Το tvxs.gr σας προτείνει κάθε μέρα ταινίες, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές που αξίζει να δείτε κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

Νόμος Περί Τέκνων (ΕΡΤ2, 22.00)

Δραματική ταινία, συμπαραγωγής Η.Π.Α -Αγγλίας 2017

Η Φιόνα ζει στο Λονδίνο και είναι μία διακεκριμένη δικαστής που προεδρεύει με ήθος, σοφία και συμπόνοια σε περίπλοκες υποθέσεις οικογενειακού δικαίου. Ο υπέρογκος φόρτος εργασίας, της έχει στοιχήσει στην προσωπική της και ο γάμος της με τον Αμερικάνο καθηγητή Τζακ βρίσκεται σε αδιέξοδο. Παράλληλα, σε αυτή  την κρίσιμη στιγμή σε προσωπικό επίπεδο καλείται να επικεντρωθεί σε μία πολύ σημαντική και επείγουσα υπόθεση. Ο νεαρός Άνταμ, Μάρτυρας του Ιεχωβά, πάσχει από λευχαιμία και βρίσκεται στο νοσοκομείο ενώ αρνείται, για θρησκευτικούς λόγους, τη μετάγγιση αίματος που θα του σώσει τη ζωή και οι γονείς του συμμερίζονται την επιθυμία του.

Ο Άνταμ σε τρεις μήνες θα γιορτάσει τα 18α γενέθλια του αλλά νομικά είναι ανήλικος. Θα πρέπει η δικαστής να τον αναγκάσει να ζήσει; Προκειμένου να καταλήξει σε μια απόφαση η Φιόνα επισκέπτεται τον Άνταμ στο νοσοκομείο και η συνάντηση τους θα γεννήσει στην ίδια αισθήματα καταπιεσμένα επί δεκαετίες και στο αγόρι πρωτόφαντες συγκινήσεις.

Η ταινία είναι κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Ίαν Μακ Γιούαν, σε σενάριο του ιδίου.

Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Έιρ. Πρωταγωνιστούν: Έμα Τόμσον, Στάνλει Τούτσι, Φιον Γουάιτχεντ, Μπεν Τσάπλιν, Τζέισον Γουάτκινς.

Deja Vu: 4 Ημέρες, 6 Ώρες Πίσω (Alpha, 23.00)

Θρίλερ, αμερικανικής παραγωγής 2006

Ο Κάρλιν, πυροτεχνουργός που ερευνά μια αιματηρή τρομοκρατική επίθεση σε φέρι μποτ της Νέας Ορλεάνης, έχει πρόσβαση σε μια απόρρητη συσκευή της κυβέρνησης που επιτρέπει την παρατήρηση παρελθόντων γεγονότων που έλαβαν χώρα ακριβώς πριν 4 μέρες και 6 ώρες.

Πώς όμως μέσα από μια απλή παρατήρηση θα μπορέσει να αποτρέψει μια δολοφονία και την ίδια την τρομοκρατική επίθεση;

Ταξίδια στο χωροχρόνο, τρομοκρατικές ενέργειες, σασπένς.

Σκηνοθεσία: Τόνι Σκοτ. Πρωταγωνιστούν: Ντένζελ Ουάσινγκτον, Βαλ Κίλμερ, Πόλα Πάτον.

Μπλουζ με Σφιγμένα Δόντια (Βουλή Τηλεόραση, 23.00)

Φιξιόν-ντοκιμαντέρ, γαλλικής παραγωγής 1972, του Ροβήρου Μανθούλη

Μία ιστορική ταινία, μείγμα ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, για τη μουσική κουλτούρα των μπλουζ, με συνεντεύξεις, αποσπάσματα από συναυλίες και προσωπικές εξομολογήσεις γνωστών μπλούζμεν που παρατίθενται με τη μυθοπλαστική εικόνα αποσπασμάτων από τη ζωής ενός νέου ζευγαριού στο Χάρλεμ και το Μπρονξ, αποτυπώνοντας την κοινωνική σκληρότητα της καθημερινότητας και την ταξική διάσταση της αφροαμερικανικής λαϊκής μουσικής.

