Η χθεσινή έκρηξη στο Mall στο Μαρούσι δείχνει να έχει πολλούς στόχους και αποδέκτες. Οι εγκέφαλοι της όμως- και εδώ βρίσκεται η ουσία, γιατί εκτελεστικά όργανα θα μπορούσαν να είναι και άτομα του κοινού ποινικού δικαίου – μπορεί να είναι μόνο δύο. Είτε η άκρο αριστερή τρομοκρατία είτε η ακροδεξιά με την μορφή που έχει ήδη πάρει δηλαδή του παρακράτους.

Ads

Αν επρόκειτο για άκρο αριστερή τρομοκρατική ενέργεια θα στόχευε στην ευρεία αποδοχή από τη συντριπτική πλειοψηφία της λαϊκής τάξης, αν μη τι άλλο για τους στόχους που επέλεξε, στον θαυμασμό από ένα κομμάτι της νεολαίας και στην ενίσχυση μιάς κάποιας θολής αλλά έν δυνάμει υπαρκτής επαναστατικής συνείδησης. Με αυτό τον τρόπο λειτούργησε επί χρόνια η 17 Νοέμβρη γι αυτό και οι ενέργειες της εύρισκαν μιά πλατειά απήχηση στα λαϊκά στρώματα.

Η συγκεκριμένη ενέργεια και στην δεδομένη χρονική στιγμή δεν παρουσιάζει κανένα τέτοιο γνώρισμα. Το εμπορικό κέντρο του Μαρουσιού επισκέπτονται χιλιάδες άτομα καθημερινά από όλες τις κοινωνικές τάξεις και τις ηλικιακές ομάδες, ακόμα και απλά για την “περαντζάδα”  ή ιδιαίτερα οι έφηβοι το έχουν σαν τόπο συνάντησης για τον καφέ και τον κινηματογράφο. Άρα ανεξαρτήτως των πολεοδομικών παραβάσεων του Μπόμπολα δεν αποτελεί στη συνείδηση του κόσμου “ένα επαίσχυντο καπιταλιστικό σύμβολο”.

Η ενέργεια λοιπόν αυτή καθ’ εαυτή σε αυτό τον κόσμο θα προκαλέσει αντίδραση αντίστοιχη με την πρώτη αντίδραση του 16 χρονου γιού μου “τι κουφό είναι αυτό;”  και σαν επακόλουθο ένα ψυχολογικό μούδιασμα, που θα μεταφραστεί για ένα τουλάχιστον διάστημα στην αποφυγή του συγκεκριμένου εμπορικού κέντρου σαν χώρου κοινωνικών συναθροίσεων. Για τον ίδιο λόγο και αρκετός κόσμος για ένα διάστημα θα αποφύγει να κάνει από εκεί τις αγορές του. Αυτό εννοείται ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα διαμορφώσει ούτε θα ενισχύσει μιά, όποια επαναστατική συνείδηση.

Αντίθετα συμβάλλει στην ενίσχυση μιάς διάχυτης ψυχολογικής τρομοκρατίας υπό το καθεστώς της οποίας βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού τα τελευταία 2 χρόνια,που μεταφράζεται στο να μην ξέρεις τι θα  σου ξημερώσει η επόμενη μέρα… Τι μείωση μισθού, τι απόλυση, τι νέο χαράτσι, τώρα και τι έκρηξη εκεί που περπατάς ή εκεί που ψωνζεις. Ενίσχυση δηλαδή μιλάς διάχυτης ανασφάλειας. Σε ένα τέτοιο σκηνικό η συγκεκριμένη ενέργεια συντηρητικοποιεί την κοινωνία.

Αν δούμε την άλλη παράμετρο αυτήν του ίδιου του εμπορικού κόσμου που εκπροσωπείται στο Mall. Το βέβαιο είναι η μείωση του τζίρου του και μάλιστα σε εποχή που αρχίζουν οι εκπτώσεις, λόγω της μείωσης της κυκλοφορίας του κόσμου. Στην ήδη δηλαδή μειωμένη ζήτηση λόγω της πολιτικής της ύφεσης και της λιτότητας που έχει επιβληθεί με τα μνημόνια, στην ήδη αυξημένη φορολόγηση τους από το κράτος έρχεται να προστεθεί αυτή την κρίσιμη στιγμή που αρχίζουν οι εκπτώσεις ένα ακόμα πλήγμα.

