι , όλοι οι βουλευτές της Αριστεράς –και μιλώ κυρίως για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ επαρκώς προβεβλημένοι στην κοινωνία.

Δυστυχώς η ΔΗΜΑΡ παίζει θολά και  καθεστωτικά το παιχνίδι προσπαθώντας να διασώσει το σύστημα- είναι λοιπόν όλοι βουλευτές της Αριστεράς.
Το λέω αυτό όχι εύκολα, καθώς ανέκαθεν πίστευα στην προσωπική αξιοπρέπεια του κου Κουβέλη.

Αλλά, το ρολόι μηδένισε.

Μπορούν λοιπόν να διανοηθούν τι απίστευτη επίδραση θα είχε αν αυτή τη στιγμή παραιτούντο όλοι τους από τη Βουλή;

Αν απέσυραν την συμμετοχή τους από τις εργασίες της Βουλής ώστε να μείνουν εκεί εκτεθειμένες οι μαριονέτες;

Ο Καρατζαφέρης που νομίζει πως ζει ακόμα στην εποχή του… «πονηρός ο βλάχος»  αφού συμμετείχε ισότιμα συνειδητά και μεθοδικά στην προετοιμασία του εγκλήματος, τώρα λέει «δεν ψηφίζω».

Εδώ είναι, ο μέγας καγχασμός , η επιτομή της γελοιότητας.

Δουλεύει  (νομίζει) το σύμπαν με «επικοινωνιακά τερτίπια» του 1970 για να περισώσει τα ψηφουλάκια που διαρρέουν προς την ετέρα συμμορία της Χρυσής Αυγής.  

Αποχωρήστε τώρα κύριοι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βουλή.

Ακυρώστε τη συμμετοχή σας από αυτό το αποτρόπαιο θέατρο σκιών.

Αποχωρήστε έστω και χωρίς καμία μίνιμουμ σύγκλιση σε κάποια αντιμνημονιακή πλατφόρμα μόνο και μόνο για προκαλέσετε εκλογές.

Μόνο και μόνο για να πάρει μια βαθιά ανάσα ο κόσμος.

 Να νιώσει πως  «κάτι υπάρχει ακόμα».

Και αν αυτό που λέω-η πρόκληση εκλογών δηλαδή- δεν ευσταθεί νομικά (πραγματικά δεν γνωρίζω) αποχωρήστε τώρα, για να δώσετε κουράγιο και δύναμη στην ισοπεδωμένη και κατακερματισμένη κοινωνία για να πυροδοτήσετε διεργασίες.

Μπορείτε να φανταστείτε τι μεγατόνων ένεση κουράγιου θα είχε μία τέτοια πράξη σας;

Αν! Αν, τολμούσατε να πείτε «φεύγουμε από το θέατρο και πάμε κάτω με τον κόσμο».

Η κοινωνία, είναι μόνη της. Τα δύο κόμματα εξουσίας με τον ομοτράπεζο τους Καρατζαφέρη δεν εκπροσωπούν κανέναν πλην τυφλών και αόμματων οπαδών. ΄

Και καθώς γράφω αυτές τις γραμμές (Παρασκευή απόγευμα) μαθαίνω πως ο Ροντούλης του ΛΑ.Ο.Σ παραιτήθηκε και ακολουθούν άλλοι.

Και βέβαια όλοι γνωρίζουμε πως  είναι ένα ακόμα χυδαίο επικοινωνιακό παίγνιο των ΛΑ.Ο.Σικών βουλευτών υπό την καθοδήγηση του δημαγωγού που τους καθοδηγεί.

Όχι, κανένας δεν θα πει αν παραιτηθείτε από τα έδρανα και την βουλευτική σας ιδιότητα πως «σέρνεστε» από τον Καρατζαφέρη.

Ο τεράστιος όγκος των ανθρώπων είναι σε θέση να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι.   

Σύντροφοι της μίας ή της άλλης πλευράς ή και των δύο, φύγετε και ενωθείτε με την Κοινωνία.

                                  Απογυμνώστε το σύστημα τώρα.

Και όταν θα γίνουν εκλογές θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος γιατί τότε, με τα αυξημένα ποσοστά που θα λάβετε, θα φανεί η έγνοια και το σχέδιο που έχετε.

Αν είναι για τον τόπο, ή αν είναι για την κομματική και στενά ιδεολογική κατεύθυνση.

Ακόμα όμως και αυτό που περιγράφω, είναι στην πραγματικότητα λίγο.

                Ιδανικά, η Ελλάδα θέλει κλείσιμο και άνοιγμα ξανά.

                                Εννοώ μία πλήρη επανίδρυση.

Να συνθλιβεί το «κράτος» που ιδρύθηκε το 1830, αυτό που έγινε σε χρόνο ελάχιστο έρμαιο για 180 ολόκληρα χρόνια των Κοτζαμπάσηδων και να ανασυσταθεί, όχι από τα εξ ων συνετέθη, αλλά με καινούργια υλικά.

Υπάρχουν;

Δεν ξέρω. Θα βρεθούν; Ναι-πιστεύω.

Έτσι και αλλιώς, το κράτος που στήθηκε το 1830 το παρακράτος που δολοφόνησε τον Καποδίστρια, η Πολιτεία των Μαυρογιαλούρων που ακόμα ζει και απομυζεί την όποια ικμάδα γεννά ο τόπος, αυτή η Πολιτεία που στην κορύφωσή της κατασκεύασε την «ισχυρή Ελλάδα» με το ρουσφέτι τους κολλητούς τους κλέφτες και εκπαίδευσε πλήθη ολάκερα στα Χρηματιστήρια και τον χαβαλέ της κάλπικης ευημερίας, ψοφάει.

Το πτώμα όμως πρέπει να καεί.
Να γίνει στάχτη.

Αλλιώς, ό,τι προκύψει μετά, θα είναι ένα ζόμπι, ένα βαμπίρ, που θα το χρησιμοποιούν εσαεί οι «δανειστές» και η Διεθνής των Τοκογλύφων μαζί με τους σημερινούς πρόθυμους κωλοτούμπες συνομιλητές και δήθεν «διαπραγματευτές».  

Ας γίνει επιτέλους κατανοητό: Όλες οι επιλογές είναι επιλογές φτώχειας και θανάτου.

Προς ώρας πεθαίνουν οι πολίτες και μόνο.

Καιρός να πεθάνει το πολιτικό κατεστημένο της χώρας.  

Το υπάρχον πολιτικό προσωπικό –των κομμάτων που έχουν κυβερνήσει- πρέπει κυριολεκτικά να εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης.

Ακόμα και τα πιο φτιασιδωμένα του πρόσωπα είναι καρκίνος, είναι μακιγιαρισμένη  διαπλοκή.  

Αριστερά: Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Θα επιλέξετε και τώρα το χειρόφρενο ή την όπισθεν;

                      Απόνομιμοποιήστε τη Βουλή των Γελοίων ΤΩΡΑ.  

Αλλιώς, η ιστορία θα έχει στο όχι μακρινό μέλλον να λέει για τους μοιραίους και άβουλους που και αυτοί θυσίασαν για ένα πουκάμισο αδειανό μία Ελλάδα και μερικές γενιές Ελλήνων. Πυροδοτήστε την κοινωνία. Παραιτηθείτε. Τώρα.

H γελοιογραφία είναι του Solup