«Την εποχή εκείνη ο Μίνως Βολανάκης», έχει πει για την ταινία του ο Ροβήρος Μανθούλης, «είχε ανεβάσει το έργο του Ζενέ «Les paravents» στο Μπρούκλιν με μαύρους ηθοποιούς και μου σύστησε ένα ζευγάρι ηθοποιών. Στο σπίτι του, στο Χάρλεμ, έστησα μια ιστορία, οι ηθοποιοί μου, δηλαδή, ανασυγκρότησαν στην ταινία την ίδια τη ζωή τους με τη μουσική να είναι ένα βασικό κομμάτι της. Μέχρι τότε δεν είχε γυριστεί κανένα ντοκιμαντέρ αποκλειστικά αφιερωμένο στα μπλουζ. Έψαξα να βρω ανάλογο υλικό και δεν βρήκα, εκτός από τηλεοπτικές εκπομπές με ορχήστρες.

Εγώ, όμως, ήθελα να βρω τον Παπαϊωάννου και τον Βαμβακάρη της Αμερικής. Και ταξίδεψα, έχοντας κάμεραμαν τον συμπατριώτη μας Φώτη Μεσθεναίο, σε όλη τη χώρα, Δύση και Ανατολή: Χάρλεμ, Σαν Φρανσίσκο, Τέξας, Σικάγο, Μέμφις, Βιρτζίνια, Νέα Ορλεάνη. Πήγα και τους βρήκα παντού όπου τραγουδούσαν, στα στέκια τους, δεν τους έστησα μπροστά στην κάμερα. Είναι το πρώτο πείραμα για ένα ντοκιμαντέρ-φιξιόν».

Το 2006 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Εξάντας» το ομώνυμο, με την ταινία, βιβλίο του Ροβήρου Μανθούλη. «Αυτό το βιβλίο είναι μια βουτιά στην ψυχή των Μαύρων. Όπως και οι ταινίες μου για τα μπλουζ. Τα μπλουζ δεν είναι μόνο μουσική και τραγούδι. Είναι ένα ποτάμι ζωής πρώην σκλάβων που ξεκινάει από τον αμερικανικό Νότο και καταλήγει στα γκέτο του αμερικανικού Βορρά. Αυτό το βιβλίο είναι μια καθημερινή ιστορία, απ’ αυτές που τραγουδάνε οι μπλούζμεν ψιθυρίζοντας, αναστενάζοντας ή ουρλιάζοντας.

Ανάμεσα απ’ τα δόντια ή με σφιγμένα δόντια. […] Αυτό το βιβλίο μας πηγαίνει στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, στο Σικάγο, στο Σαν Φρανσίσκο, στο Όκλαντ του Τέξας, στο Μέμφις του Τενεσί, στη Βιρτζίνια, στο Μπατόν Ρουζ και τη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνας, στα γκέτο όπου κυκλοφορούσαμε οπλισμένοι και στις φυλακές του Τέξας και της Νέας Υόρκης όπου μπήκαμε με ψεύτικες άδειες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, όπως γράφει στο ομώνυμο βιβλίο του, η ταινία γυρίστηκε το διάστημα Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου το 1972.  «Το 1971 αποφασίζεται να ιδρυθεί ένα Τρίτο Κανάλι Γαλλικής Τηλεόρασης. Επί δύο χρόνια γυρίζονταν ταινίες για να δημιουργηθεί ένα στοκ. Ανάμεσα σ’ αυτές μας παράγγειλαν μια σειρά από δύο ντοκιμαντέρ για τα μπλουζ. Όλα αυτά τα χρόνια που δούλεψα για τη Γαλλική Τηλεόραση, την κρατική βέβαια –αλλά τότε δεν είχε άλλη– ποτέ δεν μου ζήτησαν σενάριο. Έδινα μόνο τον τίτλο και το θέμα. ‘Θέμα: Μπλουζ’.