Αυτή μάλιστα η κοινωνική τάξη έχει αποδείξει και ιστορικά ότι δεν ξέρει να παλεύει για να διεκδικήσει, είτε απολύει εργαζόμενους για να μειώσει τις απώλειες στα κέρδη της, είτε βάζει λουκέτο και φεύγει είτε προσκολλάται περισσότερο στους δυνάστες της, αυτούς που την έχουν στραγγαλίσει οικονομικά, ζητώντας μεγαλύτερη προστασία. Αν δε θεωρήσει ότι δεν της παρέχεται θα στραφεί σε άλλους πολιτικούς προστάτες, που κατα κανόνα κινούνται πιο δεξιά, από τα μέχρι τώρα κόμματα εξουσίας. Ας μην λησμονούμε ότι η τάξη αυτή είναι που έδωσε πάντα την υποστήριξη της σε δικτατορικά και φασιστικά καθεστώτα, απανταχού της γης.

Κι εδώ ερχόμαστε στις δύο κατα τη γνώμη μου σημαντικότερες από τις χθεσινές ανακοινώσεις με την αφορμή της έκρηξης στο Mall. Πρόκειται για την ανακοίνωση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, που καλεί ¨ τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς να έρθουν σε ευρεία εθνική συναίνεση για να κλείσει ο φαύλος κύκλος της απαξίωσης και της πόλωσης¨. Λες και η τρομοκρατική ενέργεια είναι αποτέλεσμα της ¨ απαξίωσης και της πόλωσης¨ και όχι της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται εδώ και 2 χρόνια κατ ‘ επιταγή  των εντολών της τρόικας και υπακοής των ελληνικών κυβερνήσεων.

Αλλά τι να περιμένει κανείς από μια Συνομοσπονδία που επανεκλέγεται με  πάνω  από 80 τα εκατό Πρόεδρος άτομο μέλος της ΝΔ, που αρνήθηκε τρις να κατέβει υποψήφιος στον Δήμο Πειραιά με το κόμμα του, δηλώνοντας ¨ καλύτερα να έχω τον Δήμο απέναντι ¨ και που τελευταία έχει απειλήσει να φύγει και από την ΝΔ και από Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων. Αλήθεια σε αυτή την περίπτωση που θα αναζητήσει πολιτικό καταφύγιο ο κύριος Κορκίδης; Εγκυκλοπεδικού χαρακτήρα βέβαια η ερώτηση.

Η άλλη ενδιαφέρουσα ανακοίνωση είναι της Χρυσής Αυγής, που κάνει λόγο για ¨ αριστερή τρομοκρατία και ζητά την σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία των δραστών¨ , ενώ συγχρόνως σε άλλο σχόλιο στην ιστοσελίδα της αναφέρεται σε ¨ σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας σε εξέλιξη. ¨Είναι αλήθεια κωμικό και τραγικό συνάμα το ναζιστικό αυτό μόρφωμα που με κάθε τρόπο απαξιώνει συστηματικά το πολίτευμα και τον κοινοβουλευτικό θεσμό της χώρας να  ισχυρίζεται ότι ενδιαφέρεται  για την σταθερότητα της χώρας.

Αλλά εδώ έχει ίσως αξία η επισήμανση ότι σύμφωνα με έρευνα της Public Issue ( η Εποχή 24/6/2012) από το προφίλ των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 , προκύπτει ότι η τρίτη επαγγελματική κατηγορία, που σε ποσοστό 20,3 τα εκατό ψήφισε την ΧΑ ήταν οι εργοδότες- επιχειρηματίες. Είναι η κοινωνική τάξη,που όπως προαναφέραμε επιδιώκει την ασφάλεια και προσκολλάται στην όποια πιο αντιδραστική εκδοχή του κράτους σε περιόδους κρίσης, αν και αυτό -όταν είναι πια αργά -διαπιστώνει ότι δεν της αποκομίζει τα ωφέλη που ανέμενε, καθώς τα φασιστικά κράτη ιστορικά υπηρέτησαν πάντα το μεγάλο και όχι το μικρομεσαίο κεφάλαιο.

Συμπέρασματικά πιστεύω ότι η χθεσινή τρομοκρατική ενέργεια έχει στόχο και αποδέκτη την κοινωνική αυτή τάξη από την οποία η Χρυσή Αυγή προσδοκά να έχει δεξαμενή ψηφοφόρων. Με αυτή την έννοια οι παρά κρατικοί δράστες- όποιο προσωπείο κι αν επιχειρήσουν να φορέσουν – θα είναι δύσκολο ένας λογικά και χωρίς παρωπίδες σκεπτόμενος άνθρωπος να αμφιβάλλει για την προέλευση  τους.