Όταν άρχισα να μελετάω από πιο κοντά τα μπλουζ είδα πως σ’ όλη τους την ιστορία εξέφραζαν τον πόνο ενός ολόκληρου λαού και πως αυτός ο πόνος συνέχιζε να υπάρχει, γιατί η κοινωνική θέση των Μαύρων δεν είχε αλλάξει, ούτε η οικονομική τους κατάσταση, ούτε η ψυχολογία τους(…) Σκέφτηκα λοιπόν πως χρειαζόταν να γυριστεί παράλληλα και μια ιστορία, μια μυθοπλασία που να είναι κατευθείαν βγαλμένη από την πραγματικότητα. Έπεισα τον παραγωγό μου να γυρίσουμε και μια πειραματική ταινία για το σινεμά. Έτσι γυρίστηκαν τρεις ταινίες.

Οι δύο πρώτες για το Τρίτο Κανάλι είχαν τίτλο ‘Ανεβαίνοντας τον Μισισιπή’ (En Remontant le Mississippi), ενώ η ταινία για το σινεμά ‘Μπλουζ με Σφιγμένα Δόντια’ (Le Blues Entre les Dents). Και οι τρεις γυρίστηκαν σε ενάμιση μήνα, τον Γενάρη-Φλεβάρη του 1972, διασχίζοντας τις ΗΠΑ κατά μήκος και πλάτος.

Πρώτα γυρίστηκε η ‘φιξιόν’ για το σινεμά –που μόνο φιξιόν δεν ήτανε– σε 12 μέρες, στο Χάρλεμ και στο Μπρονξ. Μοντάραμε βέβαια πρώτα το ‘Ανεβαίνοντας τον Μισισιπή’. Όταν το είδαν στην τηλεόραση αποφάσισαν να εγκαινιάσουν το Τρίτο Κανάλι μ’ αυτό το ντοκιμαντέρ, μια Κυριακή βράδυ, στις 3 Γενάρη του 1973. Δεν είναι πολλές οι ταινίες που έχουν εγκαινιάσει κανάλι. Η ταινία για το σινεμά βγήκε στις αίθουσες τον ίδιο χρόνο, τον Σεπτέμβρη, και έμεινε τρεις μήνες, χάρη στις κριτικές ασφαλώς».

Σκηνοθεσία: Ροβήρος Μανθούλης. Σενάριο: Κλοντ Φλέουτερ, Ροβήρος Μανθούλης. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Φώτης Μεσθεναίος, Λουί Σουλάνε. Στην ταινία εμφανίζονται οι : Αμέλια Κορτέζ, Όνικα Λι, Ρόλαντ Σάντσεζ, Μπάντι Γκάι, Τζίμι Χαφ, Γουίλιαμ Λερόι Έβανς, Γουότερ «Φιούρι» Λιούις (1893-1981), Μανς Λίπσκομπ (1895-1976), Μπούκα Γουάιτ (1906-1977), Ρούσβελτ Σαϊκς (1906-1983), Σόνι Τέρι (1911-1986), Ρόμπερτ Πιτ Γουίλιαμς (1914-1980), Μπράουνι ΜακΓκι (1915-1996), Τζούνιορ Γουέλς (1934-1998), Μπι Μπι Κινγκ (1925-2015).

Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης (ΕΡΤ2, 23.45)

Μουσικό ντοκιμαντέρ, ελληνικής παραγωγής 2019

Το 1976 τέσσερις νεαροί φίλοι από το Ίλιον της Δυτικής Αττικής, ο  Χρήστος, ο Νίκος, ο Θανάσης και ο Μαρίνος, σχηματίζουν ένα γκρουπ, γράφουν μουσική, παίζουν σε αυτοσχέδια προβάδικα και ηχογραφούν τα τραγούδια του ενός και μοναδικού τους δίσκου, ο οποίος έμελλε να διαγράψει μία ανέλπιστη πορεία:  το 2009 τα «4 Επίπεδα της Ύπαρξης» ταξίδεψαν από τις προθήκες των δισκοπωλείων της Αθήνας στα χέρια και στα αυτιά μουσικών παραγωγών από την Αμερική, των Κάνιε Ουέστ και Τζέι Ζι, οι οποίοι χρησιμοποίησαν sample ενός τραγουδιού του δίσκου στο βραβευμένο με Grammy τραγούδι «Run this Town» που τραγουδά η Ριάνα.

To 2018 τα μέλη της, τρεις πλέον, συναντιούνται, 42 χρόνια μετά από την δημιουργία της μπάντας,, ξανασμίγουν και θυμούνται τα περασμένα, νοσταλγούν την εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί αλλά ονειρεύονται τα επόμενα και ροκάρουν σε ένα ταξίδι επιστροφής στις μουσικές τους ρίζες.

Έρευνα – Σενάριο – Σκηνοθεσία: Ηλιάνα Δανέζη. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Νέλσον Εσκίογλου, Φίλιππος Ζαμίδης. Μοντάζ: Δώρα Μασκλαβάνου. Ήχος: Γιάννης Αντύπας, Λευτέρης Καμπαλώνης, Κώστας Κουτελιδάκης

Η ταινία θα είναι διαθέσιμη και στο ERTFLIX για 14 μέρες.

Παόλο Κόντε (Ταινιοθήκη της Ελλάδος)

Ντοκιμαντέρ, ιταλικής παραγωγής 2020

Ο Πάολο Κόντε ένας από τους μεγαλύτερους Ιταλούς τραγουδιστές, αφηγείται την σχεδόν πεντηκονταετή ιστορία της ζωής του μέσα από τα τραγούδια, τις συναυλίες, τις σκέψεις του και τους φίλους του.  Εμφανίζονται, μεταξύ άλλων, οι Ρομπέρτο Μπενίνι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Τζέιν Μπίρκιν, Πατρίς Λεκόντ.

Η ταινία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2020.

Το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Πάολο Κόντε, που σκηνοθέτησε ο Τζόρτζιο Βερντέλι, προβάλλεται στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ Ιταλικού Κινηματογράφου Cinema Made in Italy / Athens, το οποίο ολοκληρώνεται σήμερα, Δευτέρα, στην ψηφιακή πλατφόρμα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.

Η εξαφάνιση της μητέρας μου (Ταινιοθήκη της Ελλάδος)

Ντοκιμαντέρ, ιταλικής παραγωγής 2019

Η Μπενεντέτα Μπαρτζίνι, εμβληματικό μοντέλο της δεκαετίας του ‘60 και μητέρα του σκηνοθέτη, έγινε μούσα των Άντι Γουόρχολ, Σαλβαντόρ Νταλί, Άθρουρ Πεν και Ρίτσαρντ Άβεντον. Ως ριζοσπαστική φεμινίστρια της δεκαετίας του ‘70, αγωνίστηκε για τα δικαιώματα και τη χειραφέτηση των γυναικών.

Σε ηλικία 75 ετών, κουράζεται και αποφασίζει να αφήσει τους πάντες και να απομονωθεί σε ένα μέρος όσο το δυνατόν πιο μακριά από τον κόσμο που γνωρίζει. Κρυμμένος πίσω από την κάμερα, ο γιος της Μπενιαμίνο, προσπαθεί να την πείσει να μείνει κοντά του. Η ταινία μετατρέπεται σε μάχη μεταξύ μητέρας και γιου.

Η ταινία, προβάλλεται στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ Ιταλικού Κινηματογράφου Cinema Made in Italy / Athens, το οποίο ολοκληρώνεται σήμερα, Δευτέρα, στην ψηφιακή πλατφόρμα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.